ΑΝΤΙΠΕΛΑΡΓΗΣΗ.

             Α ν τ ι π ε λ ά ρ γ η σ η .

                                                                                                       

                                      Ίδρυση Γηροκομείου στο Άστρος .

          

           Γράφει

Ο Νίκος Αν. Βλαχάκης                                         

Δημοσιεύτηκε  εφημερίδα «Κυνουρία»

Από καιρό βλέπω σε εφημερίδες μας δημοσιεύματα για την επικείμενη ίδρυση Γηροκομείου στο Άστρος, αλλά και σε κάποια Τράπεζα είδα μιά σεβαστή Ανακοίνωση για τον έρανο που γίνεται γι' αυτή την ίδρυση. Είδα ακόμη δημοσιευμένα πολλά ονόματα συνανθρώπων μας, που βοήθησαν και βοηθούν τους βασικούς ιδρυτές, χρηματικά, όσο μπόρεσαν, γι' αυτή την επικείμενη ίδρυση του Γηροκομείου. Και με όλα αυτά, ήρθε στο μυαλό μου η επίσκεψη, κάποιας εποχής, σ' ένα Γηροκομείο..

                      

                                                 Πελαργός ( Φωτ. Chris Vlachos ).

Ανηφορίζοντας πολύ πρωί σε μια πλαγιά των Δ. Γερανίων, βρέθηκα μπροστά σ' ένα Γηροκομείο γυναικών, που ιδρύθηκε από την Ι. Μ. οσίου Παταπίoυ (1969). Δεν ήταν, βέβαια, η Kατάλληλη ώρα για την επίσκεψη μου σ' αυτό και περίμενα ώρες απ' έξω, έχοντας έτσι την ευκαιρία να σκεφτώ πολλά γύρω από την όμορφη αυτή "κυψέλη" των γυναικών .

Πρώτα - πρώτα ήρθε στο νου μου ένα απόσπασμα προσευχής από τη θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου «το γήρας περικράτησον» (=τα γηρατειά στήριξε), με το οποίο ο Προσευχόμεvος παρακαλεί το Θεό να φροντίσει για την αδύνατη τρίτη ηλικία.

Αμέσως μετά θυμήθηκα τον σοφό ελληνιστή Καθηγητή μου, που τον διέκοψαν πάνω στο μάθημά του, για να του αναγγείλoυν διακριτικά τη μαύρη είδηση για το χαμό της υπέργηρης μάνας του. Αλήθεια, σαν να ΄ναναι τώρα μπροστά μου! Διέκοψε το μάθημα για λίγα λεπτά (που μας φάνηκε χρόνος), στήριξε στα δυό του χέρια το σοφό του κεφάλι, κι ύστερα, αφού ζήτησε σuγγvώμη από το πολυπληθές ακροατήριό του, μας εξήγησε το λόγο της διακοπής και πρόσθεσε: η υπέργηρη ήταν η μάνα μου. την είχα όμως, κι εγώ και η οικογένεια μου, στoλiδι στο σπίτι μου !... Τέλειωσε η ώρα κι έφυγε, για να γυρίσει μετά από δυό μέρες φανερά τσακισμένος...

Ήρθαν ακόμη στο μυαλό μου και σκληρές θύμισες για τους γονείς, που συμπεριφέρονται άστοργα κι ανέντιμα στα παιδιά τους - συμβαίνει κι αυτό κάποιες φορές - και τα παιδιά τούς, θέλοντας να τους εκδικηθούv στα γερατειά, τους εγκατέλειψαν στους πέντε δρόμους" !...

Ήρθε πάλι στο μυαλό μου μια συμβουλή από τα Βυζαντινά χρόνια ! «"Ει μη έχεις γέροντα, δος και αγόρασον »  (= εάν δεν έχεις γέροντα στο σπίτι σου, πήγαινε και προμηθεύσου ! ), που δείχνει τη μεγάλη σημασία που έχει, η  παρουσία και η πείρα των γονέων σε μια νέα οικογένεια.

Κι άλλες  σκέψεις με πλημμύρισαν, όπως: "Καλό γεράματα", "καλά στερνά που εύχεται ο λαός μας στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, ώσπου ήρθε ο ταχυδρόμος με την αλληλογραφία του Γηροκομείου και βρήκα την ευκαιρία κι εγώ να μπω. και να γνωρίσω τη ζωή των γυναικών σ' αυτό το ησυχαστήριο.

Εκεί μέσα, δυο, μοναχές της Ι. Μ. είχαν αναλάβει την υπηρεσία του Γηροκομείου αυτή την εβδομάδα. Με καλοσύνη με ,δέχτηκαν και με οδήγησαν στην αίθουσα υποδοχής, όπου μου πρόσφεραν καφέ και λουκούμι. Ύστερα μου έδωσαν τα στοιχεία, που ζητούσα σχετικά με την ίδρυση του Γηροκομείου και τα μέλη της "οικογένειάς" του. Με έφεραν σ' επαφή με τις κύριες, πoυ νοικοκυρεμένες, με το χαμόγελο στα χείλη, καθεμία είχε και κάτι γα διηγηθεί για την προηγούμενη ζωή της, για τα έργα της.

Ανέβηκα στα ιδιαίτερα δωμάτια τους, που άστραφταν από καθαριότητα. Είδα 'πάνω στο γραφειάκι τους, σε ιδιαίτερη θέση, φωτογραφίες των ανδρών και των παιδιών τους. Βγήκα στις βεράντες του κτιρίου και χόρτασα την ομορφιά του Κορινθιακού και όλου του χώρου που απλώνεται κάτω και πέρα.

Αποχαιρέτησα κι έφυγα. Φεύγοντας, μακάρισα όλους όσους φρόντισαν γιά την ίδρυση αυτού του κτιρίου και ιδιαίτερα όσους φροντίζουν αδιάκοπα γιά την περιποίηση των γυναικών αυτών.

Βγήκα και συνέχισα το πρόγραμμά μου γιομάτος σκέψεις. Και να που ήρθε στο  νου μου και η συμπεριφορά των νέων πελαργών προς τους γονείς τους: όταν δηλαδή γεράσουν τα πουλιά (οι πελαργοί), βρίσκουν από τα παιδιά, τους όχι μόνο το σεβασμό και τη συγγνώμη, αλλα και τη γηροτροφία, δηλαδή τα παιδιά τους δίνουν σ΄ αυτούς τροφή, τους γηροκομούν!. Και το αξιοθαύμαστο: στις μετακινήσεις του σμήνους οι νέοι πελαργοί κουβαλούν τους γονείς πάνω στα φτερά τούς! Aντιπελάργηση = ανταπόδοση της διατροφής, των τροφείων!...

               

                               Σμήνος πελαργών ( Φωτ. Θάνου Μαρίνη ).

  

 Ε, να, λοιπόν, που από αυτά τα πουλιά περίτρανα διδάσκεται ο άνθρω­πος ότι τα παιδιά πρέπει να φροντίζουν τους γονείς τους κι όxι, να τους εγκαταλείπουν, όπώς αποκαλύφθηκε πριν από μέρες από Αθηναϊκή εφημερίδα, ότι μέσα σε δύο χρόνια εγκαταλείφθηκαν σε παγκάκια του Δήμου Aθηναίων 15 ολοζώντανοι γονείς, να τους αναλάβει ο Δήμος τους!...

Έ να, λοιπόν, υπάρχουν και κάποιες τέτοιες περιπτώσεις εγκληματικής αστοργίας, κάποιοι φιλάνθρωποι, όπως μιά εξαιρετική Κυρία στην περιοχή μας, που οργάνωσαν και οργανώνουν τα Γηροκομεία, όπου τα γερατειά, εκτός από το σεβασμό, βρίσκουν και την επιθυμητή Αντιπελάργηση...

                         

                                        Πελαργός ( Φωτ. του νεαρού Thanasis Tsafonis ).

 Αγαπητέ Αναγνώστη, αν ποτέ ευκαιρήσεις, πέρνα κι εσύ από κάποιο Γηροκομείο. Θυμήσου κι εσύ τα πουλιά, τους πελαργούς. Έχεις κι εσύ κάποιο μερίδιο σ' αυτή την Avτιπελάργηση.

Σχόλια Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη.

1)Ο Νίκος Αναστ.

Βλαχάκης κατάγεται από τον Αγιάννη του Άστρους της Κυνουρίας. Σπούδασε φιλολογία και αρχαιολογία. Δίδαξε στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έφτασε βαθμολογικά στις ανώτερες θέσεις της. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων (τα λογαριάζω πάνω από 45 ίσως και 50). Σχολικά, λογοτεχνικά θεατρικά κ.α. Τωρα είναι συνταξιούχος και περνά τον χρόνο του δημιουργικά το καλοκαίρι στον αγαπημένο του Αγιάννη και το χειμώνα στο Άστρος.

2) Ευχαριστώ για την παραχώρηση των φωτογραφιών τους «Ψηφιακούς φίλους μου » . Chris Vlachos, Θάνο Μαρίνη και το νεαρό Thanasis Tsafonis. Ελπίζω να τους γνωρίσω και στην πραγματική ζωή. Τα παιδιά αυτά αγαπάνε τα πλάσματα της φύσης. Να μια καλή χρήση του διαδικτύου .