ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ.

       Ο Ανδρέας Καχριμάνης γεννήθηκε στην Πάτρα. Μουσικός, συνθέτης και ποιητής. Το έργο του παντρεύει διαφορετικές τεχνοτροπίες και ιδιώματα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Έχει παρουσία στη δισκογραφία, επένδυσε μουσικά κινηματογραφικές ταινίες, γράφει στίχους ψάχνοντας το ελληνικό τραγούδι, έχουν εκδοθεί ποιητικές του συλλογές.

Εκεχειρία.

Επιβάλλονται οι σιωπές στους ποιητές

Και τα κεράσματα τις Κυριακές

Στα δημοφιλή καφενεία

Πριν οι νοικοκυραίοι στρώσουν

Τα γιορτινά τραπέζια

Και τα αρώματα δραπετεύσουν

Από τις ταλαιπωρημένες κατσαρόλες

Των ευφάνταστων μαγείρων.

Μα οι λευκές σημαίες χαραμίζονται

Λησμονημένες στα μπαλκόνια της πρεσβείας

Ενώ οι φρουροί στα μνημεία

Ξοδεύουν τη χάρη της λιακάδας

Στα λάγνα βλέμματα των τουριστών

Πρωταγωνιστώντας στις επιθυμίες

Των φετινών καρτ-ποστάλ.

                                            

       Ο Ανδρέας Καχριμάνης γεννήθηκε στην Πάτρα. Μουσικός, συνθέτης και ποιητής. Το έργο του παντρεύει διαφορετικές τεχνοτροπίες και ιδιώματα, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικής δημιουργίας. Έχει παρουσία στη δισκογραφία, επένδυσε μουσικά κινηματογραφικές ταινίες, γράφει στίχους ψάχνοντας το ελληνικό τραγούδι, έχουν εκδοθεί ποιητικές του συλλογές.

                     

ΣΧΟΛΙΑ Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη.

 Είναι γιος του Δολιανίτη Νίκου Καχριμάνη. Κατά συνέπεια είναι δικό μας παιδί που ζει και δραστηριοποιείται μακριά από τον τόπο μας. Του εύχομαι το καλύτερο. Καλό θα είναι να προβάλουμε τα θετικά της κοινωνίας μας και τους δημιουργικούς-πνευματικούς μας ανθρώπους. Όποιοι διαβάζουν ποίηση ας φροντίσουν να αποκτήσουν το βιβλίο  του συμπατριώτη μας.

ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΨΗΦΗΣΩ ;;;

      Γράφει ο 

  Τάκης Λάτσης.

                      Σε δίλημμα βρίσκομαι μεγάλο 

Σε δίλημμα βρίσκομαι μεγάλο

ποιό να ψηφίσω παπαγάλο

πολλά μπροστά μου τα σκυλιά

στο λάκκο μου στρώνουνε χαλιά.

Η ακαμάτρα η ΝουΔούλα

των συμφερόντων πάντα δούλα

κι ο Βαγγέλης έμαθε και θέλει

όλο μέσα το δάχτυλο στο μέλι.

Ο Γιωργάκης ολετήρας

ξάφνου ξύπνησε σωτήρας

και ο Σταύρος στο Ποτάμι

θα με σώσει απ' το τσουνάμι.

Παραμυθατζήδες με ζώνουνε σωρό

όλοι με τη μάσκα του Ζορό

αριστεριτζήδες τσαρλατάνοι

απάνεμο μου τάζουνε λιμάνι.

'Όλοι αμνήμονες στο τραύμα

Θεού προσμένουν οι βλαμμένοι θαύμα

κι εγώ που ξέρω της ζωής μου το παιχνίδι

του Αντώνη ή τ' Αλέξη θα πάρω το αρμίδι

θηλειά να φτιάξω στο λαιμό μου

τέλος να βάλω στον αφανισμό μου.

Θα ψηφίσω Τελεία και Στανίση

να ποτίσει τον Άδωνη χασίσι

η παρέα του κι αυτός να πάνε στα τσακίδια

ο Ποτάμιας θα τους δείξει πως φοράνε τα σακίδια.

'Άλλαξα γνώμη , θα ψηφίσω μορταδέλα

ντυμένος τσολιάς με φουστανέλα

να γελάσει και το παρδαλό κατσίκι

ζήτω το αράπικο φιστίκι.

                                                 Τάκης Λάτσης   12/1/2015

 Ψαράδικο μετατράπηκε σε εκλογικό κέντρο του Παπανδρέου!

Εκλογές φάστ πολλά ακούγατε και ο φευγάτος αιθεροβάμων Παρνωνίτης ποιητής. Το δικό μας παιδί έγραψε επιτέλους και σατυρικό – καυστικό ποίημα. Ναι και δεν θέλω ουυυ!!! Θυμάσαι;; Σατιρίζει την κρατούσα πολιτική κατάσταση. Τα συμπεράσματα δικά σας.

 

Οι εκλογές της βίας και της νοθείας του 1961

Ας ψηφίσει ο καθένας με προσοχή. Θέλω να πιστεύω ότι την επαύριον των εκλογών ας μην το μετανιώσει.

 

Μύκονος: Εκλογές του 1956 στο Γιαλό

ΒΑΝΔΑΛΟΙ.

    Γράφει   ο

Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης.

Βάνδαλοι βεβήλωσαν, Βάνδαλοι κατέστρεψαν…

Βάνδαλοι, στο Παράλιο Άστρος το 2014 βεβήλωσαν το μνημείο του Αγωνιστή Πάνου Ζαφειρόπουλου ή Άκουρου. Ο Άκουρος καταγόταν από τον Αγιάννη της Κυνουρίας. Ήταν Έμπορος, Φιλικός, Αγωνιστής της παλιγγενεσίας και ένας από τους πρώτους οικιστές της σημερινής λουτροπόλεως. 

Κάποιοι συμπατριώτες μας έστησαν τον ανδριάντα του στρατηγού σε ένα διακριτικό σημείο της πλατείας. Με την ενέργεια αυτή τίμησαν τον ίδιο, την οικογένεια του που ήταν και αυτοί αγωνιστές. Στο πρόσωπο του τίμησαν και όλους τους Καινούριους αγωνιστές - της τότε Επαρχίας Αγ. Πέτρου και Πραστού - αξιέπαινη η προσπάθεια τους αυτή και καλό θα ήταν να συνεχιστεί με φειδώ σε άλλες ιστορικές προσωπικότητες και μνημεία.

Ο Ανδριάντας είναι δημιούργημα ενός Κυνούριου καλλιτέχνη. Αν και δεν είμαι ειδικός το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό. Υπάρχει ένα λάθος στην ημερομηνία θανάτου γράφει 1847, ο Πάνος πέθανε το 1848 αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

    

       Ο Αγιαννίτης αγωνιστής Στρατηγός Πάνος Ζαφειρόπουλος ή Άκουρος.

 Ο σκοπός του ανδριάντα επετεύχθη περνούν και τον βλέπουν εκατοντάδες άνθρωποι αρκετοί απ αυτούς προβληματίζονται και άλλοι θυμούνται, άλλοι προσκυνούν νοητά τους ήρωες. Υπάρχουν και οι ανενημέρωτοι οι αδιάφοροι και τέλος οι Βάνδαλοι.

Για να το ελαφρύνω και να αναφερθώ στην παράδοση μας. Όταν περνώ από εκεί σαν αιθεροβάμων του λέω: «Ρε Πάνο τι έκανες με την ξαδέρφισα του Όθωνα ; …!!!!» Ο Πάνος ήταν λάτρης του ωραίου φύλου. Τώρα τι έκανε με τη Βαυαρή δεν το ξέρω !!! Αυτό είναι μια άλλη πτυχή της πολυσχιδούς προσωπικότητας του οργανωτικού, τίμιου, ευφυή, παθιασμένου πατριώτη και ικανότατου στρατηγού του κοινονοικοαπελευθερωτικού αγώνα του ΄21.

Ας επικεντρώσω στην προσωπικότητα του φυσικού αρχηγού των ένοπλων λαϊκών αγωνιστών του Αγιάννη και όλης της τότε επαρχίας μας. Του Πορθητή της Τρίπολης, μαζί με τους Τσάκωνες του Πραστιώτη Μαν. Δούνια και τον κανονιέρη του Δημ. Αβραντίνη.

Ας πληροφορήσω τους Βάνδαλους για να μάθουν και να μην καταστρέφουν το μάρμαρο που συμβολίζει κάποια πράγματα. Ήταν ο άνθρωπος που απέκρουσε μαζί με τους - Νικηταρά, Στάικο Σταικόπουλο, Τσώκρη, Ανδ. Μεταξά, Δανιήλ Πανά κ.α.- τις ορδές Ιμπραήμ πασά και ξεφτίλισαν Γάλλους αξιωματικούς του. Τότε στο Κάστρο τους, στις 5 και 6 Αυγούστου 1826, γλύτωσαν πολλά γυναικόπαιδα από την ατίμωση, τη σφαγή και την αιχμαλωσία.

Ο φιλομαθής Πάνος είχε προνοήσει να μεταφέρει με μουλάρια από τον Αγιάννη στο Κάστρο την βιβλιοθήκη της Σχολής Καρυτσιώτη και τα όργανα για τα πειράματα φυσικής τα οποία και έσωσε. Μας λέει κάτι αυτό; Μας διδάσκει κάτι ο Πάνος ο Άκουρος ;

      

                            Τμήμα του Κάστρου των Ζαφειρόπουλων.

Ο Άκουρος έλαβε μέρος σε πάμπολλες μάχες, πιάστηκε αιχμάλωτος κινδύνευσε και έδωσε τα πάντα στον αγώνα. Ευτύχησε να δει τον τόπο του, τον τόπο μας ελεύθερο. Οι Ζαφειρόπουλοι έγιναν οι πρώτοι οικιστές της τότε Σκάλας του Άστρους, του σημερινού Παραλίου Άστρους.

   Οι Ζαφειρόπουλοι επέμεναν να κατεβούν όλοι οι Αγιαννίτες  στην τότε Σκάλα του Αστρους, το σημερινό Παρ. Άστρος και όχι στα τότε Αγιαννίτικα καλύβια το σημερινό Άστρος. Τους ακολούθησαν αρκετοί αλλά όχι όλοι, ο Πάνος ο Άκουρος για να τους πείσει, να τους συνετίσει τους έκαψε 2-3 φορές τα Αγιαννίτικα καλύβια το σημερινό Άστρος. Εκεί βλέπεις ήταν οι καλαμαράδες οι πολιτικοί, οι εχθροί τους, οι θανάσιμοι αντίπαλοι τους.

 Οι Ζαφειρόπουλοι μετοκοισα στον Πειραιά, γιατί λόγω ληστείας από τους Χοντρογιανναίους απογυμνώθηκαν από κεφάλαια. Άλλαξαν οι πολιτικοί σχεδιασμοί και κατά συνέπεια οι οικονομικές δραστηριότητες τους μεταφέρθηκαν στη νέα πρωτεύουσα. Ναυάγησε το μεγαλεπήβολο σχέδιο των Ζαφειρόπουλων, δεν τους βγήκαν οι οικονομικοί σχεδιασμοί τους να φτιάξουν Λιμάνι πίσω από την χερσόνησο του Αστρους τέτοιο ώστε να καλύπτει όλη τη Μεσόγειο!!!! 

Ο Πατριώτης Πάνος ζήτησε να ταφεί στα χώματα του, τα χώματα που λευτέρωσε με το αίμα του και με το βιός του. Ο Πάνος πέθανε το 1848 υπάρχει σχετική συσκότιση για το που έχει ταφεί.

 Άλλοι λένε ότι ο τάφος του ήταν εκεί που είναι κτισμένο ένα τριώροφο δίπλα από το Θέατρο του Φάρου. Αυτή τη γνώμη είχα μέχρι πριν ένα χρόνο. Κατόπιν από άλλη πηγή βρήκα ότι έχει ταφεί σε κτήμα του σε άλλο σημείο της Θυρέας… «αγόρασε Χερσαίον τόπον ακαλλιέργητον κατοικούμενον πάντοτε υπό ληστών και θηρίων » Αυτό πρέπει να ήταν στη θέση Συκιά και είναι θέμα για έρευνα…...

Δεν ασχολούμαι με τους Βάνδαλους, τους λειτουργικά και ιστορικά αναλφάβητους γιατί με θλίβει η συμπεριφορά τους στον ανδριάντα  του αγωνιστή που μας ελευθέρωσε από την Τούρκικη σκλαβιά.  Θλίβομαι πραγματικά γιατί είναι νέα παιδιά. Θλίβομαι για τους γονείς τους και για τους δάσκαλους που δεν κατορθώσαμε να τους μάθουμε να σέβονται τα μνημεία του τόπου μας.

Όσον αφορά το παγκόσμιο φαινόμενο του γκράφιτι υπάρχουν πολλά επιχειρήματα. Το γκράφιτι προκαλεί ανεπανόρθωτες αισθητικές και υλικές ζημιές σε μνημεία αιώνων. Το θέμα των γονιών, των δάσκαλων, των ψυχολόγων, και της κοινωνίας. Όλοι έχουμε ευθύνη. Στην ιδιαίτερη πατρίδα μας το κακό με τα Graffiti  έχει παραγίνει.

Πινακίδες καταστραμμένες, συνθήματα παντού, κάποια προάγουν τον πολιτισμό και τέρπουν την ψυχή με την μεγάλη αισθητική τους!!  Πριν από καιρό άκουσα και εκπομπή σε τοπικό διαδικτυακό ραδιόφωνο, διάβασα στο έγκριτο Astros news- ο παλμός του Αστρους, σοβαρά άρθρα και αρκετά σχόλια που προβλημάτισαν και με βοήθησαν να σκεφτώ.

Έχουν ευθύνη οι διαφημιστικές εταιρείες και τα λαμόγια, που έχουν το θράσος να βάζουν διαφημίσεις σε δημόσιο χώρο χωρίς άδεια.

Έχουν ευθύνη αυτοί που γράφουν κομματικά – συνδικαλιστικά συνθήματα αδιαφορώντας για την αισθητική.

Έχουμε ευθύνη οι νεοέλληνες – ελληναράδες γιατί περιφρονούμε απόλυτα τον δημόσιο χώρο και έχουμε ιστορική αλλεργία στην μη-κοινοτική οργάνωση και κοινοτική πρωτοβουλία. Με την κατάργηση των δομών της τοπικής αυτοδιοίκησης και με το σπάσιμο της κοινωνικής δομής άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 φτάσαμε στα φαινόμενα αυτά.

                                       Έργα βανδάλων 

Έχουν ευθύνη και οι ίδιοι οι νεαροί παιδιά, βαριεστημένα από την έλλειψη άλλων ενδιαφερόντων, συχνά οργανωμένα παρέες- συμμορίες, που πραγματοποιούν τους βανδαλισμούς.

Τέλος την μεγάλη και καίρια ευθύνη την έχει η τοπική και πολιτική ηγεσία του τόπου. Τους ¨καμάρωσα¨ προχθές των Θεοφανείων ,στη βάπτιση του σταυρού σε φωτογραφίες που ανέβασε το ¨ Astros news- ο παλμός του Αστρους¨. Καμάρωναν σαν τα γύφτικα σκεπάρνια !! Καλά δεν ντράπηκε ένας από αυτούς που στον ανδριάντα του Άκουρου ήταν γραμμένα τα καλαίσθητα συνθήματα – μουτζούρες- Graffiti!!!  Ένας από τη Δημοτική αρχή δεν βρέθηκε  να δώσει εντολή σε ένα συνεργείο καθαρισμού του Δήμου να το καθαρίσει έστω υποτυπωδώς.

Αλλά τι λέω τώρα τέτοια ώρα τέτοια λόγια ο σκοπός μας είναι να μαζεύουμε ψηφαλάκια !! Σκοπός είναι να αφήσουμε πολιτικές και κομματικές καταβολάδες !! Σιγά μην ασχοληθούμε με την αισθητική, τον πολιτισμό, την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας. Ένα έχω να σας πω ¨Ντροπή σας Αρκάδες Ανάξιοι Ταγοί!!! ¨

Όσον αφορά τους απλούς ανθρώπους τι να πω, αναγνωρίζω τα προβλήματα που όλοι αντιμετωπίζουμε αλλά ένα έχω να πω. Η Συμμετοχή μας και μόνο η συμμετοχής μας στα κοινά θα φέρει καλύτερες μέρες στον τόπο μας.

ΣΚΙΕΣ.

   

       Γράφει ο

Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης. 

Το καλοκαίρι επισκέφτηκα αρκετές φόρες τον Πάρνωνα. Κάθε φορά που ανεβαίνω καθαρίζει το μυαλό μου. Μιλάω με τον παππού μου τον γέρο Πάρνωνα, το Κρόνιον Όρος, τον Μαλεβό τον Μεγάλο στα σλάβικα. Κάθομαι κάτω από κανένα ελάτι και κλείνω τα μάτια μου.  Όλο και κάποιοι Παρνωνίτες έρχονται και μου μιλάνε!! Σπάνια βλέπω ζωντανούς ανθρώπους. Οι ξυλοκόποι, καρβουνιάρηδες, οι βοσκοί, οι ασβεστοποιοί – καμινιαραίοι έχουν εκλείψει προ πολλού. Κάποιοι μελισσοκόμοι υπάρχουν αλλά δεν πλησιάζω τα μελίσσια. Έρχονται όμως οι σκιές από τα παλιά και συζητάμε!!

                             

                                                         Πάρνωνας.

 Πήγα στον Αγ. Γιαννάκη κάθισα κάτω από τα έλατα ο αέρας ακουγόταν γλυκός και ήρεμος, αυτή η μυρωδιά του δάσους στον Πάρνωνα με ανασταίνει. Το μεσημέρι και τα μεσάνυχτα βγαίνουν οι σκιές, τα ξωτικά και  οι ψυχές των νεκρών ηρώων του Πάρνωνα !! Όλα το μυαλό τα φτιάχνει τίποτα από αυτά δεν υπάρχει. Οι μνήμες όμως υπάρχουν μέσα μας και μας φανερώνονται. Έκλεισα τα μάτια και ονειρεύτηκα μισοκοιμισμένος, μισοξύπνιος σχεδόν ευτυχισμένος !!

 Ξαφνικά από την μεριά της Μπαρμπίτσας είδα να ξαγναντά εκείνος ο καπετάνιος, ο Ζαχαριάς ο Μπαρμιτσιώτης►1, εκείνος ο αδέκαστος λαϊκός δικαστής, εκείνος ο γυναικάς! Πανέμορφος , αθλητικός με μέση δακτυλίδι  γνήσιος Παρνωνίτης. Πέταγε σαν αετός, πήδαγε πάνω στους βράχους, πέρναγε σαν αέρας πάνω από τη γη. Μου μίλησε κάπως οργισμένα, κάπως ανήσυχα και βιαστικά: «Πάω στον Αγιάννη να τρίξω τα δόντια του Αναγνώστη Παπάζογλου ή Τουρκοπαπάζογλου χειρότερος και από Τούρκος κατάντησε, θα του γα..σω τα κέρατα. Τον κερατά, τον τουρκολάτρη, τη σαπιοκοιλιά που πίνει το αίμα του κοσμάκη… Μόνο χαρέμι που δεν έχει. Πήγε στην Πόλη να κάνει τα καπάκια με την Τουρκιά… »

-Επάνω του Ζάχο φάτον, κρέμασε  τον  Τουρκολάτη στην Πλατάνα στον Πρόδρομο  να ξεβρομίσει ο τόπος.

- «Πριν από καιρό κανόνισα τον Κουτσόπαππα στον Άγιο Πέτρο, τον κρέμασα στην ιερά πύλη ….φίλησα την νύφη του, έσφαξα το γιο του τους τιμώρησα παραδειγματικά….. Τώρα θα δεις τι θα πάθει ο δικός σου ο Αγιαννίτης!! ο Προεστός, ο Τουρκολάτης, ο πήξιος ο δήξιος θα του φάω τ΄ αυτιά. Θα του κόψω τ΄ αρ…α , θα του…  Έφερε και άλλους  Αρβανίτες φρουρούς  νομίζει ότι θα τον φοβηθώ !!»

                           

                                  Ζαχαριάς Μπαρμιτσιώτης.1759-1804.

 - Ζάχο να σε ρωτήσω κάτι για το σήμερα, πήγα να ψελλίσω αλλά αυτός είχε χαθεί. Κουτρουβαλούσε και πήδηξε σαν ζαρκάδι σχεδόν πετούσε σαν αετός.

Ξαγνάντισε η σκιά του Καλιοτζλή ►2 είχε κατεύθυνση προς τη Σίταινα. Περιπάταγε με τα πόδια ανοιχτά σαν να ήταν σε καράβι ο φοβερός Τσάκωνας  καπετάνιος της στεριάς και της θάλασσας. Τρόμαξα λίγο αλλά με χαιρέτησε εγκάρδια χαμογελαστά  και ηρέμισα.

- Τι δουλειά είχες στη θάλασσα ρε πατριώτη; Τόλμησα να τον ρωτήσω.

- «Κουρσάρος ήμουνα και όχι ψαράς μου απάντησε γελώντας. Το καράβι ήταν το όπλο να πολεμώ τους Τούρκους. Παιδί μου τους πολέμαγα όπου τους έβρισκα σε στεριά και σε θάλασσα.»

- Πως πάει τώρα η πατρίδα μας ; Ρήμαξαν τα χωριά μας καπετάνιε μου.

-  «Οι καιροί αλλάζουν θα έρθουν καλύτερες μέρες αρκεί να πολεμήσετε με σύνεση και εξυπνάδα. Τώρα ο εχθρός είναι πονηρός και δεν τον βλέπετε.  Άντε καλό μεσημέρι πάω στη Σίταινα να ξαποστάσω γέρασα βλέπεις με φάγανε τα  ξένα.»

- Στο καλό καπετάνιε μου, στο καλό πατριώτη μου.

Από τη ράχη του Αϊ Λιά ξαγνάντισε βαρυπατώντας ο Πέτρος ο Μαντάς ►3 ο προεπαναστατικός Βουρβουραΐος καπετάνιος. Θεόρατος με τεράστιες πλάτες, κατσαρές ξανθωπές μπούκλες στόλιζαν το μεγάλο τετράγωνο κεφάλι του ήταν αποσταμένος και κάθισε δίπλα μου.

- Καπετάνιε πόσοι ήξεραν γράμματα στην εποχή σου τον ρώτησα.

  Με κοίταξε με τα μεγάλα καθαρά του μάτια και με ρώτησε χαμογελώντας πλατιά :  «Εσύ που το ξέρεις αυτό; Τι κάνεις εδώ στα λημέρια μου;¨»

 - Από το τραγούδι σου το ξέρω και μου είχε κάνει εντύπωση.

- «Παιδί μου ελάχιστοι, γνώριζαν γράμματα. Να σε ρωτήσω και εγώ με τη σειρά μου; Ξέρεις πόσοι έχουν σκοτωθεί για τη λευτεριά της πατρίδας στη ράχη αυτή;»

- Αρκετοί καπετάνιε μου από τα παλιά χρόνια μέχρι το Β΄ Αντάρτικο καπετάν  Πέτρο. Εδώ o κάποιος δισέγγονος σου το 1948 με μια αντάρτισσα Παρνωνίτισσα τη Μάρθα έκτιζαν ταμπούρια. Το ξέρεις ;;;

 - «Εμείς οι πολίτες του κάτω κόσμου όλα τα ξέρουμε! Λες να μην παρακολουθούσα τα παιδιά και τα εγγόνια μου; Την ευχή μου να έχεις, να είσαι καλά, μην στενοχωριέσαι έχει περάσει πολλά αυτός ο τόπος. Φεύγω πάω στου Βούρβουρα να δω τη Βλαχοθανάσω και τα παιδιά μου. Μετά θα πάω στην Βλαχοκερασιά ξέρεις έχω την κουμπάρα  μου εκεί !!» Χαμογέλασε πονηρά και συνέχισε το δρόμο του με κατεύθυνση την Αράχοβα – Καρυές. Από εκεί θα ανηφόριζε προς  το χωριό του.

   

- Κάπου φάνηκε ένας λεροφορεμένος ληστής. Ήταν ο Πέτρος Γούβης ►4 από τον Άγιο Πέτρο. Πανύψηλος, μαυριδερός, ξερακιανός γνήσιος Βλαχοαγιοπετρίτης. Πήγα να τον χαιρετήσω αλλά δεν  ήθελε κουβέντα τον φοβήθηκα και δεν του μίλησα.

Σκεπτόταν τη χάρη που του έδωσε η βασίλισσα Αμαλία. Χόρευε ο Πέτρος μες στης Σπάρτης το παζάρι. Σε μια φούρλα η βασίλισσα είδε τα αχλάδια του που φούσκωναν.  Η κακόμοιρα όπως ήταν στερημένη από άντρα λιμπίστηκε το παλληκάρι. Έδωσε  διαταγή να τον βγάλουν από τη φυλακή!! Εξάλλου δεν ήταν συνειδητός αντίπαλος της εξουσίας ληστής ήταν.

Φάνηκαν αρκετές σκιές από πολλούς ανυπότακτους Παρνωνίτες Αντάρτες όλων των εποχών…. Ξαφνικά ήρθαν αγωνιστές από νεότερη εποχή.

                                             

                                                    Γιώργης Μαντάς. 

Προς τη μεριά της Αράχοβας έτρεχε, βαριοπατώντας μια πολύ γνώριμη μου σκιά, ο Γιώργης ο τρισέγγονος του Μαντά ►5  με ένα άδειο οπλοπολυβόλο. Ερχόταν από τον Ταΰγετο, εικοσάχρονος με τουφωτά μαλλιά, αξύριστος, νηστικός, άπλυτος, κατακουρασμένος αλλά περιπάταγε βαριά και σταθερά. Πήγαινε να κρυφτεί στην αγκαλιά του σπιτιού του στου Βούρβουρα.  Το Β΄ Αντάρτικο είχε σχεδόν τελειώσει με εκατόμβες νεκρούς αγωνιστές. Μου έσκασε ένα πλατύ χαμόγελο πικρό χαμόγελο .

 - «Τι κάνεις εδώ;  ¨ Ρε κωλόπαιδο της Φρειδερίκης ¨!!»

Δεν μου έδωσε άλλη κουβέντα βιαζόταν να φύγει. Τον κυνηγούσαν κάποιοι Υπερέλληνες κοντοπατριώτες του. Δεν είχε σφαίρες ειδάλλως θα τους κανόνιζε…. όπως κανόνισε τον Χωραφά….

- Έλα  ΄δώ ρε έχουμε να κουβεντιάσουμε για το σήμερα. Του φώναξα δυνατά,  δεν βλέπεις που μας κυβερνούν οι κερατάδες, οι δοσίλογοι, οι αλήτες με τα τσιράκια τους, μας έφεραν τη φτώχεια, φεύγουν τα νέα παιδιά στα ξένα, ρήμαξε ο τόπος …

- «Να αγωνιστείτε όλοι μαζί, σαλάτα τα κάνατε  η γενιά μου έκανε ότι μπορούσε …»

Ξαφνικά άκουσα τη δήθεν  αυστηρή φωνή του γέρο Πάρνωνα, χαρούμενη ήταν στην ουσία. «Τι σκούζεις ρε παλιόπαιδο, τι φωνάζεις, τι ουρλιάζεις μεσημεριάτικα;   Τραγουδάς παράφωνα, πιάνεις δυνατά κουβέντα,  βρίζεις, ουρλιάζεις, το πρωί πέταξες  λιθάρια, εκτονώνεσαι αλλά  χαλάς την ησυχία στο βουνό μου; Τι να κάνω έχω και ανήσυχα παιδιά για συμμορφώσου !!»

- Εντάξει τέρμα τα αστεία, θα κάνω ησυχία και θα ξαπλώσω να κοιμηθώ. Την ευχή σου παππού.

- «Κάνε ότι θέλεις,  αν πλαγιάσεις σκεπάσου καλά έχεις κακό χούι να κοιμάσαι ξεσκέπαστος, πρόσεξε μην έρθει κανένα φίδι!! Σε λίγο θα κοιμηθώ και εγώ η πνοή μου θα δροσερέψει το δάσος.»

Ξύπνησα πετάχτηκα πάνω καταϊδρωμένος και ανήσυχος. Ονειρο ειναι; που είναι ο παππούς ο Πάρνωνας; που είναι  οι Παρνωνίτες ήρωες; Τι στο καλό μίλαγα με πεθαμένους ; Ο τόπος αυτός είναι στοιχειωμένος;  Όχι οι ήρωες δεν πεθαίνουν.  Πολύ  θα ήθελα να έρχονταν και άλλοι ανυπότακτοι. Ρε τι παιχνίδια φτιάχνει το μυαλό.

Σχόλια.

►1  Ο Ζαχαριάς Μπαρμιτσιώτης Γεννήθηκε το 1759 στην Μπαρμπίτσα του Πάρνωνα. Το πραγματικό του όνομα είναι Ζαχαρίας Παντελεάκος. Ο καπετάν Ζαχαριάς Μπαρμιτσιώτης ονομάστηκε αρχιστράτηγος του Μοριά, είχε σπάνια προσόντα και παλικαριά που έδρασε σε όλο τον Μοριά. Ήταν ο μεγάλος πρόδρομος του 21. Μαθητές του ήταν  Θεόδ. Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς κ.α.  Δολοφονήθηκε στη Μάνη το 1804 ή το 1805  από τον κουμπάρο του Κουγέα . Αφορμή κάποια γυναικοδουλειά. Αίτια  τα χρήματα της Πύλης και αντιζηλία και τα συμφέροντα των Μανιατών μπέηδων. Δυο στίχοι ενός από τα πολλά τραγούδια προς τιμή του Ζάχου.

 «Τρία χωριά μας κλαίγονται, τρία κεφαλοχώρια, Μας κλαίγεται κ' ένας παπάς από τον Άγιο Πέτρο…..»

►2 Ο Δημήτρης Καλιοτζής καταγόταν  από τη Σίταινα της Κυνουρίας. Ήταν κουρσάρος και κατόπιν Κλεφτής στο Mαλεβό. Ήταν σύγχρονος του Ζαχαριά και συναγωνιστής με τον Μπαρμιτσιώτη καπετάνιο.

►3 Πέτρος ο Μαντάς Ο φοβερός Βουρβουραΐος προεπαναστατικός Κλέφτης. Υμνήθηκε για το άτιμο φαρμάκωμα του στην Βλαχοκερασιά της Μαντινείας. Τον Δηλητηρίασε ο κουμπάρος του Μπούμπουκας. «Κουμπάροι ΄φάγαν το Μαντά, κουμπάροι και το Ζαχαριά… »

►4  Πέτρος Γούβης Στα χρόνια του Όθωνα και της Βαυαροκρατίας ο λαός μας πεινούσε. Κάποιοι ανυπότακτοι έγιναν ληστές των Ορέων. Ένας από αυτούς ήταν και ο Πέτρος Γούβης από τον Άγιο Πέτρο της Κυνουρίας. Τον είχαν φυλακίσει στην Σπάρτη. Όταν ο Οθωνας με την Αμαλία έκαναν την περιοδεία στην περιοχή μας- η παράδοση λέει ότι τότε η βασίλισσα έδωσε σπόρο από γεώμηλα – έφτασαν στην Σπάρτη. Ο υπεύθυνος της φυλακής παρέταξε τους φυλακισμένους να χορέψουν προς τιμή του βασιλικού ζεύγους!! Η Αμαλία όταν είδε τον Πέτρο το Γούβη να χορεύει θαμπώθηκε από τη λεβεντιά του και έδωσε εντολή να τον αποφυλακίσουν. Είχε τους λογούς της …

►5  Ο Γιώργης Μιχ. Μαντάς ήταν από τους μικρότερους σε ηλικία αντάρτες του ΔΣΕ Πελοποννήσου. Αγωνίστηκε όλη του τη ζωή από τις γραμμές του ΚΚΕ. Για περισσότερα διαβάστε το βιβλίο του << 'Ο, τι θυμήθηκα από τη συμμετοχή μου στους αγώνες της γενιάς μου, 1942-2004 >> αποτελεί την προσωπική καταγραφή μιας υπερεξηντάχρονης πορείας του αγωνιστή. Μέσα από τις σελίδες του περνάει η ένταξή του στο κίνημα και το ΚΚΕ, η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, την καταδίκη του από Στρατοδικείο, τις φυλακές, τα Γιούρα, την αποφυλάκισή του με όρους, την ένταξή του στην ΕΔΑ, τη διαδρομή του στην περίοδο της δικτατορίας 1967-1974, τη δράση του από τη μεταπολίτευση μέχρι το 2004.