ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.

Γράφει.

ο Τάκης Λάτσης.

Aσπρόμαυροι άνθρωποι, Aσπρόμαυροι τόποι.

Το πιο πολύ απ' το ταξίδι μου το έκανα
φωτογραφίες τα βράδια μ' επισκέπτονται
ασπρόμαυροι άνθρωποι , ασπρόμαυροι τόποι
κι έπειτα όλα έγχρωμα
ότι ασπρόμαυρο έχει πεθάνει , το κατάπιε ο χρόνος
το δέντρο ξεράθηκε κι ο καρπός του εκεί οδεύει κι αυτός
οι χειμώνες και τα ξεροβόρια τον ρήμαξαν
ασπρόμαυρος θα είναι σε λίγο κι ο ίδιος
κολλημένος στις πρώτες σελίδες του άλμπουμ άλλου
κι έπειτα οι σελίδες γυρίζουν και φτάνουν στις έγχρωμες
κάποιες από τούτες έχουν ακόμα ζωή
ζωντανά γέλια ακόμα , φωνές παιδιών που τρέχουν στους δρόμους
μιά μπάντα υπαίθριων μουσικών κι ένα Καρουζέλ στο βάθος
μιά λατέρνα , ένα τζουκ μποξ , ένα καράβι μεσοπέλαγα
σ' αυτό που επιβιβάστηκες για να ταξιδέψεις
κι αυτό το ταξίδι στο τελευταίο βρίσκεται κομμάτι της διαδρομής
εκεί που το βιβλίο κιτρίνισε και το μελάνι ξεθώριασε
που η σκουριά με τη στάχτη είναι το ρούχο σου
που τα μάτια σκοτεινιάζουνε κι καρδιά φυλλοροεί
εκεί που οι παλιές φωτογραφίες σε μαστιγώνουν
που οι έγχρωμες κοντεύουν να γίνουν ασπρόμαυρες
στο διάσελο του χρόνου με μία μόνο επιλογή
το κατηφόρισμα προς την Αχερουσία
μ' ακόμα κι αν αύριο κληθώ το παρόν να δώσω
τις πιο μεγάλες μου συγχώριες τις ζήτησα
τα φιλιά και την ψυχή μου τα μοιράστηκα
όση κουτσή αγάπη είχα , πάλεψα να μπορώ να τη δώσω
μπορεί αγκάλη να μην ήμουνα καλή
με τα λόγια , όμως , λίγα κενά να μπαλώσω προσπάθησα
ακόμα κι αύριο να φύγω αποσκευές δε θα 'χω.

8/7/2014 - 3.10'

                        

Σχόλια Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη.

Ο Τάκης Λάτσης κατάγεται από την Πλάτανο της Κυνουρίας. Ένα   καταπράσινο χωριό της περιοχής μας, στα πόδια του Πάρνωνα. Εκεί οι άνθρωποι είναι καλλιτέχνες και ζούσαν μέσα στην ομορφιά. Στις πόλεις κουβαλάνε την τέχνη στα γονίδιά τους .....Ο Τάκης   είναι ερασιτέχνης σε όλα του, εραστής των τεχνών… Λειτουργεί πάντα με γνώμονα την  ήσυχη  συνείδηση, ένας υπνοβάτης στα σοκάκια της ουτοπίας...   

Η ΛΑΜΠΑ ΤΗΣ ΣΙΟΚΛΟΓΙΑΝΝΟΥΣ.

        Γράφει ο

Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης.

                          Η Λάμπα της θειάς Τρύσως της Σιοκλογιαννούς !!! 

Μάιος 1968 Αγιάννης γειτονιά της Παναγίας στη Λάκκα. Φωνές  ένας πιτσιρικάς  κουρεμένος με την ψηλή με περασμένο το λάστιχο – σφεντόνα , στο λαιμό, καθότανε σε ανάμενα κάρβουνα .  Φρούμαζε  σαν το μουλάρι τους, έσμιγε τα φρύδια του και χαμηλόφωνα έριχνε βρισιές στον εαυτό του.  Τότε βλέπεις σεβόμαστε τους μεγαλύτερους και δεν βρίζαμε μπροστά τους.  Τι έπαθες παιδάκι μου; Ρώτησε  η καλή γιαγιά με τα πολλά παιδιά και τα πολλά εγγόνια !!  Έσπασα μια λαμπίτσα όταν διάβαζα χθες το βράδυ. Ο Δάσκαλος ο κύριος Ανάργυρος μας έχει πει να διαβάζουμε ημέρα αλλά εγώ διαβάζω το βράδυ που έχει ησυχία !!  Ευτυχώς που δεν έβαλα φωτιά στο σπίτι.                              

                                               Η αφεντομουτσουνάρα μου το 1967- 68

Η μάννα φώναζε όλο το απόγευμα είχε λαλακιάσει η γλώσσα της !! Έλα να  διαβάσεις, αν σε πιάσω θα σε χορτάσω ξύλο …. Την αγνοούσα και  καθόμουνα στο  δημόσιο δρόμο λίγο ποιο πέρα από την απογευματινή σύναξη των γυναικών της γειτονιάς μας.  Κλότσαγα τα χαλίκια του δρόμου και έκανα τα δικά μου . 

Το προηγούμενο βράδυ η μάννα έβγαλε την καλή της λάμπα  που την είχαμε στη σάλα μας. Έλα όμως που αυτή  έκαιγε πολύ πετρέλαιο!!!!! Δεν έχουμε λεφτά για πετρέλαιο, έσπασες τη λάμπα και δόστου  φωνές και  κακό ..Η ανάγκη βλέπεις. Της θυέλλης η λαμπίτσα δεν φωτίζει καλά. Πως θα διαβάσεις;;  

Η μάνα έχασε την υπομονή της και κατέβηκε να με μαζέψει. Τότε τη φώναξε η γιαγιά  και της είπε: << Πάψε μωρή μην μαλώνεις το παιδί, θα  πάθει τίποτα>>. Έλα εδώ καμάρι μου  να σου δώσω εγώ μια λάμπα. Η λάμπα είναι πολύ παλιά από μπλε ωραίο γυαλί, τότε  δεν είχε φυτίλι και λαμπόγυαλο. Ευχαριστήσαμε  τη γιαγιά,  η μάννα ηρέμισε λίγο . Άλλο πρόβλημα τι γίνεται με το λαμπόγυαλο κα το φυτίλι; Ο πατέρας ήταν στο Γιαλό,  λεφτά γιοκ !! Κατέβασε ιδέα η κεφάλα μου, ξεβίδωσα το μηχανισμό και μια και δυο μπακάλικο του μπάρμπα Σπύρου του Μαχαίρα – Τρυποσκούφη.

                            

 Ρε καλώς τον Πάνο,  πάλι έσπασες το γυαλί ;; Όχι τη λάμπα και όλα τα έσπασα.  Μου χάρισε μια μικρούλα όμορφη λάμπα η  θεια Τρύσω  η Σιοκλογιαννού, αυτός είναι ο μηχανισμός. Θέλω γυαλί, φυτίλι και μια φουρκέτα!!!! Έψαξε ο λεβεντόγερος βρήκε το δύσκολο νούμερο του φυτιλιού, σπρώξαμε λίγο  τα δοντάκια του μηχανισμού που κρατά το γυαλί μου έβαλε και πετρέλαιο. Εντάξει φύγε θα με πληρώσεις αύριο. Πόσο 4 δραχμές  το πετρέλαιο είναι δώρο. Τη φουρκέτα  τη φουρκέτα, θα σπάσει το λαμπόγυαλο !!!!  Φώναξε με αγωνία το παιδί με το κουρεμένο κεφάλι.  Πάρε δυο  φουρκέτες και κοίτα μην τα ξανασπάσεις όλα του  είπε γελώντας.

Η  λαμπίτσα με υπηρέτησε μέχρι το 1970 μετά διάβαζα στο Γιαλό, στο Αστρος με γαλακτερή λάμπα 100 Watt!!! Μετά με πορτατίφ με ηλιακού φωτός και τώρα με Led οικονομική και με άπλετο  ζεστό  φως …..Ρε μανία να διαβάζω το βράδυ και την αυγή.

                                                    

                                                       Η λάμπα  της  Σιοκλογιαννούς

       

Όταν απολύθηκα από το τρελάδικο που λέγεται στρατός έκανα νοικοκυριό σε ένα μικρό δωμάτιο στους Αμπελοκήπους. Aπο τα πρώτα πράγματα που έφερα ήταν η λάμπα της γιαγιάς. Ναι δικοί μας παππούδες και γιαγιάδες ήταν οι περισσότεροι στο Χωριό ας μην είχαμε δεσμούς αίματος. Είχαμε κοινωνικούς δεσμούς είμαστε τα παιδιά της γειτονιάς, τα παιδιά του χωριού!! Οι γερόντισσες και οι γέροντες ήταν οι παππούδες μας. 

Πολλοί οι λόγοι ίσως και ψυχολογικοί ή ο φόβος του σκότους  η προνοητικότητα με έκαναν να φέρω τη λαμπίτσα από το Χωριό. Ένα άλλο όταν διδάσκω σε Εσπερινό σχολείο έχω πάντα ένα φακό στην τσέπη μου ή σε εμφανές σημείο !!! Το γιατί έχω βαρεθεί να το εξηγώ στους νέους συναδέλφους. Σε περίπτωση που σταμάτησε η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας θέλω φως, φως για μένα και για τα παιδιά.

Τη λάμπα την χρησιμοποίησα ελάχιστες φορές. Αργότερα όταν  χάλασε  ο μηχανισμός τον ανακατασκεύασα την γέμισα με ειδικό λάδι και την έχω σε περίπτωση κοπεί το Ρεύμα !!! Λάθος έκφραση << Ρεύμα έχουμε όταν συνδέσουμε φορτίο στην πηγή …>> Θα απορρίψω  και τον εαυτό μου στο μάθημα της ηλεκτρολογίας  !!!!!!!

Χθες λόγω της ανόητης προκλητικής και θρασύτατης φράσης ενός εθνοπατέρα  καθάρισα τη λαμπίτσα με προσοχή. Την άναψα για 2 λεπτά μια χαρά δουλεύει. 

Αυτό το αναχρικό με συνδέει με το παρελθόν. Όποια /ος έχει διαβάσει με λάμπα του πετρελαίου θα με καταλάβει……

Ε Όχι ρε Τραμπάκουλα ρε .. άντε μην αρχίσω … Ρε ποιοι είσαστε εσείς που θα μας γυρίσετε στην εποχή του λυχναριού ……Άμα ξεσηκωθούν τα παιδιά τότε θα σας ρίξουν στο ποτάμι και δεν θα φταίνε αυτά . Ρε ΔΟΣΙΛΟΓΟΙ τους κόβετε το ΦΩΣ… το μέλλον  τους. Σκοταδιστές, το φως είναι φως Μας  το δίνει ο Ήλιος, τα αστέρια, η λάμπα, το κερί, ο λύχνος .Μας το δίνουν οι άνθρωποι που εργάζονται στα ορυχεία, αυτοί που κρέμονται σαν τα πουλιά στους πυλώνες ..... Φως φως φως…  Το φως θα διαλύσει τα σκοτάδια, ρε σκοτάδια που λέει και ένας λαϊκός τύπος στο Χωριό μας !!!!!!!!!!!!!