Γράφει ο
Παν. Ι.Δ.
Βλαχάκης. ©
Πλατεία του Αγιώργη, Αγιάννης Κυνουρίας Αύγουστος του196. πέντε έξι χαρτόμουτρα
ξεκουράζονταν από το χοντρό χαρτοπαίγνιο- πόκα- κάτω από την Πλατάνα. Στην ανηφόρα
δίπλα από το πάλε ποτέ καφενείο του Κατσούλη ανέβαινε βαριοπατώντας ένας ηλικιωμένος
ντυμένος με παλιόρουχα που αν τον έβλεπες βράδυ θα σου κοβότανε το αίμα από το
φόβο.
Ήταν ο Νικόλαος Λαλογιάννης ή ο Νικόλας ο Λάλας, στο χέρι του κρατούσε ένα χοντρό κακομούτσουνο ραβδί
στον ώμο του είχε ένα ξυνιάρι που είχε κρεμασμένο ένα ταγάρι. Κοντός, με φαρδιές
πλάτες, χοντρά χέρια και με παραμορφωμένα από το σκάψιμο δάκτυλα, το βάδισμα
του και οι κινήσεις του ήταν αργές, βαριές. «Γεια σας ρε καλόγεροι! Τι κάνετε
ρε; Καλόγερε καλόγερε πουν΄ τα μοναστήρια σου τούμπανο τα αρχι….α σου» Χαιρέτησε
με μια μπάσα μα πολύ μπάσα φωνή του.
Το σπίτι του Νικόλα στον Αγιάννη.
Ο Νικόλας ο Λάλας είχε καταμείνει στο Γιαλό, το καλυβάκι του είναι ακόμα στη
γειτονιά μας. Στον Aγιάννη είχε «περιουσία» ένα χωραφάκι και ένα αμπελάκι στο
Λινοβροχιό. Στο αμπελάκι είχε μια καλατζιούκα με σκουριασμένους ντενεκέδες και παλιόξυλα.
Είχε και σπίτι στα Γιανακέικα πάνω από τον Αγιώργη.
Οι καλοθελητές, οι αγοραίοι, τα χαρτόμουτρα ήθελαν να σπάσουν τη μονοτονία τους και να κάνουν
πλάκα. Έστειλαν ένα παιδί να φωνάξει το Λουφολιά που καθόταν στην πλατάνα του
Μακαρούνα. Ο μπάρμπα Λιάς έφτασε φουριόζος και τους ρώτησε: «Τι θέλετε ρε Κηφήνες;
Θέλετε να φωνάξω κάτι ή να σας κάνω κανένα θέλημα;»©
Ήρθε ο Λάλας από το Γιαλό και θα σε διώξει από το Χωριό!
Θα χάσεις την εξουσία σου, δεν θα σε λογαριάζει κανείς, θα γίνεις ρεζίλη των
σκυλιών αν τον αφήσεις να μείνει στο Χωριό…
Ο αξέχαστος μπάρμπα Λιάς έγινε Τούρκος. Έτρεξε στο πάνω μέρος της πλατείας εκεί που
τώρα έχουν κτίσει μια κακόγουστη πέτρινη «Φολκλόρ» βρύση. Φώναξε τον Νικόλα να κατέβει
κάτω. Αυτός είχε αρχίσει να καθαρίζει την αυλή του από τα αγριόχορτα και δεν
του έδωσε σημασία.
Ο Λουφολιάς τον προκαλούσε συνεχώς να κατέβει να λογαριαστούνε. Κατέβηκε στην πλέυρα
και του είπε ότι δεν είχε λόγους να τα βάλει μαζί του. Του ζήτησε να τον αφήσει
ήσυχο να κάνει τη δουλειά του. Τίποτα ο Λιάς, έτρεξε προς τα πάνω του όρμησε
και τον άρχισε στις σπρωξιές! Ο Λάλας αντέδρασε με μπουνιές, έπεσαν και οι σχετικές
κλωτσιές!
Ο Νικόλας παρ όλη την ηλικία του είχε γερά μπράτσα και πλάτες. Είχε κάνει χρόνια προπόνηση
σκάβοντας στο « Αγροκήπιο του Καρυτσιώτη !» Ο σωματότυπος
του ήταν τέτοιος που δεν μπορούσες να τον πιάσεις. Ο Λουφολιάς ήταν και αυτός
πολύ γερός, κτύπαγε όπου έφτανε χωρίς αποτέλεσμα.
O θρυλικός Λουφολιάς.
Ο αγώνας συνεχίστηκε με μεγάλη ένταση, τώρα θα μιλούσαν τα όπλα! Νομίσαμε ότι ο
Νικόλας υποχώρησε προς το σπίτι του. Αμ δε, πήρε ένα βαρύ τσεκούρι και κατέβηκε
στο πάνω μέρος της πλατείας. Ο Λουφολιάς είχε πάντα μαζί του ένα μαυρομάνικο Κολοκοτρωνέικο
σουγιά κατασκευής Ιωαν. Σίτελη «made in Kastri Kynoyrias »
Ο Ένας με το τσεκούρι ο άλλος με τον σουγιά. Πρώτος όρμησε με το σουγιά σαν αίλουρος
ο Λουφολιάς. Ο Λάλας σήκωσε το βαρύ τσεκούρι και παρ ολίγο να τον τραυματίσει. Το
τσεκούρι και ο σουγιάς έπεσαν στο έδαφος. Πιάστηκαν στα χέρια και πάλευαν σαν
βουβάλια. Ο καθένας προσπαθούσε να πάρει το σουγιά.
Κάποιοι σώφρονες έτρεξαν και τους χώρισαν. Οι καλοθελητές
γελάγανε και σχολίαζαν την έκβαση της μάχης! Εμείς τα παιδιά είμαστε όλα με το
μέρος του Λουφολιά και ευελπιστούσαμε ότι θα κατατρόπωνε τον Γυαλίσιο επισκέπτη.
Ο μπάρμπα Λιάς ωρυόταν, έδινε διορία στο Νικόλα να φύγει
μέχρι το βράδυ από το Χωριό. Η απάντηση του Νικόλα ήταν: «Άντε στο διάβολο ρε καλόγερε
θα φύγω όταν θέλω εγώ άσε με να κάνω τη δουλειά μου, δεν φοβάμαι κανένα ούτε
την αφεντιά σου… » ©
Μετά από δυο μέρες ο Νικόλας αφού τελείωσε τις εργασίες του αναχώρησε για τη
ζέστη του Γιαλού. Εμείς η πιτσιρικαρία το βράδυ σπάζαμε το κεφάλι μας να βρούμε
ποιος νίκησε. Κάποιοι αποφάνθηκαν ότι ο Νικόλας νίκησε στα σημεία!
Κολοκτρωνέικος σουγιάς
Το αναποδιασμένο, ο Αιθεροβάμων είχε τη γνώμη ότι ο αγώνας ήταν ισόπαλος γιατί δεν
είχαμε τελική πτώση. Επιχειρηματολόγησε και για να πείσει και τα υπόλοιπα παιδιά.
Αντιπαράβαλε τον καβγά με την αμφίρροπη μάχη των 600 Λογάδων!!! Επέμενε ότι η μάχη
είχε γίνει κοντά στο χωράφι τους στον Άγιο Στέφανο προς το Τσερένι !
Κάποιος από την παρέα προσπάθησε να το απορρίψει λέγοντας ότι αυτά είναι παραμύθια.
Ναι ρε σαν παραμύθι μου το είχε πει ο θειος μου ο Δάσκαλος, αγράμματε βλάκα!
Φραστική παιδική σύρραξη αυτή τη φορά που έληξε σύντομα ειρηνικά με την παρέμβαση
του μεγαλυτέρου της παρέας.
