ΟΝΟΜΑΤΟΘΕΣΙΑ ΟΔΩΝ ΑΣΤΡΟΥΣ.

Νικόλας Γ. Πολυμενάκος

Φιλόλογος - Παρνωνίτης 

               Περί της ονοματοθεσίας των οδών του Άστρους …και εκ της οδού… Πανοράματος.

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από Astros news Μαρτίου 30  κατόπιν αδείας του κ. Νικ. Πολυμενάκου.

Ο Νικόλας Γ. Πολυμενάκος, ο Παρνωνίτης, ο Σιταινιώτης το φτωχό παιδί που σπούδασε και έγινε σπουδαίος Δάσκαλος. Δεν χρειάζεται συστάσεις τον γνωρίζουμε όλοι μέσα από τα έργα του. Νικόλα για μένα είσαι το παιδάκι με το φωτεινό βλέμμα το δεικτικό χιούμορ και το καθαρό μυαλό. Ο γείτονας του χειμώνα στο Γιαλό - Άστρος. To καλοκαίρι ανεβαίναμε στα βουνά μας. Στο ένα και μεγάλο στον ΠΑΡΝΩΝΑ εσύ στην καρδιά του εγώ στα πρόβουνα του.

Για την αναγκαιότητα και τους λόγους ονοματοθεσίας των οδών Άστρους είχε γίνει αναφορά  (και πρόταση) στο Δημοτικό Συμβούλιο από το 2011. Η ονοματοθεσία των οδών μιας πόλης, εκτός από λειτουργικούς στόχους και τη διευκόλυνση κατοίκων και επισκεπτών, αποτελεί αναγνώριση, τιμή, «μνημείο» και «μνημόσυνο» ιστορικών της προσώπων και γεγονότων, ανάδειξη και προβολή, έναυσμα και ερέθισμα για γνώση και αναζήτηση.

Από την άποψη αυτή, διαβάζοντας την προτεινόμενη ονομασία των 106 οδών του Άστρους (υπήρξε έγκριση-αποδοχή στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο), παρατηρώ πως η πλειοψηφία της ονομασίας των οδών «αναλώνεται» σε εκτός Άστρους και Δήμου  ονομασίες (άνευ αξίας, ουσίας και δυναμικής πολλές, π.χ. Αμυγδαλιάς), καθώς και ήσσονος σημασίας υπάρχοντα ή νεοβαπτισθέντα τοπωνύμια (π.χ. Ρεματιάς, Πανοράματος), αλλά αγνοούνται ή παραβλέπονται δυναμικά και πολυσήμαντα στοιχεία, ως προς την πλούσια ιστορία του Άστρους και της Θυρέας, όπως:

-Δαναοί. Οι πρωτοέλληνες Δαναοί, πριν εγκατασταθούν στην Αργολίδα, κατά την τρίτη χιλιετηρίδα, κατοίκησαν για ένα διάστημα την περιοχή μας. Το μαρτυρούν τα νεολιθικά ευρήματα στο Χερονήσι του Αγίου Ανδρέα, το επιβεβαιώνει η ονομασία του ποταμού Τάνου, ο «ποταμός καλούμενος Τάναος»  κατά τον Παυσανία. Η γλωσσική ρίζα του ποταμού Τάνου σχετίζεται και οδηγεί στους Δαναούς ( η ινδοευρωπαϊκή  ρίζα danu σημαίνει  υγρό στοιχείο, νερό, ποταμός).

-Κύνουρος- Κυνούριοι- Κυνουρία. «Οικέει δε την Πελοπόννησον έθνεα επτά. Τούτων δε τα μεν δύο αυτόχθονα εόντα κατά χώρην  ίδρυται νυν τη και το πάλαι οίκεον, Αρκάδες τε και Κυνούριοι….» Ηρόδοτος.

 «…και οικιστήν  φασίν αυτών Κύνουρον γενέσθαι..» Παυσανίας.

-Ασκληπιός-Ασκληπιείο Πολεμοκράτη. Ιδιαίτερη και ξεχωριστή θέση κατέχει στη λατρεία των Κυνουρίων ο θεραπευτής Ασκληπιός. Ιερό-θεραπευτήριο, Ασκληπιείο του Πολεμοκράτη, υπήρξε στην περιοχή της Λουκούς. Για το παραπάνω Ασκληπιείο αναφορά κάνει ο περιηγητής Παυσανίας, ενώ από τα αξιόλογα αναθήματα, που κατά καιρούς έχουν βρεθεί εδώ, μερικά κοσμούν το Εθνικό μας Αρχαιολογικό Μουσείο.

                      

-Η μάχη των 600 Λογάδων.  Υπήρξε η πιο ονομαστή και θρυλική μάχη της αρχαιότητας, πριν τους περσικούς πολέμους.  Για το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός, το 547 π.Χ., εκτενή αναφορά κάνουν δεκάδες αρχαίοι συγγραφείς. Η μάχη αυτή, στην περιοχή της Θυρέας, έγινε όταν Αργείοι και Λακεδαιμόνιοι, έπειτα από αιώνες προστριβών και πολλών μαχών για την κατοχή της Θυρέας, ήρθαν σε συμφωνία να πολεμήσουν 300 από κάθε πλευρά, 600 λογάδες-διαλεχτοί, και ο νικητής να κερδίσει τη Θυρέα. Η συμφωνία, η εξέλιξη της μάχης και τα όσα ακολούθησαν δικαιολογημένα καθιστούν τη μάχη αυτή ως την πιο ονομαστή μάχη της αρχαιότητας.

-Άργος-Σπάρτη. Η Θυρεάτις γη υπήρξε μήλον της έριδος, για μια χιλιετία, για τα ισχυρά κράτη του Άργους και της Σπάρτης. Και τα δύο κράτη-πόλεις έχουν αφήσει ισχυρό το στίγμα τους στην περιοχή μας, όπως αποδεικνύεται και από πολλά αρχαιολογικά ευρήματα.

-Αιγινήτες. Κατά το πρώτο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου(431-404 π.Χ.)  οι Αθηναίοι εκτοπίζουν όλους τους κατοίκους της Αίγινας. Οι Λακεδαιμόνιοι παραχώρησαν τη Θυρέα στους Αιγινήτες πρόσφυγες (Λακεδαιμόνιοι έδοσαν Θυρέαν Αιγινήταις οικείν και την γην νέμεσθαι-Θουκυδίδης). Το καλοκαίρι του 324 π.Χ.  ο  αθηναικός στόλος παρουσιάζεται στα παράλια της Θυρεάτιδος και οι Αιγινήτες μαζί με Λακεδαιμονίους θα εγκαταλείψουν  ημιτελές το, άγνωστο και εμφανές σήμερα, Τείχος των Αιγινητών, στο Νησί του Παραλίου Άστρους(;).

-Παυσανίας-Ανιγραία οδός. «Εντεύθεν διελθούσιν Ανιγραία καλούμενα, οδόν στενήν και άλλως δύσβατον, έστιν εν αριστερά μεν καθήκουσα επί θάλασσαν και δένδρα, ελαίας μάλιστα, αγαθή τρέφειν γη». Συνεχίζοντας την περιγραφή του για τη Θυρέα, ο περιηγητής Παυσανίας-2ος αιώνας μ.Χ., αναφέρει τις κώμες της περιοχής, το ιερό του Πολεμοκράτη, τον ποταμό Τάναο, τις Ερμές, τον Πάρνωνα, το Θυρεάτη κόλπο, κάνει αναφορά στους Αιγινήτες, ενώ εκτενής είναι η αναφορά του στη μάχη των 600 λογάδων.

-Επαρχία Αγίου Πέτρου- Επαρχία Πραστού. Στην Επαρχία Αγίου Πέτρου (όπου ανήκε και η Θυρέα) και στην Επαρχία Πραστού, είχε χωριστεί κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας η Κυνουρία.

-Γεωργάκης Διγενής. Ύψωσε πρώτος τη σημαία της επανάστασης του 1821 στη Θυρέα (σύμφωνα με τα γραφόμενα του Άκουρου) και επικεφαλής 200 οπλοφόρων τοποθετήθηκε πρώτος στο στρατόπεδο των Βερβένων. Ο Θυρεάτης αυτός ήρωας σκοτώθηκε στη μάχη του Δραγουνίου, στις 18 Μαίου 1821, όταν ως αρχηγός του στρατοπέδου των Θυρεατών,  με 100  παλικάρια εξήλθε  του στρατοπέδου και όρμησε εναντίον των χιλιάδων Τούρκων του Μουσταφάμπεη.

-Εθνικής Αντιστάσεως. Σε μια περίοδο  κατά την οποία τα νεοναζιστικά μορφώματα  στην Ευρώπη και στη χώρα μας χτίζουν τη δύναμή τους εκεί όπου βασιλεύουν η άγνοια και το ανιστόρητο, η οδός Εθνικής Αντιστάσεως επιβάλλεται, τόσο για να τιμούμε εκείνους που έδωσαν τη ζωή τους για λευτεριά, εθνική υπερηφάνεια και πατρίδα, όσο και για να μη λησμονούμε τα εκατοντάδες θύματα και στην περιοχή μας, τα θύματα  της θηριωδίας των ναζιστών και του φασισμού.

-Κωνσταντίνος Ρωμαίος. Αρχαιολόγος, ο πρώτος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Ακαδημαϊκός και πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, από τα Βούρβουρα. Με πλούσιο συγγραφικό, διδακτικό και διοικητικό έργο, με δεκάδες αρχαιολογικές ανασκαφές σε όλη την Ελλάδα (υπήρξε ο πρώτος ανασκαφέας της Βεργίνας). Ιδιαίτερο και σημαντικό είναι και το πλούσιο έργο του για την Κυνουρία και το Δήμο μας.

                    

-Θάνος Βαγενάς. Δημοσιογράφος και διαπρεπής ιστοριοδίφης, από τον Άγιο Πέτρο. Αφιέρωσε όλη τη ζωή του στην έρευνα και καταγραφή της νεότερης ιστορίας της Αρκαδίας και δη της Κυνουρίας. Ένα σημαντικό κομμάτι του πλούσιου συγγραφικού τού έργου αναφέρεται στην ιστορία  του Δήμου μας. Για το έργο του «ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΣΑΚΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΩΝΙΔΙΟΥ» έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών.

-Ιωάννης Κακαβούλιας. Δημιουργείται δικαιολογημένη απορία, πώς ενώ (και καλώς) συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα των Ι. Κουσκουνά και Κ. Χασαπογιάννη, απουσιάζει το όνομα του τρίτου συγγραφέα,  του σημαντικού για τη Θυρέα βιβλίου «Θυρεάτις Γη. Ιστορία-Αρχαιολογία- Λαογραφία.», Ιωάννη Κακαβούλια;

Αγνοούνται ή παραβλέπονται τα ονόματα σημαντικών δωρητών και ευεργετών του Άστρους και Αγίου Ιωάννη, οι οποίοι προσέφεραν το σύνολο της περιουσίας τους, για τις ανάγκες της Επανάστασης του 1821, για τη συντήρηση και λειτουργία σχολείων, την ανέγερση ή αποπεράτωση ιερών ναών, γενικότερα κοινωφελή έργα, μεταξύ των οποίων:

-Ι. Ζαφείρης -Ν. Σαρρηγιάννης -Α Παπάζογλου-Ε. Παπάζογλου ►1

-Β. Βαλαρμάς-Π. Παπαπέτρου-Α. Εντρενεκλής-Π. Θεοδώρου

Τέλος, επειδή το Άστρος, ως έδρα του Δήμου, θα πρέπει να αναδεικνύει και να προβάλλει και τα δυναμικά χαρακτηριστικά καθώς και την ιστορία γενικότερα του Δήμου, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θέση στην ονοματοθεσία των οδών του Άστρους δικαιούνται και τα ονόματα του συνόλου των χωριών του Δήμου (ας μη λησμονούμε επιπλέον ότι από κάθε ορεινό χωριό του Δήμου μας δεκάδες ή εκατοντάδες  τέκνα του κατοικούν πια μόνιμα στο Άστρος), καθώς και σημαντικά ιστορικά πρόσωπα ή γεγονότα, που μπορεί να γεννήθηκαν ή έλαβαν χώρα στα χωριά του Δήμου μας, αλλά η προσφορά, ο ρόλος και η σημασία τους αφορά συνολικά το Δήμο μας. Αναφέρω ως παραδείγματα:

-Τσακωνιά. Κοιτίδα της Τσακωνιάς υπήρξαν ο Πραστός, η Καστάνιτσα και η Σίταινα.

-Δημήτριος Καλιοτζής, αναφέρεται ως ένας από τους 7 πιο σημαντικούς Κλέφτες της Πελοποννήσου, από Σίταινα.

-Γεώργιος Λεβέντης, εξέχων και ανώτερος Φιλικός, από Κορακοβούνι.

-Αναγνώστης Κοντάκης, πρόκριτος, οπλαρχηγός και απομνημονευματογράφος της Επανάστασης του 1821, ύψωσε πρώτος τη σημαία της Επανάστασης στην επαρχία Αγίου Πέτρου, τεράστια η συμβολή του στον αγώνα, από Άγιο Πέτρο.

-Εμμανουήλ Δούνιας, ο πορθητής της Τριπολιτσάς, από Πραστό.

-Γεώργιος Κωνσταντίνου, από το Καστρί. Υπηρέτησε ως γιατρός για πολλά χρόνια στο Νοσοκομείο Καστρίου και στη συνέχεια προσέφερε τις υπηρεσίες του στην κοινωνία του Άστρους. Χάρη στην υψηλή του επιστημονική κατάρτιση, τη δεινή του ιατρική ικανότητα και ευσυνειδησία, έσωσε, σε δύσκολες εποχές, εκατοντάδες ανθρώπινες ζωές. Ο εξαίρετος αυτός γιατρός υπήρξε όμως και ένας θαυμάσιος και μοναδικός άνθρωπος. Όχι μόνο ποτέ δεν αρνήθηκε, όταν το απαιτούσαν οι ανάγκες και με όποιες συνθήκες, να περπατήσει ώρες, για να προσφέρει τη βοήθειά του σε όποιον ασθενή ή τραυματία,  όχι μόνο δε δέχτηκε να αμειφτεί για τις υπηρεσίες του, αλλά και πολλές φορές ο ίδιος θα πλήρωνε τα φάρμακα για τους ασθενείς του, όταν αυτοί αδυνατούσαν. Ήταν ο Γιατρός και Άνθρωπος που κέρδισε την εκτίμηση, το σεβασμό και την αγάπη των ανθρώπων από όλα τα χωριά του Δήμου μας.

                               
 

Δε γνωρίζω ποια διαδικασία ακολουθήθηκε,  ούτε γνωρίζω ποια υπήρξε η γνωμοδοτική επιτροπή που εισηγήθηκε τις ονομασίες των οδών. Πιστεύω όμως πως σε αυτή τη διαδικασία θα έπρεπε να είχαν κληθεί, για να καταθέσουν και αυτοί τις προτάσεις τους, οι εκπαιδευτικοί της περιοχής,  άνθρωποι με βαθιά και πολυεπίπεδη  γνώση που έχουν μελετήσει, ερευνήσει και καταγράψει την ιστορία του τόπου μας, όπως ο αρχαιολόγος , πανεπιστημιακός καθηγητής και μελετητής της περιοχής μας κ. Παναγιώτης Φάκλαρης( το βιβλίο του κ. Φάκλαρη «ΑΡΧΑΙΑ ΚΥΝΟΥΡΙΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» αποτελεί ό,τι πιο έγκυρο, λεπτομερέστατο και διαφωτιστικό έχει γραφεί για την αρχαία Κυνουρία) . Επίσης θα έπρεπε να έχει δοθεί η δυνατότητα σε πολίτες, Συλλόγους και Φορείς της περιοχής να καταθέσουν  αιτιολογημένες και τεκμηριωμένες προτάσεις, για τις οποίες και θα αποφάσιζε η γνωμοδοτική επιτροπή.

Η αέναη κίνηση και η αδιάλειπτη παρουσία του ανθρώπου στον τόπο μας, τουλάχιστον από τη νεολιθική περίοδο,  αποτυπώνεται στο σήμερα μέσα από την πλούσια ιστορία και τα αναρίθμητα πολιτιστικά επιτεύγματα και μνημεία. Παράλληλα η τεχνίτρα φύση σμίλεψε  περίτεχνα τον τόπο μας και τον προίκισε με μοναδικές ομορφιές και σπάνια φυσικά μνημεία.

Για ποια ανάπτυξη, ποια προοπτική και ποιο μέλλον μπορούμε να μιλάμε και να ονειρευόμαστε, όταν συνεχίζουμε επιδεικτικά ή να τα αγνοούμε ή να τα παραβλέπουμε;   

                        

ΣΧΟΛΙΑ  Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη.

►1  Νικόλα σου δίνω συγχαρητήρια.  Εύστοχα και  διδακτικά όλα αυτά.  Διαφωνώ να δοθεί  σε οδό το όνομα των  Τουρκοκοτζαμπάσιδων                  Παπάζογλου. Η Φιλική εταιρία έκανε καλή δουλειά ….μόλις ο Αναγνώστης ή Τουρκοπαπάζογλου έφτασε στη Σκάλα - σημερινό Παράλιο Άστρος ....... Οι άλλοι  προεστοί τουλάχιστον κράτησαν τα προσχήματα.Oι σημερινοί τι κάνουν ; Ζήτα  ρε συγγνώμη από στην εξουσία !! Ρε ταλαίπωρε Δάσκαλε γιατί ξυπνάς τους νέους εκδίδοντας ποίηση ; Α έφτιαξες και Μουσείο θα δεις τι σου μέλλεται να πάθεις !!!!!!! Α έβγαλες και μαθητική εφημερίδα , είναι έξω από τα διδακτικά σου καθήκοντα !! Θα σε αξιολογήσουν με κακό βαθμό!!! Μη μιλάς , μη γράφεις μην ενοχλείς, αυτοί ξέρουν !! Αποφασίζουν για σένα χωρίς εσένα .     Άσε να βγάζουν τα ονόματα ηρώων και να βάζουν επίθετα εμπόρων !!!   Θυμάσαι που έμενες σπιτάκι του Αντώνη τι έγραφε απέναντι …ΟΔΟΣ ΔΗΜ. ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ !!!   Αναλογίσου ρε Παρνωνίτη , ρε ορεσίβιε τι θα γράφει τώρα ;                                                                                                              

  ►2 Ερώτηση προς τους σεβαστούς  Δασκάλους  της επιτροπής. Με όλο το σεβασμό στα πρόσωπα σας και  στο έργο σας. Αν  μου επιτρέπετε μια ερώτηση , δόθηκαν όλα τα ονόματα των πεσόντων στους Αγώνες του έθνους;  Στο ηρώο είναι γραμμένα τα ονόματα τους. Καψάλης , Καμπύλης, Κανατάς , …… κ.α. Ας μου επιτραπεί να σταθώ στο   όνομα ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΚΑΝΑΤΑΣ.- Καπότας. Ήταν θείος του πατέρα μου και ενός εκ των μελών της επιτροπής .  Έπεσε ηρωικά στη μάχη της Κρήτης. Δεν θα έπρεπε το όνομα του  να δοθεί στο δρόμο που περνά μπροστά από το σπίτι του  στην επάνω γειτονιά ;  Ερώτηση κάνω δεν εκφράζω παράπονο. Από τη βόμβα του << Στούκα>> δεν έμεινε ούτε κοκαλάκι.                                                                                                      

 ►3 Πριν από λίγο καιρό είδα στη θ. γ. την φωτογραφία ενός αναπήρου πόλεμου του Αλβανικού μετώπου  με κομμένα τα δυο του πόδια  από κρυοπαγήματα. Δεν έχει σημασία τι ένοιωσα  αλλά ρωτώ αν δόθηκε το όνομα του σε κάποιο δρόμο;       

                                                                                                                                                         

  ►4  Στην πλατεία του Άστρους έβλεπα με συμπόνια ένα άνθρωπο με σαλεμένα τα λογικά του !!! Από τι; Από την αγωνία του θανάτου στην Κλούβα του Τραίνου των Γερμανών και από το ξύλο στη Μακρόνησο!!!

►5  Οι Γερμανοί εκτέλεσαν αρκετούς  Πατριώτες, που είναι γραμμένα τα ονόματα τους ;  Αναφέρω  ενδεικτικά τους : Δαλιάνη  Γεώργιο  Αριστείδου,  Θεοδωρόπουλο   Θεόδωρο , Καμπύλη  Κωνσταντίνο     Παν. Πλατύς,  Κολοβό  Ιωάννη  Νικ, Κορδώνη   Αναστάσιο Αθαν. κ.α.

                                                                                                     

  ►6 Στον Εμφύλιο έπεσαν και από τις δυο πλευρές παλληκάρια  θα έπρεπε να δοθούν κάποια ονόματα για να μην περάσουν στη λήθη και για να διδάσκουν την ενότητα . Αναφέρω ότι στο στρατιωτικό νεκροταφείο της Φλώρινας είναι ο τάφος ενός Αγιαννίτη στρατιώτη (παρατσούκλι  Μπολόλιας ). Αν και γνώριζα το γεγονός θυμήθηκα  μόνο  το παρατσούκλι του και δεν έβαλα ένα κερί ή ένα λουλούδι. Δυστυχώς δεν έκανε οικογένεια και δεν θυμάμαι το επίθετο του. Αν υπήρχε δρόμος με το όνομα του;  Όσον αφορά τους «άλλους», τους ηττημένους , τους αντάρτες του Δ.Σ. ε αυτό πάει πολύ!! Σιγά μην δώσουν όνομα σε δρόμο  στους ανυπότακτους  Τάκη Αγριόγιαννη , Βασίλη Καμπύλη – Σβέντζος, Γιάννη Τζαφέρη, κάποιο Καμπύλη που μου διαφεύγει το μικρό του όνομα.. κ.α.                                                                     

                                       

►7  Διάβασα όλα τα σχόλια και προβληματίστηκα αρκετά.  Ας μου επιτραπεί να συμφωνήσω με τον κ. Στ. Παπαντώνη.  << Σημασία δεν έχει η αντίθεση για την αντίθεση, αλλά η σύνθεση των αντίθετων απόψεων>>. Και να επαναλάβω τα λόγια του  << Μήπως ωστόσο και τώρα, παρά την απόφαση του Δ.Σ., υπάρχουν δυνατότητες τροποποιήσεων σύμφωνα με τεκμηριωμένες προτάσεις; >>                         

 ►8  Ταπεινή μου  γνώμη - πρόταση να βγουν καθαρά οι κατάλογοι και       να παγώσει ονοματοδοσία.    

Να βρεθεί τρόπος να ρωτηθούν οι κάτοικοι για το όνομα του δρόμου που κατοικούν.                                                                                                                          Να μπουν νούμερα γιατί επί χούντας μπήκαν μόνο τα ονόματα των δρόμων και δεν μπήκαν νούμερα στα σπίτια.                                                                   

  ►8  Όσον αφορά την απορία του αγαπητού  συμπατριώτη μας διακεκριμένου  σκηνοθέτη τον Κώστα τον Φαρμασώνη. Αγαπητέ Κώστα έχω  να σου υπενθυμίσω ότι ο  κομματισμός, τα μικροσυμφέροντα και η αχαριστία διώχνουν  τους ανιδιοτελείς και τίμιους ανθρώπους…. Τέτοια γράφε και σιγά μην σε αφήσουν να ανεβάσεις θεατρικό έργο στην περιοχή !!!

                     

►9 Προσωπικά συμφωνώ με  Ο/Η Φαίδων « …..Στενοχωριέμαι που τα παιδιά δεν είχαν ιδέα από τον Εμμανουήλ Δούνια ή τον Γεωργάκη Διγενή, λυπάμαι που η Τοπική Ιστορία θεωρείται απλά χόμπι για κάποιους με «φιλολογικές και ιστορικές δημόσιες αναζητήσεις», χαίρομαι που υπάρχουν δάσκαλοι πραγματικοί, σαν και σένα, που παλεύουν να βγάλουν τα παιδιά αλλά και τους συμπολίτες τους από το σκοτάδι της αμάθειας και της αδιαφορίας. Τα σέβη μου.

Και εγώ Νικόλα Υποκλίνομαι …… Δεν υπάρχει ούτε ένα Λιθάρι που να θυμίζει τη θυσία του Διγενή . Χρόνια τώρα ψάχνω τον τόπο της θυσίας στης Παπαδιάς τη Βρύση στο Δραγούνι. Μαζί του πολέμησε και ο Ντελιγιώργας ή στρατηγός Γιαννίτσιος από τους πρώτους οικιστές του Στόλου .                                                                                                                              

 ►10  Από την άλλη λέω ότι οι αετοί δεν έχουν ανάγκη από προβολή . Αρκεί  οι νέοι μας να γνωρίζουν την Ιστορία του πολύπαθου τόπου μας .  Του Αγιαννίτη στρατηγού << Άκουρου >> του δώσανε κάποιο δρόμο της προκοπής ή θα πάρει τους στρατιώτες του να κάψει τα Αγιαννίτικα Καλύβια-  σημερινό Άστρος - και τους Καλαμαράδες για τέταρτη φορά !!!!!!!!!!!!!!

Ας χαλαρώσουμε και ας προσέξουν αυτοί που ψηφίζουν στον τόπο μας. 

TΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ.

                                  TΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ.
Γράφει ο Νικος D....

Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται... 

 Κάθε Σεπτέμβρη μας "ξεμένουν" στο χωριό καμιά 10ρια αδέσποτα, παρατημένα από τους "φιλόζωους" ιδιόκτητες τους με τα όποια περνάμε μαζί σχεδόν ολόκληρο το χειμώνα. Στις αρχές της σαιζόν αρκετά από αυτά τα ζώα δολοφονούνται.  Για  να το πω και πιο.. δημοκρατικά, εξαφανίζονται...

 Ο Τσίμπλας ήταν ένα σκυλί που λάτρευε τα παιδιά. Ολόκληρη τη μέρα την περνούσε μπροστά απ το Δημοτικό Σχολείο. Όταν σχολούσαν τα παιδιά τα συνόδευε ως την πλατεία, όπου και τα περίμενε το άλλο πρωί να τα ξαναπάει στο σχολείο!!!!

 Τα παιδιά επίσης λάτρευαν τον Τσίμπλα. Ήταν ένα σκυλί με πολύ ήρεμο χαρακτήρα γενικά. Άμα του έδινες κάτι να φάει γινόταν ο καλύτερος σου σύνοδος, ιδιαιτέρα τις νύχτες του χειμώνα...

Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται…...

 Ο ίδιος αμόρφωτος απολίτιστος νεόπλουτος με το σκυλάκι απ τη μια, που δεν "κολλάει" κι ολας να το παρατήσει στον τόπο του εξοχικού του.  Καθώς φεύγουν οι διακοπές και θα του είναι βάρος πια στην πόλη  τώρα που μεγάλωσε το ζωντανό, κι απ την άλλη ο άλλος ψυχασθενής που νομίζει ότι ο τόπος που ζει η "διακοπευεί" είναι τσιφλίκι του και μαζί με τον τόπο και οποιαδήποτε ζώσα ψύχη. Τσιφλίκι του είναι κι αυτή και πετάει τα δηλητήρια κι όποιον πάρει ο χάρος...!!!

Τι θα πω αύριο στο Σταύρο όταν με ρωτήσει τι συνέβη στον Τσίμπλα και πως πέθανε;;                   

                                                                 Τσίμπλας.

 Να του πω ότι δυστυχώς σ΄  αυτόν τον τόπο αναγκαστικά συμβιώνουμε με επικινδύνους ψυχάκηδες και να χει το νου του το παιδάκι, ή να "καμωθώ" και να "την κάνω  γαργάρα" για να μη δημιουργήσω "κακές" εντυπώσεις;;

Αυτό που έχω να του πω του γιου μου αύριο που θα σχολάσει και δεν θα δει τον Τσίμπλα έξω απ το σχολείο. Είναι πως αν μάθω ποιος έριξε τις φόλες θα είμαι αυτός που θα τον δώσει και πολύ θα το ευχαριστηθώ... Να πληρώσει καμιά δεκαπενταριά  χιλιάρικα στα δικαστήρια να μάθει« πόσα απίδια βάνει ο σάκος»... Α! και το σοβαρότερο, θα πρέπει να διαδοθεί και το όνομα του για να ξέρουμε ποιοι  είναι οι πραγματικά επικίνδυνοι ανάμεσα μας!!!!!!!!!!!!!

Σχολια : ΔΙΕΓΡΑΨΑ ΤΑ ΓΡΙΚΛΙΣ ΔΔΥΣΤΥΧΩΣ  ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΥΤΗ  ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ !!

Αρέσει στους Takis Leontidis, Λίτσα Γαρδικιώτη, Siavelis Dimitris και σε 48 ακόμη. Και σε έμενα …..

Petros Kapantais  Να μαθευτεί το όνομα του κ@ριόλη να φάει την ίδια φόλα που έριξε... κάθε χρόνο αυτό γίνεται...

Konstantina Tagli να το πείτε στο γιό σας. Όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια ,η κυνικότητα είναι ο μόνος τρόπος. Τα παιδιά δεν είναι χαζά, δεν χρειάζεται να τους χρυσώνουμε κανένα χάπι.

Jimis Xigkos    Είχαμε και εμείς στην δικιά μας γειτονιά το καλοκαίρι που μας πέρασε τον "Πειρατή" που ένα ωραίο πρωινό τον βρήκαμε νεκρό παλι από μια φόλα. Λιγάκι μυαλό δεν υπάρχει βρε  π#υστη μου.

Καρράς Γιώργος Για ακόμη μια φορά αντιμετωπίζουμε τη σκληρή πραγματικότητα. Η περιοχή μας και οι άνθρωποί της, αποδεικνύει περίτρανα πάλι το πόσο ανοιχτοί και προοδευτικοί είμαστε!!!! Έχετε σκεφτεί ποτέ αν αυτοί θα έκαναν το ίδιο ευχάριστα αυτό το έγκλημα και σ΄ έναν  συνάθρωπό μας;;; Για 'μένα, αν δεν υπήρχαν οι άμεσες συνέπειες του νόμου.............. σίγουρα  ΝΑΙ!!!!

Λίτσα Γαρδικιώτη δυστυχώς τέτοιοι <υπάνθρωποι> υπάρχουν παντού ...

                               

                                          Γλυκύτατος   σκύλος στο λιμάνι. 

Σχόλιο  ΠΑΝ. Ι.Δ. Βλαχάκη.

Δεν θα μπορούσε ένας καλλιτέχνης σαν το Νίκο να μην  είναι ευαισθητοποιημένος !! Ευχαριστώ Νίκο .  Να πεις στη αλήθεια στα παιδιά . Θα καταδικάσουν την πράξη και θα γίνουν άνθρωποι.  Ο Δάσκαλος αν έχει  διάθεση ας τους εξηγήσει .. σε μια αποστροφή του λόγου του. Μεγάλα Παιδιά ακούστε, τα καθίκια αυτά είναι ανάμεσα μας . Είναι ευυπόληπτοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας . Κλέψανε  και κονόμησαν άκοπα φράγκα . Κυκλοφορούν με ακριβά αυτοκίνητα , απαξιώνουν την ζωή.. . Μην ασχολείσθε μαζί τους !! Εγώ που σας μιλώ τώρα θα είχα εκτελέσει ένα τέτοιο δίποδο  και θα ήμουν φυλακή . Τα μάτια του Ντικ  τα μελιά του μάτια…  από τότε παρά την  παθολογική μου αγάπη για τους σκύλους δεν έχω δικό μου. Μην ασχολείσθε με  αυτούς , δεν έχουν ψυχή ,  δεν είναι άνθρωποι . Δίποδα είναι.  Εκείνος ο σκύλος που είχα φωτογραφήσει στο λιμάνι που είναι; 

ΔΗΜ. ΣΑΚΑΛΗΣ.

 

Επιμέλεια

Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης.

Απρίλης 2014.

                          Δημήτρης Θεμ. Σακαλής.

Ο Δημήτρης Σακαλής του Θεμιστοκλή και της Άννας ( Αννιώς )το γένος Τρυποσκούφη γεννήθηκε στο Άστρος της Κυνουρίας το 1938. Η καταγωγή του όπως των περισσοτέρων Αστρινών είναι από τον Αγιάννη του Άστρους νυν της Β΄ Κυνουρίας. Το πατρικό του σπίτι ,του μπάρμπα Θεμιστοκλή του Αγρονόμου, είναι κοντά στην πλατεία του Αγιώργη. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Άστρος.   

                                             

                                                     Δημήτρης Θεμ. Σακαλής.

Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Καποδιστριακού πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε το πτυχίο του Φιλολογικού τμήματος. Υπηρέτησε σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τότε Μ.Ε. από το 1962 μέχρι το 1968. Ανάμεσα τους και στο Γυμνάσιο –Λύκειο του Άστρους – Τώρα έχει το όνομα του.

Το 1968 κέρδισε τριετή υποτροφία από το Ι.Κ.Υ για το πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Το 1972 υποστήριξε την διδακτορική του διατριβή με τίτλο << Die Datierung Herons von Alexandrien>> Koln 1972( H Xχρονολόγηση του Ήρωνα από την Αλεξάνδρεια >> Ο Δημ Σακαλής ανέλαβε μια πολύ δύσκολη και εξειδικευμένη εργασία . Ο Ήρωνας ο Αλεξανδεύς είναι ένα πρόβλημα που ακόμα δεν έχει βρεθεί οριστική λύση. Ο Δημ. Σακαλής επιγραμματικά και με σαφήνεια ανάπτυξε τα συμπεράσματα του και έβαλε την σφραγίδα του στη λύση του δύσκολου αυτού θέματος.

Δίδαξε στη Βαρβάκειο το σχολ. έτος 1973-74.

                             

Εορτασμός Β Εθνοσυνέλευσης - Παρασκευή του Πάσχα- στο  ιστορικό Τίλιο  στο Άστρος μαζί με μαθητές και συναδέλφους .

Το 1974 ανέβηκε στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων. Υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις και ανέβηκε όλους τους βαθμούς της ιεραρχίας. Προσθέτω με την αξία του και χωρίς τα τερτίπια που χρησιμοποιούν κάποιοι << Πανεπιστημιακοί>>. Είχε πολλές αρετές και προπαντός τον χαρακτήριζε το ήθος και η εργατικότητα. Ας δώσω το λόγο σε δυο πανεπιστημιακούς που τον γνώριζαν και υποκλίνονταν στον άνθρωπο και στο έργο του.

«Ανέβηκε  βουνά της Ηπείρου μαζί με την Οικογένειά του αφήνοντας μια βολική θέση στο Αρσάκειο στην Αθήνα εφοδιασμένος με λαμπρές σπουδές στο Πα­νεπιστήμιο της Κολωνίας. Είχε μπροστά του το όραμα της ανύψωσης του ακριτικού μας Πανεπιστημίου τη στιγμή που στη χώρα μας μετά την ε­πάρατη επταετία ξαναγύριζε η αισιοδοξία και ξαναζωντάνευε η Παιδεία. Κυρίως όμως είχε τη φιλοδοξία. να αφιερώσει όλες τις δυνάμεις του στην καλλιέργεια της επιστήμης του που ήταν η Κλασική Φιλολογία…» ►1

<< ο Δημ Σακαλής δούλεψε σκληρά όλα αυτά τα 19 χρόνια που ήταν κοντά μας . Η ατομική προοπτική του , η εξέλιξη του και η ανέλιξή του στην πανεπιστημιακή ιεραρχία ήρθαν σαν ώριμος καρπός της επίπονης και μακροχρόνιας προσπάθειας του και όχι ως δική του συστηματική επιδίωξη. Ο δικός του στόχος ήταν άλλος: να συμβάλει στην προώθηση της επιστημονικής έρευνας στην πατρίδα μας  γύρω από τον αρχαίο κόσμο….>> ►2

Το επιστημονικό του έργο είναι τεράστιο Δάσκαλος και Επιστήμονας με όλη τη σημασία της λέξης. Δεν είναι ο σκοπός μου ούτε έχω τις γνώσεις για να αναφερθώ σε αυτό. Θα παραθέσω την εργογραφία του και όποιος θέλει και έχει τις γνώσεις ας ανατρέξει σ αυτήν . Είναι εξειδικευμένα άκρως επιστημονικά θέματα. 

                         

                                   Στα αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου το 1966.

Θέλω να γράψω δυο λόγια για τον άνθρωπο Δημ  Σακαλή. Τον θυμάμαι ευγενικό, ήρεμο ,σοβαρό και σεμνό. Δεν είχα την τύχη να τον έχω δάσκαλο. Είχα την τιμή να έχω καθηγήτρια για ένα χρόνο τη σύζυγο του  την ευγενική και υπομονετική με μας την αείμνηστη Βασιλική Βασ. Παπαδάκου . Απέκτησαν δυο αγόρια τον Θεμιστοκλή και τον Βασίλη. Με το Βασίλη μιλάμε,  τον ευχαριστώ που με βοήθησε σε αυτή την απλή αναφορά - ταπεινό μνημόσυνο και ένδειξη ευγνωμοσύνης για ένα μεγάλο συμπατριώτη μας.

            

                                  ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ Δ. Θ. ΣΑΚΑΛΗ

    (i) Για την αρχαία επιστήμη:

1. Die Dαtierzιηg Heroηs voη Alexαndrien (δ΄δ., Κoln 1972, S. 167).  (Η χρονολόγηση του Ήρωνα από την Αλεξάνδρεια) Η διδακτορική του διατριβή

(ίί) Για τον αττικισμό και το Λουκιανό:

2. «Κριτικά και ερμηνευτικά στον Σολοικιστή του Λουκιανού» (Δωδώνη 5(1976) 75-92).

3. «Ανάττικα και Ψευδαττικά από τον αττικιστή Μοίρη» (Δωδώνη

6 (1977) 442-70)

   4. Η γνησιότητα του ((Ψευδοσοφιστή» του Λουκιανού (Δωδώνη, Παράρτημα 13, Γιάννενα 1979, σσ. 85).

      (ϊϊί) Για τον Πλάτωνα:

      5. Ιωνικό Λεκτικό στον Πλάτωνα. Μέρος Α' Σύνταξη (Δωδώνη,

Παράρτημα 9, Ιωάννινα 1978, σσ. 220).

      6. Ιωνικό Λεκτικό στον Πλάτωνα. Μέρος Β' Φωνητική (Δωδώνη,

Παράρτημα 15, Ιωάννινα 1980, σσ. 158).

      (ίν) Για τους Ιπποκρατικούς:

      7. «Beitrage zu den Pseudo-HiIJpokratischen Briefen» (Πρακτικά του Συνεδρίου  Actes du IVe Colloque interηαtionαl Hippocrαtique (Lausanne, 21-26 Septembre 1981) Geneve 1983, 499-514).

      8. Ιπποκράτους Επιστολαί.  Έκδοση Κριτική και Ερμηνευτική

(Ιωάννινα 1989, σσ. 402).

      (v) Για την αρχαία τραγωδία:

      9. «ο ρόλος του Τεύκρου στην Έλένη του Ευριπίδη» (Δωδώνη 9

(1980) 137-74).

10. «Κριτικές και ερμηνευτικές παρατηρήσεις στην Ελένη του Ευριπίδη» (Δώδώ1'17 10(1981) 49-84).

11. «Αισχύλος Ετοιμόλογος»: «Νοmina Ominα στους Πέρσες του Αισχύλου» (Δωδώνη 13(1984) 57-85),

12. «Φιλολογικά μελετήματα στην αρχαία ελληνική τραγωδία» (Αρχαιογνωσία 3 (1987) 49-79).

    13. «Συμβολή στην απoκατάσταση των τραγωδιών του Σοφοκλή»

(Δωδώνη: Φιλολογία 18(1989) 109-30).

14. « Αναθεωρήσεις στις τραγωδίες του Αισχύλου: Ι Επτά επί Θήβας

(Δωδώνη: Φιλολογία 19 (1990) 171-207).

15. « Αναθεωρήσεις στις τραγωδίες του Αισχύλου: ΙΙ Ικτίδες (Φηγός,

τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Σωτήριο Δάκαρη, Ιωάννινα (τυπώνεται).

Σημειώσεις.

►1   Ιωάννης   Βεργάδος, Πρύτανης Πανεπιστήμιου Ιωαννίνων. (Φιλολογικό μνημόσυνο Δευτέρα 18 Απριλίου 1994

►2   Μαίρη   Μάτζιου.  (Φιλολογικό μνημόσυνο Δευτέρα 18 Απριλίου 1994 )

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

   Γράφει ο

Παν. Ευαγ Βέμμος.     

                                   Περιβάλλον!!!!!!!

                   κάποτε περίσσευαν τα μεγάλα λόγια, τώρα λεηλατείται …

Κάποτε, πριν  την κρίση, ενώ περίσσευαν τα μεγάλα λόγια για την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη, εξελίσσονταν η προσπάθεια μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και των πολιτικών εκπροσώπων τους για αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγματος που βάζει κάποια εμπόδια στην δράση τους και δίνει το δικαίωμα στον κάθε πολίτη να προβεί σε ενέργειες για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Οι δράσεις αυτές των πολιτών και οργανώσεων απέτρεψαν αφενός την αναθεώρηση του άρθρου 24, αφετέρου κατόρθωσαν να προστατεύσουν κάποια, δυστυχώς λίγα, ιδιαίτερου ενδιαφέροντος οικοσυστήματα. Όμως, η γενική εικόνα είναι απογοητευτική για τον τόπο. Το γεγονός αυτό αποδεικνύουν η ανεξέλεγκτη και άναρχη δόμηση σε παραλίες και βουνά, ο περιορισμός των δασών και δασικών εκτάσεων από πυρκαγιές που κύρια οφείλονται σε ανθρώπινη δραστηριότητα και η ουσιαστική αλλοίωση του οικιστικού περιβάλλοντος με τις κατεδαφίσεις παραδοσιακών κτηρίων και την οικοπεδοποίηση ακόμα και αρχαιολογικών χώρων. 

                                       

                                                        Ανεμογεννήτριες. 

Οι περιβαλλοντικές μελέτες που πρέπει να προηγηθούν σε κάθε έργο κατάντησαν «φύλλο συκής», αφού η σύνταξη και ο έλεγχος επαφίεται στα ίδια συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και στο διαπλεκόμενο μ’ αυτές κρατικό μηχανισμό. Η αλήθεια «ότι το περιβάλλον το έχουμε δανειστεί από τα παιδιά μας» δυστυχώς ελάχιστα επηρεάζει τις αποφάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης και κυβέρνησης.

Τα μεγάλα και παχιά λόγια για τις περιοχές NATURA, τα οικολογικά, πολιτιστικά και αρχαιολογικά πάρκα ξεχάστηκαν, οι θεσμοί που δημιουργήθηκαν διαλύονται, η χρηματοδότησή τους μηδενίζεται και επιτρέπεται να κτίζουν ανεξέλεγκτα και να εκμεταλλεύονται ασύστολα τις περιοχές αυτές ντόπια και ξένα μεγάλα συμφέροντα στο όνομα της ανάπτυξης και του ξεπεράσματος της οικονομικής κρίσης. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει το προσφάτως ψηφισθέν πολυνομοσχέδιο που επιτρέπει την δόμηση στις περιοχές NATURA  και οι ΕΟΖ («ελεύθερες» οικονομικές ζώνες) που προωθούνται αφήνουν ανεξέλεγκτη την οικονομική δράση πέρα από κάθε κρατική νομοθεσία που αφορά το περιβάλλον και τα εργασιακά δικαιώματα.

                                           

                                                            Μουστός.

Η Αρκαδία που τόσο έχει υμνηθεί διαχρονικά για το μοναδικού φυσικού κάλλους και ποικιλότητας περιβάλλον, κινδυνεύει να καταντήσει ο σκουπιδότοπος της χώρας και της Ευρώπης. Η διαχείριση των σκουπιδιών με τη δημιουργία μεγάλης βιομηχανικης μονάδας στην Παλιόχουνη είτε αλλού και η επιδίωξη κατασκευής ΧΥΤΑ βιομηχανικών αποβλήτων στη Μεγαλόπολη, θα προξενήσει πέραν των άλλων μόλυνση σε ένα πολύτιμο φυσικό αγαθό ιδιαίτερης σημασίας και στο μέλλον, το νερό. Ο υδροφόρος ορίζοντας της Μεγαλόπολης, ο μεγαλύτερος της Πελ/σου, τροφοδοτεί τις πηγές σε τρεις γειτονικούς νομούς. Η Τρίπολη,  μια μεσαία πόλη με βιομηχανική περιοχή έχει μικτό σύστημα αποχέτευσης και απορρίπτει τα ημικατεργασμένα απόβλητά της στον υδροφόρο ορίζοντα και αν λάβουμε υπόψη το υψόμετρο και την ροή των νερών στους γειτονικούς νομούς, κατανοούμε τους κινδύνους που δημιουργούνται για την Πελ/σο. Είναι τεράστιες οι διαχρονικές ευθύνες των δήμων,της νομαρχίας της περιφέρειας και της κυβέρνησης για τα μεγάλα αυτά ζητήματα, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια.                

                                           Στον Πάρνωνα μετά την καταστροφή.

Οι ορεινοί όγκοι Μαινάλου και Πάρνωνα, που τα δάση τους κινδυνεύουν με κατάρρευση από τον μεγάλο περιορισμό της υλοτομίας και των δασικών καλλιεργειών, γίνεται ο χώρος επέλασης μεγάλων συμφερόντων μετά την κατάργηση της προστασίας ως περιοχές NATURA. Οι μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στα χωριά της περιοχής πέρα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν από την κυβερνητική πολιτική, θα αντιμετωπίσουν και τον αθέμιτο ανταγωνισμό των μεγάλων τουριστικών αλυσίδων και θα γίνουν τελικά το μεγαλύτερο μέρος λεία τους. Τα οικολογικά πάρκα Πάρνωνα και Μαινάλου χωρίς χρηματοδότηση και θεσμική στήριξη αυτοδιαλύονται. Το πρόγραμμα Life στο Μαίναλο έχει πια εγκαταλειφθεί, αφού και ο φορέας παρακολούθησης καταργήθηκε  και ενσωματώθηκε σε άλλη υπηρεσία.

Τα σκάνδαλα από καταπατήσεις, παράνομες εκχερσώσεις και δραστηριότητες στους υγρότοπους Μουστού και Μπαταρόλα «κουκουλώνονται» με πολιτικές παρεμβάσεις και οι ιδιαίτερης σημασίας υδροβιότοποι καταστρέφονται.

Με μια περιπλάνηση στους σημαντικούς αρχαιολογικούς μας χώρους, διαπιστώνει κανείς την εικόνα της εγκατάλειψης παρά τις φιλότιλμες προσπάθειες χωρίς χρήματα και με ελάχιστο προσωπικό των υπηρεσιών. Η πολιτιστική μας κληρονομιά, το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της Αρκαδίας και της Πελ/σου για ανασυγκρότηση και πρόοδο, είναι σε μεγάλο βαθμό έξω από τα προγράμματα που προωθούνται, αφού θεωρούνται ζητήματα, πολιτικά επικίνδυνα που θυμίζουν άλλες ευκλεείς εποχές και κοινωνικές δράσεις.

Τα πρόσφατα αλλά και παλαιότερα γεγονότα στις φυλακές «υψίστης ασφαλείας», δημιουργούν πρόσθετες ανησυχίες στους κατοίκους της περιοχής, αφού παράγοντες του τόπου παρασκηνιακά επιδιώκουν τέτοιου είδους φυλακές. Να τους θυμίσουμε ότι η περιοχή μας με τις υπάρχουσες φυλακές καλύπτει τις εθνικές υποχρεώσεις της και γνωρίζουμε καλά ότι οι φυλακές «υψίστης ασφαλείας» δεν σωφρονίζουν αλλά αναπαράγουν το έγκλημα.

Αυτές οι σκέψεις και οι προβληματισμοί αν γίνουν αντικείμενο του προεκλογικού διαλόγου μπορεί να συμβάλλουν στην κατανόηση του πολιτικού προβλήματος της χώρας και στην αναγκαιότητα απαλλαγής από αυτή την πολιτική. Η δημιουργία ενός προγράμματος ανασυγκρότησης της περιοχής με περιβαλλοντικές και κοινωνικές διαστάσεις, και κυρίως οι φορείς διαχείρισης των περιβαλλοντικών ζητημάτων από το δημόσιο  είναι όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητο. Ένα ενιαίο μέτωπο δράσης κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων είναι ίσως ο μόνος δρόμος για εθνική και δημοκρατική διέξοδο από την κρίση.