Παν. Ι&Δ Βλαχάκης
Μάρτης 2013
Ξεροκάμπι Κυνουρίας Θεριστής-Ιούλιος-1944
ΑΠΟ ΕΔΩ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ.
Αίμα
- Δάκρυα - Ορφανά παιδιά- Θλίψη - Πληγές ανεπούλωτες- Ερείπια .
Ξεροκάμπι Κυνουρίας Πάρνωνας και γύρω περιοχές
Ιούλιος θεριστής του 1944. Διακόσιοι 200 ίσως και περισσότεροι οι εκτελεσμένοι
οι αθώοι. Απο τους πολιτισμένους Γερμανούς. Όσο προχωρούσαν προς το Άστρος προς
το Γιαλό , σκότωναν λιγότερους. Χόρτασαν οι ύαινες αίμα ή το σχέδιο εξόντωσης
των αθώων πατριωτών σταματούσε στο Ξεροκάμπι; Συνέλαβαν αιχμάλωτους 500 και πλέον
νέους και γερούς ανθρώπους και τους οδήγησαν στα κάτεργα τους. Ποτέ δεν τους
αποζημίωσαν ουσιαστικά για την καταναγκαστική εργασία. Ταπεινό μνημόσυνο σε
όλους αναφέρω τα ονόματα των αιχμάλωτων. Σε συνέχεια θα αναφέρω τα ονόματα των
εκτελεσμένων από όλα τα γύρω χώρια.
Ξεροκάμπι Κυνουρίας οροπέδιο
στα πόδια του Πάρνωνα – Μαλεβού
Α΄ Αγιαννίτες- Άστρινοι αιχμάλωτοι των Γερμανών.
Τον Ιούλιο το
1986 στην Πλατάνα του Αγιωργη στον Αγιαννη, ζήτησα από τον αγωνιστή της Εθνικής
Αντίστασης Ιωάννη Εμ .Κανέλο ή Κανελόγιαννη, να μου γράψει τα ονόματα των όλων
των Αγιαννιτών - Αστρινών πατριωτών. Των Εκτελεσμένων, των Αιχμάλωτων στη
Γερμανία, των Ανταρτών, στο A΄
& Β΄ αντάρτικο. Μου τα έδωσε γραπτά σε 4 κόλλες της ανηφόρας, με στρωτά
ευανάγνωστα γράμματα. Του ζήτησα και των δοσίλογων τοπικών αρχόντων ,
ταγματαλητών, χωροφυλάκων και λοιπών καλών παιδιών. Μου τα είπε προφορικά αλλα
δεν μου τα έγραψε. Μετάνιωσα που δεν έβαλα το μαγνητοφωνάκι, αν και θα ηταν
κατάχρηση της εμπιστοσύνης του. Ο μπάρμπα Γιάννης είναι πολίτης ενός άλλου
κόσμου. Το γραφτό του όμως μένει. Ο κατάλογος των ονομάτων θέλει συμπλήρωση. Εχω κάνει διασταύρωση αλλά δεν
είναι αρκετή.
Απόσπασμα από το κείμενο του Ιωάννη Εμ. Κανέλου
Τον Ιούλιο το
1944 έγινε μπλόκος από τους Γερμανούς , εις τον Πάρνωνα . Να σκοτώσουν τους
αντάρτες και να διαλύσουν τις οργανώσεις τους στα μετόπισθεν. Στο Άστρος – Αγιάννη συνέλαβαν αθώους
ανθρώπους , που είναι οι έξης : Tους νέους κα υγιείς τους
έστειλαν στα εργοστάσια στη Γερμανία. Σημείωση Αγιάννης Άστρος είναι μια κοινότητα γράφω
Άστρος.
α/α
|
Επώνυμο
|
Όνομα
|
ΟνομΠατ
|
Παρατσούκλι
|
Χωριό
|
01
|
Ανέτης
|
Ιωάννης
|
Πέτρ
|
|
Μελιγού.
|
02
|
Αντωνόπουλος
|
Φώτης
|
Ιωάν.
|
Λαγκαδιανός
|
Άστρος
|
03
|
Αντωνόπουλος
|
Ιωάννης
|
Φώτ.
|
Γιος του
Φώτη
|
Άστρος
|
04
|
Αντωνόπουλος
|
Αντώνης
|
Χρίσ
|
Καμπρούτ
|
Άστρος
|
05
|
Αναστασόπουλος
|
Φάνης
|
Νικ.
|
Γύφτος
|
Άστρος
|
06
|
Αρτίκης
|
Ιωάννης
|
|
|
Άγ Αντρέας
|
07
|
Βλαχάκης
|
Ευστάθιος
|
Νικ.
|
Κοιλίτσας
|
Άστρος
|
08
|
Βλαχάκης
|
Γεώργιος
|
Βας.
|
Τζιάβρας.
|
Άστρος
|
09
|
Γεωργάς
|
Δημήτριος
|
Νικο
|
|
Μελιγού
|
10
|
Γαρδικιώτης
|
Δημήτριος
|
Ιωάν
|
|
Άστρος
|
11
|
Γαρδικιώτης
|
Ιωάννης
|
Αποσ
|
Ματζούνας
|
Άστρος
|
12
|
Γαρδικιώτης
|
Ιωάννης
|
Αποσ
|
Ξιουρόγιαννης
|
Άστρος
|
13
|
Δαμούλαρης
|
Κώστας
|
Αντ.
|
|
Άστρος
|
14
|
Δικαίος
|
Γεώργιος
|
Μάριου
|
|
Άστρος
|
15
|
Δικαίος
|
Κώστας
|
Βασιλ.
|
|
Άστρος
|
16
|
Δικαίος
|
Βασίλειος
|
Παν
|
|
Άστρος
|
17
|
Δικαίος
|
Γεώργιος
|
Χρίσ
|
|
Άστρος
|
18
|
Καψάλης
|
Νίκος
|
Μιχ
|
|
Άστρος
|
19
|
Καψάλης
|
Σταύρος
|
Κων
|
|
Άστρος
|
20
|
Καψάλης
|
Γεώργιος
|
Δημ
|
Λοκατζής
|
Άστρος
|
21
|
Καμπύλης
|
Αντρέας
|
Κων
|
|
Άστρος
|
22
|
Καμπύλης
|
Δημήτριος
|
Δημ
|
Κριαράκος
|
Άστρος
|
23
|
Καμπύλης
|
Γεώργιος
|
Δημ
|
|
Άστρος
|
24
|
Καμπύλης
|
Δημήτριος
|
Γεώρ
|
|
Άστρος
|
25
|
Καμπύλης
|
Ιωάννης
|
Ανασ
|
|
Άστρος
|
26
|
Κακαβούλιας
|
Θεόδωρος
|
Κων
|
Κουμπουρίτσας
|
Άστρος
|
27
|
Κανατάς
|
Κώστας
|
Ιωάν
|
Τσαμαντανης
|
Άστρος
|
28
|
Κανατάς
|
Γεώργιος
|
Δημ
|
Καπότας
|
Άστρος
|
29
|
Καλυβίτης
|
Παν/της
|
Ιωάν
|
|
Άστρος
|
30
|
Κοράλλης
|
Εμμανουήλ
|
Βασ
|
|
Παρ.
Άστρος
|
31
|
Καρολόγος
|
Νικόλαος
|
|
|
Άγ Αντρέας
|
32
|
Μπάρλας
|
Ιωάννης
|
Γεώρ
|
|
Άστρος
|
33
|
Μπούζιος
|
Ηλίας
|
Γεώρ
|
Ο Ρολογάς
|
Άστρος
|
34
|
Μπούζιος
|
Δημήτριος
|
Ιωάν
|
Κολοκοτρώνης
|
Άστρος
|
35
|
Μίλης
|
Ιωάννης
|
Κων
|
Μαραγκός
|
Άστρος
|
36
|
Παρασκευουλάκος
|
Αντώνης
|
Παν
|
Μπιλιμές
|
Άστρος
|
37
|
Παπαηλίου
|
Σπύρος
|
|
|
Άστρος
|
38
|
Παπαντωνίου
|
Ιωάννης
|
Δημ
|
Τρέλης
|
Άστρος
|
39
|
Παπαδάκος
|
Αντώνιος
|
Χρίσ
|
|
Άστρος
|
40
|
Παπαηλιού
|
Παν/της
|
|
|
Π Άστρος
|
41
|
Πενταφρόνιμος
|
Ιωάννης
|
Κων.
|
|
Μελιγού
|
42
|
Πενταφρόνιμος
|
Ευάγγελος
|
Κων.
|
|
Μελιγού
|
43
|
Σακαλής
|
Θεμιστοκλής
|
Δημ
|
Αγρονόμος
|
Άστρος
|
44
|
Σκαρπέλος
|
Αθανάσιος
|
Ιωάν
|
Λαγός
|
Άστρος
|
45
|
Τυροβολάς
|
Ιωάννης
|
Κων
|
ΚΚΕ
|
Άστρος
|
46
|
Τριανταφύλλου
|
Γεώργιος
|
|
|
Άστρος
|
46
|
Τρυποσκούφης
|
Γεώργιος
|
Ηλία
|
Γούτσης
|
Άστρος
|
47
|
Τρυποσκούφης
|
Γεώργιος
|
Ιωάν
|
Μαναβέλας
|
Άστρος
|
48
|
Τρυποσκούφης
|
Δημήτριος
|
Ιωάν
|
Αδέρφια
|
Άστρος
|
49
|
Φάκλαρης
|
Αναστάσιος
|
Δημ
|
Μουτζιθράς
|
Άστρος
|
50
|
Χασαπογιάννης
|
Πέτρος
|
Ιωάν
|
|
Άστρος
|
51
|
Χαρμπαλής
|
Γεώργιος
|
Στυλ
|
|
Άστρος
|
Σχόλια ΠΑΝ ΒΛΑΧΑΚΗ .
Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής το ονομάζουν
Μπλόκο των Γερμανών. Μπλόκος το γράφει ο αείμνηστος Κανελόγιαννης. Ο Τότε
πολιτοφύλακας και μάγειρας των ανταρτών. Δεν ηταν ένα απλό μπλόκο αλλα μια από
τις πολλές επαναλαμβανόμενες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για να καθυποτάξουν
την Αδούλωτη Πελοπόννησο. Μερικά από τα κωδικά τους ονόματα τους << Οχιά
>> , << Καλιακούδα >> << Λυγξ>> ,<< Κοράκι
>>. Τέλος ο Λε Σουίρ διέταξε για τις 25 Ιουνίου την εκτεταμένη επιχείρηση
<< Αετός>> Συμμετείχαν 4000 Γερμανοί καθώς και << Ελληνικές
μονάδες εθελοντών >> της Τρίπολης,( Δυστυχώς ανάμεσα τους ήταν και αρκετοί Ταγματαλήτες απο την περιοχή μας ), Σπάρτης, Μελιγαλά, Πάτρας. Κάποιοι από
αυτούς είχαν το θράσος να φορέσουν την τιμημένη στολή του Εύζωνα. Την
μαγάρισαν, την βρώμισαν οι
Γερμανοτσολιάδες. Εκτός από όλους αυτούς στην περιοχή μας έδρασαν
τμήματα του αστυνομικού συντάγματος ορεινών καταδρομέων 18 των SS σύνολο 10.000
άνδρες. Ο Λε Σουίρ εκτός των άλλων διέταξε << όλοι οι ύποπτοι άνδρες
ηλικίας δεκαπέντε έως πενήντα ετών να συλληφθούν στην περιοχή για να
χρησιμοποιηθούν σε καταναγκαστικά έργα >> ΟΑ-ΣΤ: RH 24-68 /25 επιχείρηση <<
Αετός>>.
Από τον
Αγιάννη – Άστρος όπως αναφέρετε στο
κείμενο δεν πήγαν όλοι στα κάτεργα της Γερμανίας. Από αυτούς που αναφέρονται
είχα την τύχη να μιλήσω τη δεκαετία του 1960- 70 με μερικούς πρώην αιχμάλωτους
που ζούσαν ειρηνικά στο Χωριό μας . Άκουγα, στεναχωριόμουνα για τα βάσανα που
πέρασαν, θαύμαζα τους ανθρώπους αυτούς και κατέγραφα στο μυαλό μου τις
ιστορίες. Δεν μιλούσαν εύκολα, σπάνια τις έλεγαν γιατί ήθελαν να ξεχάσουν και
ενστικτωδώς να μην πληγώσουν τον ψυχισμό των μικρών παιδιών. Θυμάμαι κάποιες
πολύ καλά, ας τις παραθέσω. Την τελευταία μου την έχει διηγηθεί ένας καλός
φίλος από διπλανό χωριό.
Ο Αγαπητός
μου μπάρμπα Γιώργης Τρυποσκούφης του
Ιωάννου ο Μαναβέλας ο μεγάλος τεχνίτης της πέτρας . Υπέργηρος σήμερα, μου είχε
εξιστορήσει ότι η εργασία στη Γερμανία
ήταν σκληρή. Ο Γερμανός επόπτης - πολιτοφύλακας
τους χτύπαγε με το βούρδουλα αν δεν έβγαινε το πλάνο. Ήταν πάντα μαζί με
τον αδελφό του τον αείμνηστο Μήτσο.
Είπαν στο Ούννο << Δεν ανεχόμαστε να μας κτυπάς γιατί δουλεύουμε όσο
μπορούμε >>. Η αξιοπρέπεια σε όλο της το μεγαλείο. Δεν μας ξαναχτύπησε .
Δεν το ανεχτήκαμε ο Μήτσος και οι περισσότεροι Αγιαννίτες. Κάποιοι τον άφηναν
και τους κτύπαγε, λουφάρανε δεν είχαν
φιλότιμο, αυτός τους κτύπαγε σαν τα ζώα !!!
Όταν ο αείμνηστος Μήτσος ήταν υπέργηρος άρρωστος στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο, μου το διαβεβαίωσε. Επίσης μου είπε ότι η εργασία ήταν στο ύπαιθρο με πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν. Αντέξαμε γιατί είμαστε νέοι και είχαμε μάθει να δουλεύουμε είμαστε ενωμένοι. Ο μπάρμπα Γιώργης μου είχε πει και ένα ευτράπελο.
<< Στο γυρισμό σμίξαμε σχεδόν όλοι οι Αγιαννίτες για να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη. Στη Ν. Γερμανία << Κάποιοι Ιταλοί είχαν σφάξει ένα Βόιδι μέσα σε ένα βαγόνι. Το είχαν γδάρει, είχαν ανάψει και φωτιά. Πήγαμε να μας δώσουν λίγο συκώτι, κάτι τέλος πάντων, είχαμε τα ξυράφια που ξυριζόμαστε, κόβαμε το λιγοστό φαγητό που τυχόν βρίσκαμε. Οι Ιταλοί μας απώθησαν, φώναζαν και άρχισαν να μας διώχνουν.
Ξαφνικά έφτασε τρέχοντας ο Τάσης ο Φάκλαρης, ο Μουτζιθράς , ο Τάσσαρος, ολόκληρο θεριό. Κρατούσε ένα σπαθί τους φώναξε << Θα σας σφάξω όλους >> !!!!!!!!!!! Κάνανε μπράφ οι Ιταλοί, φύγανε τρέχοντας. Άφησαν το βόδι και τη φωτιά. Εμείς βάλαμε τα γέλια. Που βρήκε το σπαθί το θηρίο; Εμείς δεν είχαμε ούτε μαχαίρι. Με το σπαθί και με τα ξυράφια κόψαμε κάποια κομμάτια κρέας, τα ψήσαμε, τα φάγαμε και ξεγελάσαμε την πείνα μας >>.
Όταν ο αείμνηστος Μήτσος ήταν υπέργηρος άρρωστος στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο, μου το διαβεβαίωσε. Επίσης μου είπε ότι η εργασία ήταν στο ύπαιθρο με πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν. Αντέξαμε γιατί είμαστε νέοι και είχαμε μάθει να δουλεύουμε είμαστε ενωμένοι. Ο μπάρμπα Γιώργης μου είχε πει και ένα ευτράπελο.
<< Στο γυρισμό σμίξαμε σχεδόν όλοι οι Αγιαννίτες για να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη. Στη Ν. Γερμανία << Κάποιοι Ιταλοί είχαν σφάξει ένα Βόιδι μέσα σε ένα βαγόνι. Το είχαν γδάρει, είχαν ανάψει και φωτιά. Πήγαμε να μας δώσουν λίγο συκώτι, κάτι τέλος πάντων, είχαμε τα ξυράφια που ξυριζόμαστε, κόβαμε το λιγοστό φαγητό που τυχόν βρίσκαμε. Οι Ιταλοί μας απώθησαν, φώναζαν και άρχισαν να μας διώχνουν.
Ξαφνικά έφτασε τρέχοντας ο Τάσης ο Φάκλαρης, ο Μουτζιθράς , ο Τάσσαρος, ολόκληρο θεριό. Κρατούσε ένα σπαθί τους φώναξε << Θα σας σφάξω όλους >> !!!!!!!!!!! Κάνανε μπράφ οι Ιταλοί, φύγανε τρέχοντας. Άφησαν το βόδι και τη φωτιά. Εμείς βάλαμε τα γέλια. Που βρήκε το σπαθί το θηρίο; Εμείς δεν είχαμε ούτε μαχαίρι. Με το σπαθί και με τα ξυράφια κόψαμε κάποια κομμάτια κρέας, τα ψήσαμε, τα φάγαμε και ξεγελάσαμε την πείνα μας >>.
Ο Γεώργιος
Δημ Κανατάς, ο Καπότας έκανε τουρισμό σε όλη την Ευρώπη !!! Οι άλλοι γύρισαν
όσο ποιο γρήγορα μπορούσαν. Αυτός πήγε Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Ιταλία και
γύρισε μετά από χρόνια. Το 1973 περιμέναμε στις αποθήκες τις Αγροτικής Τράπεζας
στο Άστρος, να φορτώσουμε στα ζώα τα λιπάσματα. Είχαμε χρόνο και τον ρώτησα
γιατί δεν γύρισε νωρίς να μαζέψει τον παππού τον Καπότα και τη γιαγιά.
- Τι λες ρε ζαγάρι, ποτέ θα ξαναπήγαινα να δω όλη την Ευρώπη !!
- Του είπα << σιγά μην σε βοηθήσω να φορτώσεις, αν δεν μου πεις τι είδες >>. Μου εξιστόρησε από ανάγκη τα έξης περίπου : << Όπου πήγαινα ήταν όλα γκρεμισμένα, υπήρχε πείνα και φτώχια >>. Δεν τα θυμάμαι όλα γιατί μου τα έλεγε μπερδεμένα, κάτι για ξύλο που έφαγε από τις Γερμανίδες που τους έκλεβε τρόφιμα, ότι έπεσε σε ένα ποτάμι κ.α. Τελικά τον βοήθησα να φορτώσουμε τα λιπάσματα. Ήταν θειος του πατέρα μου, ιδιόρρυθμο θα τον χαρακτήριζα. Αν βρω το γιο του το Μήτσο θα τον ρωτήσω. Πρέπει να τα θυμάται γιατί του είχε πει πολλά.
- Τι λες ρε ζαγάρι, ποτέ θα ξαναπήγαινα να δω όλη την Ευρώπη !!
- Του είπα << σιγά μην σε βοηθήσω να φορτώσεις, αν δεν μου πεις τι είδες >>. Μου εξιστόρησε από ανάγκη τα έξης περίπου : << Όπου πήγαινα ήταν όλα γκρεμισμένα, υπήρχε πείνα και φτώχια >>. Δεν τα θυμάμαι όλα γιατί μου τα έλεγε μπερδεμένα, κάτι για ξύλο που έφαγε από τις Γερμανίδες που τους έκλεβε τρόφιμα, ότι έπεσε σε ένα ποτάμι κ.α. Τελικά τον βοήθησα να φορτώσουμε τα λιπάσματα. Ήταν θειος του πατέρα μου, ιδιόρρυθμο θα τον χαρακτήριζα. Αν βρω το γιο του το Μήτσο θα τον ρωτήσω. Πρέπει να τα θυμάται γιατί του είχε πει πολλά.
Ο αείμνηστος
Γούτσης, ο Τρυποσκούφης Γεώργιος του Ηλία ήταν ήσυχος άνθρωπος αλλα μεγαλος
Χιουμορίστας. Ξεφτίλισε τους ανθρωποφύλακες Γερμανούς – Ούννους – Αρίους. Ένα
μουντό παγωμένο πρωινό σε κάποιο στρατόπεδο εργασίας στην Γερμανία.
Τα ανθρωποειδή, οι πολιτισμένοι, για να τους δώσουν το πρωινό ρόφημα τους εξανάγκαζαν να χαιρετάνε φασιστικά και να φωνάζουν το Χάι Χίτλερ !! Ο νεαρός τότε Γιώργης χαιρέτισε και φώναξε δυνατά Χαρικλάκι !!!!!! Το όνομα της αρραβωνιαστικιάς του. Τα ανθρωποειδή δεν το κατάλαβαν αλλα οι Αγιαννίτες αιχμάλωτοι βάλανε τα γέλια. Τον κυνήγησε ο Ούννος με το μαστίγιο άλλα τρέχοντας μπήκε στην ομάδα των συμπατριωτών του, γλίτωσε το ξύλο.
Ήταν αρρεβωνιασμένος με τη Χαρίκλεια την μετέπιπτα σύζυγο του. Ήταν μια πανύψηλη γυναίκα έκαναν οικογένεια όταν γύρισε ο Γιώργης από τα κάτεργα. Όταν τους συλλάβανε το ΄44 κατόπιν υποδείξεων των τότε αρχόντων του Αγιάννη, τους φόρτωσαν στα Γερμανικά φορτηγά στην πλατεία του Αγιώργη. Έπεσε πάνω στις ψηλές καρότσες τους με φωνές και κλάματα για να χαιρετήσει τον αρραβωνιαστικό της.
Τα ανθρωποειδή, οι πολιτισμένοι, για να τους δώσουν το πρωινό ρόφημα τους εξανάγκαζαν να χαιρετάνε φασιστικά και να φωνάζουν το Χάι Χίτλερ !! Ο νεαρός τότε Γιώργης χαιρέτισε και φώναξε δυνατά Χαρικλάκι !!!!!! Το όνομα της αρραβωνιαστικιάς του. Τα ανθρωποειδή δεν το κατάλαβαν αλλα οι Αγιαννίτες αιχμάλωτοι βάλανε τα γέλια. Τον κυνήγησε ο Ούννος με το μαστίγιο άλλα τρέχοντας μπήκε στην ομάδα των συμπατριωτών του, γλίτωσε το ξύλο.
Ήταν αρρεβωνιασμένος με τη Χαρίκλεια την μετέπιπτα σύζυγο του. Ήταν μια πανύψηλη γυναίκα έκαναν οικογένεια όταν γύρισε ο Γιώργης από τα κάτεργα. Όταν τους συλλάβανε το ΄44 κατόπιν υποδείξεων των τότε αρχόντων του Αγιάννη, τους φόρτωσαν στα Γερμανικά φορτηγά στην πλατεία του Αγιώργη. Έπεσε πάνω στις ψηλές καρότσες τους με φωνές και κλάματα για να χαιρετήσει τον αρραβωνιαστικό της.
Ιτιές στον πόταμο Σπρέε της πρώην
Αν . Γερμανίας το 1987
Όλοι
θυμόμαστε τον Φάνη το γύφτο που έφτιαχνε τα καλάθια στο Γιαλό στο καλυβάκι στην
Πάρδουκα. Αιχμάλωτος και ο
Αναστασόπουλος Φάνης του Νικολάου. Ήταν μαζί με τους Στολιώτες
αιχμάλωτους. Νέα παιδιά όλοι τους. Η πείνα και οι συνθήκες τους είχαν
καταντήσει σκιές. Δούλευαν στα χωράφια σε άσχημες συνθήκες.
Τους δίνανε ένα καρβελάκι μαύρο ψωμί στα τέσσερα. Κάποιοι πονηροί δημιουργούσαν προβλήματα στη μοιρασιά. Αποφάσισαν να το κόβει ο Στολιώτης αιχμάλωτος Ζαχαρίας Τσουγριάννης. Το έκοβε με το ξυράφι του πάνω σε ένα μαντίλι. Τι ψίχαλα να βγάλει ; σχεδόν τίποτα. Μοίραζε τα κομμάτια ακριβοδίκαια. Σταμάτησε η γρίνια και οι τσακωμοί. Τόσο τίμιος ήταν που έδινε τα λιγοστά ψυχούλα στον ποιο αδύνατο!!
Ήρθε ο από μηχανής θεός ο Φάνης ο Γύφτος!! Το ποτάμι γεμάτο Ιτιές. Τους έβαλε και έκοβαν κάποια τμήματα τους. Άρχιζε να τους μαθαίνει να πλέκουν καλάθια. Οι Γερμανίδες μόλις είδαν καλάθια τους έδωσαν διάφορα τρόφιμα αλεύρι,φασόλια , πατάτες, βούτυρο κ.α. Γέμισε το χωριό από καλάθια, δεν χρειάζονταν άλλα. Αυτές συνέχιζαν να ανταλλάσσουν τα καλάθια με τρόφιμα. Όχι δεν το έκαναν από λύπηση. Οι άντρες τους ήταν στον πόλεμο, αυτές είχαν το μυαλό τους στο Ζευγάρωμα ... Τα νέα παιδιά σίγουρα τα λιμπίζονταν. Ίσως το θετικό τους μυαλό να σκέφτηκε. Ας τους θρέψουμε γιατί είναι πετσί και κόκαλο και μετά βλέπουμε… Δεν τους έκαναν τη χάρη γιατί στην κατάσταση που ήταν και να το καταλάβαιναν.. Με τα καλάθια και με την προσμονή των Γερμανίδων πέρασαν το δύσκολο χειμώνα.
Τους δίνανε ένα καρβελάκι μαύρο ψωμί στα τέσσερα. Κάποιοι πονηροί δημιουργούσαν προβλήματα στη μοιρασιά. Αποφάσισαν να το κόβει ο Στολιώτης αιχμάλωτος Ζαχαρίας Τσουγριάννης. Το έκοβε με το ξυράφι του πάνω σε ένα μαντίλι. Τι ψίχαλα να βγάλει ; σχεδόν τίποτα. Μοίραζε τα κομμάτια ακριβοδίκαια. Σταμάτησε η γρίνια και οι τσακωμοί. Τόσο τίμιος ήταν που έδινε τα λιγοστά ψυχούλα στον ποιο αδύνατο!!
Ήρθε ο από μηχανής θεός ο Φάνης ο Γύφτος!! Το ποτάμι γεμάτο Ιτιές. Τους έβαλε και έκοβαν κάποια τμήματα τους. Άρχιζε να τους μαθαίνει να πλέκουν καλάθια. Οι Γερμανίδες μόλις είδαν καλάθια τους έδωσαν διάφορα τρόφιμα αλεύρι,φασόλια , πατάτες, βούτυρο κ.α. Γέμισε το χωριό από καλάθια, δεν χρειάζονταν άλλα. Αυτές συνέχιζαν να ανταλλάσσουν τα καλάθια με τρόφιμα. Όχι δεν το έκαναν από λύπηση. Οι άντρες τους ήταν στον πόλεμο, αυτές είχαν το μυαλό τους στο Ζευγάρωμα ... Τα νέα παιδιά σίγουρα τα λιμπίζονταν. Ίσως το θετικό τους μυαλό να σκέφτηκε. Ας τους θρέψουμε γιατί είναι πετσί και κόκαλο και μετά βλέπουμε… Δεν τους έκαναν τη χάρη γιατί στην κατάσταση που ήταν και να το καταλάβαιναν.. Με τα καλάθια και με την προσμονή των Γερμανίδων πέρασαν το δύσκολο χειμώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου