Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΝΝΗ.



Γράφει ο 
Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης. . ©  

                                 ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΑΝΝΗ.

Περίοδος της εθνικής Κυβερνήσεως, της δικτατορίας, της Χούντας επί το λαϊκότερο. Σε ένα πανέμορφο Kυνουριακό χωρίο οι άνθρωποι πάλευαν για να επιβιώσουν. Σκληρή η ζωή τους αλλά ζούσαν σε ένα μικρόκοσμο, μια κοινωνία με τα καλά της και τα άσχημα της.

Η Εξουσία στο χωριό είχε τρεις επίσημους πόλους: 
Την Αγροφυλακή που την υπηρετούσαν επάξια οι δυο αγροφύλακες. Ο Νικόλαος Ιωα. Σκραπέλος ή Νικολάκης Ματζουράνης (1922-2011) και ο Μήτσιος Κων. Τσιώρος. (1921- 2005).

Μεγάλο το όριο του Αγιάννη πολλά τα σπαρμένα χωράφια, αρκετά τα ελέη των περιβολιών και των οπωροφόρων δένδρων. Από την άλλη μεριά αρκετά και τα γιδοπρόβατα με τους κτηνοτρόφους, τους Βλάχους, τους τσοπάνηδες να κάνουν αγροζημίες άλλοτε ηθελημένες και άλλοτε αθέλητες.

 
 Μήτσιος Κων. Τσιώρος. (1921- 2005).
  
Tην Αστυνομία Ε.Β.Χ. ( Ελληνική. Βασιλική , Χωροφυλακή) στο χωριό δεν είχαμε. Έρχονταν από την υποδιοίκηση που έδρευε στο Παρ. Άστρος με το τζιπ, Land Rover. Στα πανηγύρια ο αστυνόμος με τους χωροφύλακες έκαναν αισθητή παρουσία τους. Κατόπιν πίνανε τις μπύρες FΙΧ σε κάποιο από τα μαγαζιά.  Στα πανηγύρια τους θυμάμαι στου Λυσσαίου πρώτο τραπέζι πίστα !!

Υπήρχαν τα Τ.Ε.Α. (Τάγματα Εθνικής Ασφαλείας) φανερά δεν είχαν κάνει την παρουσία τους. Έφερναν σινεμά στον τοίχο της Παναγίας στη Λάκκα. Ένας δεκανέας ονόματι Παρασκευάς έβαζε την κινηματογραφική μηχανή και έπαιζε «Επίκαιρα». Πηγή ηλεκτρικής ενέργειας ήταν μια γεννήτρια με μοτέρ εσωτερικής καύσεως μάλλον βενζίνη έκαιγε.

Προπαγάνδα υπέρ της εθνικής κυβερνήσεως - δεν είναι του παρόντος να τα σχολιάσω αν και θυμάμαι αρκετά. Κατόπιν έπαιζε ταινίες με το Βέγγο, τους γενναίους του Βορρά, τα σύνορα της προδοσίας και κανένα καουμπόικο κ.α.

Περίοδος της Χούντας ο Ταγματάρχης Κ.Ζ. ο γιατρός Μπαλαλάς και οι έφεδροι αξιωματικοί των Τ.Ε.Α.

Αυτές ήταν οι επίσημες εξουσίες στο Χωριό. Ξαφνικά από το πουθενά αποκτήσαμε δικό μας Αστυνόμο! Ποιός ήταν μαντέψτε; Ο Λιάς ο Λούφας ή Λουφολιάς ναι, ναι ο δικός μας. Πως έγινε όργανο της εξουσίας ο o ατίθασος, o σαλός,o οπαδός του Βάκχου και του Επικούρου; Έτσι για την πλάκα του για να γελάσουμε στην αρχή αλλά στο τέλος λούζουν το γαμπρό!

Ο Γιώργης ο Φάκλαρης του Φουλόπανου στο Γιαλό - Άστρος διατηρούσε το στεγνοκαθαριστήριο « Ο ΝΙΑΓΑΡΑΣ». Ήταν συνεταίροι με τον Γεώργιο Θ. Μαγκλή, το Νιαγάρα από το ομώνυμο καθαριστήριο τους. Κάποιος αστυνόμος φεύγοντας ξέχασε μια χλαίνη της Ε.Β.Χ.

 Ο Φουλόγιωργας ο Β΄ την καθάρισε, την σιδέρωσε και την φόρεσε στο Λουφολιά. Κουτί του πήγαινε, μια χαρά έστεκε στις τεράστιες πλάτες του. Ο Χιουμορίστας και καλόκαρδος Γιώργης ήταν φίλος του. Του την έδωσε για να μην κρυώνει και του είπε: «Από δω και πέρα είσαι Αστυνόμος του Αγιάννη!»
Μα έλα που στον Λουφολιά άρεσε η ιδέα και πήρε το ρόλο του στα σοβαρά! Φόρεσε τη χλαίνη χωρίς διακριτικά και καπέλο!! Καπέλο δεν φορούσε τον καλό καιρό τώρα θα φορούσε! Άρχισε υγειονομικούς ελέγχους στα μαγαζιά!

Το πρώτο από το Σφεντάμι, από τη δύση προς την πλατεία ήταν του Χαρούλη του Σπυράκη. Τώρα ήταν κλειστό γιατί ο μπάρμπα Χαρής είχε καταμήνει στο Γιαλό, στο Αστρος.

Έφτασε φουριόζος στη Λάκκα, εκεί που είναι σήμερα η Ταβέρνα – παντοπωλείο των αδελφών Καραματζάνη. Τότε ήταν το μπακάλικο- χασαποταβέρνα του Σπύρου του Μαχαίρα - Τρυποσκούφη. Την ημέρα εκείνη δεν είχα δουλεία. Σέρβιρα καμιά πορτοκαλάδα ΕΛΠΑ και νερό στους γέρους. Χάζευα αλλά τούρλωνα τα αυτιά μου να ακούσω καμιά ιστορία από την Μ. Ασία ή από το Αλβανικό μέτωπο. Ο μπάρμπα Σπύρος ήταν λεβέντης σε όλα του και η θεια Μάρω μας αγαπούσε. Μας έδινε καμιά φέτα από εκείνο το άσπρο κρουστό και συνάμα αφράτο ψωμί της.

 Το κατάστημα έλαμπε από καθαριότητα, είχε κλούβα - φανάρι - για το κρέας, στη γωνιά το κούτσουρο του χασάπη, όλα νοικοκυρεμένα.
Έφτασε ο μπάρμπα Λιάς γεμάτος περηφάνια, φορώντας τη στολή και κρατώντας το σύμβολο της εξουσίας του. Σαν σκήπτρο κρατούσε την ποιμενική ράβδο, τη φοβερή μαγκούρα του. Ρε καλώς τον, του είπαν όλοι οι θαμώνες χαμογελώντας. ©

- Σπύρο σήκω πάνω θα κάνω έλεγχο στο μαγαζί σου! Όρθιος ήταν ο λεβεντόγερος, πήγε κοντά του γελώντας, από κοντά και εγώ μην χάσω! Μπαίνει μέσα κοπανάει μια με τη μαγκούρα σε ένα τραπεζάκι, άλλη μια στο κούτσουρο.
- Τι χάλια είναι αυτά, παντού μύγες θα σου κάνω μήνυση.
- Γράψε να πάρε μπλοκ και μολύβι του είπαμε.

 Άρχισε να λέει για σκουπίδια στο πάτωμα, για άπλυτα ποτήρια, για χαλασμένα τρόφιμα και άλλα. Όλοι μαζί και ο μαγαζάτορας είχαμε λυθεί στα γέλια. Τρόμαξε η θεια Μάρω, βγήκε από την κουζίνα της και μας είπε να σταματήσουμε όλοι μας γιατί ήθελε ησυχία. Ο Αστυνόμος είχε πάρει φόρα άντε να τον σταματήσεις.

– Πάνο ακούστηκε η φωνή του μπάρμπα Σπύρου, δώστου δυο τσιγάρα να φύγει και τέλος τα αστεία.
 – Όχι κρασί θέλω.
– Είναι πρωί δεν έχει κρασί. Οι άνθρωποι ήταν σοβαροί, τον προστατεύανε.
– Τρία τρία τσιγάρα καμαράκι μου.

Του έδωσα δυο «από Κούτα ΕΘΝΟΣ» ήταν ποιο γλυκά. Τα «από Κούτα ΤΕΛΕΙΟΝ» της καπνοβιομηχανίας « Καρέλιᨻ ήταν βαριά μας πικρίζανε!!! Μην νομίζετε ότι είμαι άγιος, άφιλτρα ήταν μετά ήρθαν τα άλλα… Τα έβαλε στο πλακέ πακέτο «ΤΕΛΕΙΟΝ ». Μέσα στο πακέτο είχε μισό ξυραφάκι! Μαντέψτε που το χρησιμοποιούσε; Χαιρέτησε ευχαριστημένος και έφυγε ειρηνικά χαμογελώντας χωρίς να κάνει μήνυση για τις μύγες και τα άπλυτα ποτήρια!


Νικόλαος Ιωα. Σκραπέλος ή Νικολάκης Ματζουράνης (1922-2011).

Πήγε δίπλα στο μαγαζί του Φούντα, έκανε έλεγχο. Ο λεβεντόγερος ο Μητρούσης τον φίλεψε χαμογελώντας πλατιά. Συνέχισε την πορεία του προς τον Αγιώργη. Δεν ξέρω αν πήγε στου Μήτσου του Λούφα (Δημήτριος Β. Καμπύλης) και στου Λυσσαίου ( Οδυσσέας Χ. Σούρσος).
Σίγουρα πήγε στου Μακαρούνα (Κων. Μαρ. Δικαίου) Αμφίβολο είναι αν έκανε έλεγχο στο καφενείο της πλατάνας του Τζιορτζιόνα (Νίκος Γ Τζιβελόπουλος). Τον είδα που γύριζε χαρούμενος, πήγε στο σπίτι να βγάλει τη χλαίνη.

Το μεσημέρι περάσαμε στα νύχια πάνω από το Σφεντάμι του αλλά μας αντιλήφθηκε. << Τηράτε καλά ρε μην έρθει προς τα δω κανένα λιθάρι καήκατε! Είμαι ο Αστυνόμος του Αγιάννη και δεν σας επιτρέπω να κυνηγάτε σπουργίτια μεσημεριάτικα δρόμο στα σπίτια σας.>>
Ρε δεν μας είδε ούτε μας άκουσε που περιπατάγαμε, το λιθάρι άκουσε που ξέφυγε από το λάστιχο και κτύπησε στα κλαριά!

Το απόγευμα έκανε έλεγχο εν είδη τροχονόμου στο λεωφορείο της γραμμής. Ήταν ένα κοψομούρικο μερσεντεδάκι του ΚΤΕΛ Αρκαδίας με τη σχάρα γεμάτη καλάθια, σακιά και κούτες. Ο έλεγχος έγινε μέσα στην χαρά, τα γέλια τα παιχνίδια και τέλος το έπαθλο του τσιγάρα με φίλτρο από τον οδηγό. Ήθελα να δω πως θα τα έκοβε με το ξυραφάκι. Τα άφιλτρα ένταξη τα μισομοίραζε, αυτά με το φίλτρο ;; Έχασα τα έβαλε στο τσεπάκι του και έφυγε.

Κάθε θαύμα κρατάει το πολύ τρεις μέρες λέει ο λαός μας. Τόσο κράτησε η εξουσία του Αστυνόμου - Λουφολιά στον Χωριό. Ήμουν στο χωράφι στη Μάντρα και δεν είδα το άδοξο τέλος της στολής ούτε τον καυγά που του στήσανε, τα παλιοτόμαρα, τα χαρτόμουτρα στην πλατεία του Αγιώργη.

Πληροφορήθηκα από τους φίλους μου τα έξης: «Πέρασε σα σίφουνας από τη Λάκκα. Έβριζε, απειλούσε, μούντζωνε και φώναζε ότι δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει στο Χωριό!! Κούναγε απειλητικά την μαγκούρα και έτρεχε προς την πλατεία. Κατέβηκε κουτρουβαλώντας το μονοπάτι μπροστά από το σπίτι του Μανεστρόγιαννη.

Στην πλατάνα του Αγιώργη άρχισε να φωνάζει σε πέντε έξι χαρτόμουτρα. Αυτοί τον είχαν προκαλέσει νωρίτερα. Πέσανε όλοι επάνω του και τον κτύπησαν πισώπλατα. Δυο τρεις τους καταχέρισε. Του σκίσανε τη στολή και τον μάτωσαν λίγο στο πρόσωπο.»

Ήταν ένας και αυτοί πολλοί, αν είχαν κότσια ένας εναντίον ενός. Πάντα έτσι λειτουργούν οι θρασύδειλοι. Κρύβονται στη μάζα μέχρι εδώ… - ονόματα δεν γράφω γιατί όλοι τους είναι πολίτες του άλλου κόσμου- Ο λεβέντης μπορεί να τα βάλει με πολλούς ξέρει ότι μπορεί να χάσει! Ορμάει και αγωνίζεται για τον αγώνα και για τον εαυτό του. Είχαν αρχίσει να τον παίρνουν και τα χρόνια.

Μετά από καιρό βόσκαμε τα αρνοκάτσικα στο Σαραντάψυχο κοντά στην Κοτρόνα του Μητσέλη. Δεν τα αφήναμε να σμίξουν με άλλα κοπαδάκια γιατί οι γίδες κουτουλιόντουσαν. Δίπλα από την Κοτρόνα καθόταν η θεια Αντώνα η γυναίκα του Λουφολιά. Πήγαμε κοντά της και την χαιρετήσαμε. Ήρεμη και γλυκομίλητη μας είπε να καθίσουμε, ήθελε παρέα. Τότε τη ρώτησα γιατί δεν ράβει τη στολή του μπάρμπα Λιά;

-.Αν δεν μπορείς να τη ράψεις να την πας στην μοδίστρα στην Κουτσομάρω (Μαρία Ι. Παπούλια) να του την ράψει. Είναι γειτόνισσα μας και καλή γιαγιά θα της πω να μην πάρει χρήματα! Του πάει η στολή…

- Μην ανακατεύεσαι μου είπε κάπως έντονα. Του την έχουν κάνει κομμάτια, αυτός έφταιγε. Μαθαίνω ότι όταν έρχεται στον παππού σου του δίνεις πολύ κρασί!

Δεν απάντησα, το σκέφτηκα αλλά δεν το ξεστόμισα. Πρέπει να σου ρίξει μαγκουριές, οι γυναίκες ξέρουν μόνο να γκρινιάζουν!!


 Λουφολιάς  Φώτο Νικολάου Δημ Άρχοντα.

Με το μυαλό μου γυρνώ συχνά στο Χωριό μου στα παλαιά για δικούς μου λόγους. Πολλές φορές αναρωτιέμαι πως ο κατατρεγμένος της εξουσίας, ο πρώην κατσικοκλέφτης, ο τρόφιμος του φοβερού Παλαμηδιού, ο ατίθασος, ο ορεσίβιος, ο αντιεξουσιαστής, ο σαλός, ο ελεύθερος, ο οπαδός του Διόνυσου - Βάκχου και του Επίκουρου, το μεγάλο παιδί, πως έγινε εξουσία; Αυτό δεν το κατάλαβα ποτέ μου.

 Εικάζω ότι ήθελε να ξεφτιλίσει κάθε μορφής εξουσία, να κάνει την πλάκα του και να λοιδορήσει το κατεστημένο του μικρόκοσμου μας. Απαντήσεις δεν θα πάρω ποτέ στις εικασίες μου. Τώρα από τον ουρανό σαν άστρο αν μας βλέπει σίγουρα γελάει με την πλάκα που μας σκάρωσε! Θα γελάνε τα άσπρα από τα χρόνια και με κίτρινες αποχρώσεις από τη νικοτίνη μουστάκια του!!!

Νομίζω ότι θα ακούσω τη φωνή του να μας κράζει: << Συμμορφωθείτε λέω, καμωθείτε λέω να περάσουμε καλά και αυτό το καλοκαίρι!!!! Ου να χαθείτε Κηφήνες … σας έκανα νοικοκυραίους και δεν με εκτιμάτε….! Ρολογάκια, κομπολογάκια ου να χαθείτε Κηφήνες, Κολαντεράδες, Τεμπέληδες….>>  ©

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2015

ΑΔΥΣΩΠΗΤΕΣ ΘΥΜΗΣΕΣ.


Βασίλης Iωαν. Κούβαλης 

Βερβενιώτης Νομικός.

                                             ΒΕΡΒΕΝΙΩΤΙΚΑ...
(Με αφορμή το άκουσμα του τραγουδιού," καπετάνιε-καπετάνιε με την Νίτσα Αντωνάτου από το you tube)
Τέλη δεκαετίας του 60... Μόλις είχε φύγει Ο Μπραίμης από το χωριό, αφού το χιλιόκαψε. (λέμε τώρα για να επισημάνουμε την αρχαιότητά μας) Οι ρυθμοί χωριάτικοι.

Το άγχος της κυρά Δήμητρας, της μάνας και κάθε μάνας στο χωριό, ήταν "μη βγούμε στο δρόμο και μας πατήσει κανένα μουλάρι". Πού αμάξι εκείνα τα χρόνια.
Τα φορτηγά του Μαντζούνα, του Καραγκούνη, του Σπύρου του Μούντρου, του Νίκου του Γκατζιώρη κάπου - κάπου ακούγονταν αφήνοντας πίσω, ένα κάρο καυσαέριο και ακολουθούμενα από ένα τσούρμο ξυπόλητης και με τσακισμένα στραγάλια πιτσιρικαρίας. Πήγαινε το ντρίλινο παντελόνι σύννεφο...

(Παρεπιμπτόντως, αυτή η ρημάδα η τιράντα η δεξιά όλο μούπεφτε από τον ώμο. Το σώβρακο από κάμποτο κυρίως, μαύρο ή μπλε σχεδόν πάντα ήταν μακρύτερο από το κοντοπαντέλονο και έβγαινε κάτω από τα παντζάκια. Τώρα δεν είχε μεζούρα η μάνα μου, ήταν μόδα της εποχής, δεν το κατάλαβα ποτέ.)

Κοντολογίς σκηνικό χωριάτικου χωματόδρομου με σκονισμένους ξωμαχοανθρώπους... Και συμπλήρωμα φωνές. Τι φωνές λέω... Οι Βερβενιώταροι πατριώτες μου δεν μιλάγανε, αρουλιώτανε...

Πίνανε τα γερόντια στις ταβέρνες και όντας μισό μέτρο, ο ένας από τον άλλο, μιλάγανε τόσο δυνατά, που νόμιζες, ότι επικοινωνούν από την μία ράχη στην άλλη... Άσε τα γέλια. Δύναμη! Γέλια καρδιάς, αυθορμητισμού, τραχειά, κακαριστικά, γέλια ψυχής.
 Η Ταβέρνα του Μπάρμπα Κώστα του Καραμαντζιάνη (Άλουπα) στα Βέρβενα... (τώρα του Γιώργη του Καραμαντζιάνη). Πρόκειται για τον περιβόητο Θόλο.

Το φαινόμενο συνηθισμένο στην ταβέρνα του μπάρμπα-Πέτρου του Καενά... Βαβούρα! Το σκηνικό αυθεντικό... Ψάθινη καρέκλα, πλαστικό καρό τραπεζομάντηλο, σούμες, μισόκιλα πηγαινοέρχονταν γεμάτα κρασί, που το πίνανε οι δικοί μου ξεροσφυράτο, κλίτσες και μυρουδιές αυγοκομμένου πατσά και βραστού με φουσκούνι...

 Ο μπάρμπα-Νικόλας, ο θείος, τηλεφωνητής, γύριζε τη μανιβέλα του χειροκίνητου τηλεφώνου-μπαούλου, και το κέντρο τον συνέδεε με τα νούμερα, που έδινε. Κάθε τόσο και λιγάκι φώναζε: "Έλα Καστρί..." (στο Καστρί Κυνουρίας ήταν το κέντρο του ΟΤΕ) Τη φράση την "άρπαξαν" οι Γαιδουρελαίοι και την έκαναν παροιμιώδη... "Άστον αυτόν "έλεγαν και λένε, "πιάνει Καστρί".

Εμείς οι πιτσιρικάδες δεν επιτρεπόταν να μείνουμε στο ταβερνείο... Σέβας!  ήταν για τους μεγάλους... Καπηλειό( ;) Η μόνη άμεση επαφή μας ήταν από την πόρτα, για να δώσουμε καμμιά παραγγολή (παραγγελία). Πόσες φορές με είχε στείλει στο Καενά η γιαγιά για να μαζέψω τον παππούλη.

-Να πάς να του πείς, να τσακιστεί να ρθεί στο σπίτι να φάμε..." Κι όταν εκείνος μετά από ώρα ερχόταν, η παρατήρηση: "Ααα ήρθες στο παταλιακό σου;



     Πικάπ με μπαταρίες

 Κι όλο αυτό το σκηνικό της ταβέρνας, συμπληρωνόταν από το πικάπι... Ένα πικάπ-βαλιτσάκι με εξωτερική μπαταρία, που έπαιζε 45άρια δισκάκια, ασταμάτητα.
Κάθε 10 περίπου μέρες, "έσκαγε μύτη" το καινούργιο σουξέ, σε δισκάκι, που ερχόταν από την Τριπολιτσά. Οι πελάτες "γούσταραν".


-Βάλε ρε Πέτρο καμιά πλάκα.. Και ο νεαρός τότε Καενόγιαννης, πρωτόγονος DJ, φόρτωνε... "καπετάνιε-καπετάνιε","Η γαλιάντρα" (του Περπινιάδη), "Σελίμπεης", "Δως μου το κορίτσι θειά"," οι Γιώργηδες, οι Γιώργηδες". "Πετραδάκι-πετραδάκι" κλπ κλπ Και δως του μερακλώματα οι Βερβενιώταροι... Ωραίες εικόνες... άντε τώρα να τα ξαναζήσεις ετούτα εδώ...



Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

ΛΑΜΌΓΙΑ και ΚΟΡΌΙΔΑ


         
Γράφει ο . ©
Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης.

«Λαμόγιο» ή «λαμόγια». Λέξη ή έννοια ; Ξένη λέξη; Αντιδάνειο, μήπως η λέξη είναι Ελληνική; Μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας η λέξη «λαμόγιο» ή «λαμόγια» στον πληθυντικό; ►1 Όχι χρησιμοποιείται πολλά χρόνια στα ελληνικά και προέρχεται από την αργκό. Ο Νίκος Τσιφόρος, ο Ηλία Πετρόπουλος, ο Καπετανάκης κ. α . την αναφέρουν στα έργα τους σαν χαρτοπαικτικό όρο, που σημαίνει «ο στημένος παίκτης, που γδέρνει το κορόιδο»

Άλλη εκδοχή είναι ότι το Λαμόγιο ήταν κυρίως ο αβανταδόρος, ο δήθεν παίκτης συνεργάτης του παπατζή, που υποκρινόταν ότι παίζει για να προσελκύσει ευκολότερα τα θύματα.

Άλλοι λένε ότι είναι Ισπανική και σημαίνει το χέλι τον καταφερτζή μεταφορικά αυτόν που ξεγλιστρά σε κάθε κατάσταση !!
Μια άλλη εκδοχή είναι ότι είναι Ιταλική και προέρχεται από τα κακόφημα χαρτοπαικτικά στέκια της Νάπολης! «la moglie» (πρφ.: λα μόγιε – μτφ.: η σύζυγος).... Αυτά ας τα βρουν οι ασχολούμενοι την θεωρία της γλώσσας.

Στο άκουσμα της λέξης «λαμόγια» το μυαλό του απλού ανθρώπου πάει σε κάποιους διεφθαρμένους πολιτικούς, απατεώνες συνδικαλιστές, ανήθικους μεγαλοδημοσιογράφους, κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και σε άλλους ανθρώπους της εξουσίας.

      Ρίξιμο ρου παπά !!!!!!!!!!
Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπόγειοι τύποι, μετέρχονται ύπουλα, παράνομα και ανήθικα μέσα για αποκτήσουν εξουσία και χρήματα. Παπατζή έλεγαν οι αριστεροί τον Γεώργιο Παπανδρέου – γέρο της δημοκρατίας- παλιό Κεντρώο πολιτικό !!

Αυτά είναι τα μεγάλα λαμόγια ! Τα λαμόγια αυτά δόμησαν το νεοελληνικό κράτος 2 από την απελευθέρωση μέχρι τις μέρες μας. Κάπου διάβασα ότι είναι ειδική φυλή!

Τα μεγαλολαμόγια με διάφορες λαμογιές, μεθοδεύσεις και κομπίνες καρπώθηκαν πακτωλούς χρημάτων. Με το παράδειγμα τους και με τον εύκολο τρόπο απόκτησης χρημάτων και αγαθών έδωσαν κακά πρότυπα στην κοινωνία και στην νεολαία μας. Τολμώ να πω ότι έσπασαν τον κοινωνικό ιστό. Το χειρότερο είναι ότι κατόρθωσαν να διαλύσουν την παιδεία, την υγεία, τον πολιτισμό, το κράτος και τους θεσμούς.

Τα μεγάλα λαμόγια που καρπώνονται τα πάντα θα μπορούσε κάποιος να τους δικαιολογήσει. Την δουλειά τους κάνουν την τάξη και τα προσωπικά μεγάλα συμφέροντα τους υπηρετούν…

Είναι μόνο αυτοί;

Όχι Υπάρχουν και τα μικρά λαμόγια, οι παρατρεχάμενοι, τα ανθρωπάκια που κάνουν την βρώμικη δουλειά. Οι σφουγγοκωλάριοι που για λίγα ή πολλά ψίχουλα τα εκχωρούν όλα, πουλάνε την ψυχή τους και την αξιοπρέπεια τους. Γέμισε ο τόπος με μικρολαμόγια, με παλιανθρωπάκια, με μικροαπατεονίσκους, με συμφεροντολόγους, με παρτάκηδες με  νοικοκυραίους, με… με …!

Πάνω από όλα το μικροσυμφέρον τους δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο. Αυτοί είναι οι παλάντζες, που λέμε στον τόπο μας, είναι αυτοί που «Δίνουν και στο ληστή ψωμί και στο χωροφύλακα χαμπέρι! » ►3

Ρε λαμόγιο έπιασε φωτιά στη γειτονιά και καίγετε το σπίτι του γείτονα. Πάμε να βοηθήσουμε θα καεί και το δικό σου. Δεν βαριέσαι καημένε έχει ο θεός! Εγώ έχω μέσον και θα τα βολέψω !

Γέμισε ο τόπος λαμόγια πρωί πρωί βλέπω το λαμόγιο το σκουπιδιάρη να πίνει καφέ κάτω από ένα δένδρο. Δίπλα του τα σκουπίδια είναι σορός. Στη μέση του δρόμου το λαμόγιο ο ταρίφας έχει κλίσει την κυκλοφορία!!


Φωτογραφία από το διαδίκτυο.

Στη γωνιά της λεωφόρου ένα συνεργείο κάποιας ΔΕΚΟ έχει ανοίξει ένα λάκκο όπου ένα κορόιδο δουλεύει. Δίπλα του τρία λαμόγια κρατούν κύπελλα με καφέ και φουμάρουν σαν μπέηδες! Όσον αφόρα την κίνηση, η ουρά φτάνει το χιλιόμετρο… Αυτοί ατάραχοι επί το έργον τους, καφέ και τσιγάρο.

Φτάνω στο σχολείο νάσου σκάει μύτη με το απαστράπτον αυτοκίνητο το λαμόγιο ο «συνάδελφος» ο φροντιστηριάκιας!! Λόγω χαρακτήρα και ειδικότητας, μαθηματικός γαρ!! Κάποιοι τον ζηλεύουν, κάποιοι μουρμουράνε πίσω του, κάποιοι θέλουν να του μοιάσουν και τον έχουν πρότυπο, κάποιοι απλά τον ανέχονται.
  Προσωπικά «του τα έχω χώσει» και δεν με ενοχλεί. Δεν λέω ο άνθρωπος με συμβούλεψε, με προέτρεψε να μην κάνω δωρεάν ενισχυτική στο μάθημα της επιλογής γιατί θα βρω τον μπελά μου!! Σε λαμογιάρικο, κουτοπόνηρο ύφος μου επισήμανε ότι με αυτά που κάνω είμαι απροσάρμοστος, μη συνεργάσιμος και κακός συνάδελφος! Είχε το θράσος να μου συστήσει γνωστό φροντιστήριο ώστε να βρω τρόπο να βγάζω μαύρο χρήμα!! 

Όταν του είπα αν έρθει κάποιος μαθητής μου τι θα κάνω; Έλα ρε κάνε το κορόιδο εσύ να κονομήσεις θέλεις άσε τα περί φιλότιμου και αξιοπρεπείας... εγώ σε αγαπάω για αυτό σου τα λέω! Αν μπορείς ψήσε κανένα μαθητή σου να του κάνω μαθηματικά…

Αντί να υιοθετήσω τις απόψεις του και να ξυπνήσω, αντί να τον ευχαριστήσω που μου άνοιγε τα μάτια, τον χούγιαξα! Ναι τον χούγιαξα όπως ο αξέχαστος Λουφολιάς αν ήταν άλλα τα χρόνια θα τον καταχέριζα… !!! Εκτότε με κοιτάζει υποτιμητικά, υπεροπτικά θα έλεγα με οίκτο γιατί σίγουρα με θεωρεί μεγάλο Κορόιδο!

Με καλημέρισε χαρούμενη μια ομάδα μαθητών και μου έφτιαξαν την διάθεση. Λίγο μακρύτερα μου είπε καλημέρα μέσα από τα δόντια του ειρωνικά το λαμόγιο, ο μαθητής που έχει κάνει διδακτορικό στην αντιγραφή!

Στις εξετάσεις του προηγουμένου χρόνου του στέρησα το μέσον της αντιγραφής το τηλέφωνο – υπολογιστή και δεν αρίστευσε σε βάρος άλλων συμμαθητών του!! Μέχρι και πρόγραμμα είχε περάσει σ΄ αυτό με σχήματα και ασκήσεις !! Του είπα ειρωνικά συγχαρητήρια για την λαμογιά σου και εξαντλώντας την επιείκεια τον είχα αφήσει να γράψει στις εξετάσεις χωρίς τα βοηθήματα του! Όταν τελείωσε τον συμβούλεψα.

Μου απάντησε με θράσος και αυθάδεια ότι θεωρεί δύναμη την πράξη του και τις πράξεις των άλλων αδυναμία. «Έλα ρε δάσκαλε στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ παίρνουν πτυχία με αντιγραφή! Αν εσύ δεν έκανες αντιγραφή τότε είσαι κορόιδο! Είχε το θράσος να μου πει ότι επειδή έχει μέσον θα μου κάνει μήνυση, θα φωνάξει τα κανάλια, και θα μου κάνει αναφορά στο υπουργείο γιατί του στέρησα στιγμιαία περιουσιακό στοιχείο και το πήγα στο γραφείο!!! »

Δεν απήντησα αλλά λυπήθηκα και σκέφτηκα ποιος έφτασε αυτό το παιδί να έχει αυτή τη θεώρηση για την ζωή. Κάλεσα να μιλήσω στην μητέρα του. Η «κυρία» μου εξήγησε με γλαφυρότατο ύφος ότι: για όλα φταίει η κοινωνία, το σύστημα και ο πατέρας που τους εγκατέλειψε και είναι αδιάφορος… Αυτή δεν φταίει σε τίποτα και διαπαιδαγωγεί το παιδί της σωστά… γιατί η ζωή είναι ζούγκλα και πρέπει με κάθε τρόπο και τίμημα ο νεαρός να επιβιώσει έστω και σε βάρος των άλλων !!! Ρε τι μαθαίνω ο άνθρωπος ;;

Πριν από λίγο καιρό πήγα στην τράπεζα ζήτησα μια εργασία. Το λαμόγιο θηλυκού γένους εξυπηρετούσε κάποιους συνταξιούχους, εργασία και 5 €!! Τα πέταγε σε ένα ανοικτό συρτάρι. « Δεν δύναμαι κύριε να σας εξυπηρετήσω πρέπει να πάτε στην τράπεζα που έχετε το λογαριασμό».

 Ευγενέστατη και χαμογελαστή ξεχείλιζε εξουσία. Έμαθα ότι την διόρισαν σε ηλικία 20 χρονών σε κρατική τράπεζα! Κομματική πελατεία, κομματικός στρατός υπόγειος τύπος καταφερτζού. Πήγα στο διευθυντή και αυτός στο κόλπο. Του έθεσα έντονα το αίτημα μου και με παρέπεμψε σε ένα «κορόιδο» υπάλληλο οποίος με εξυπηρέτησε!!

Σκέπτομαι και άλλα λαμόγια τον δημόσιο υπάλληλο που τα παίρνει, τον διεφθαρμένο δικαστή, το μεγαλολαμόγιο τον δικηγόρο που έχει παραβιάσει ολόκληρο τον ποινικό κώδικα. Σκέπτομαι και κάποια λαμόγια καλλιτέχνες που φλόμωσαν στις κρατικές επιχορηγήσεις. Το παίζουν και προοδευτικοί τρομάρα τους!!

Αγρότες λαμόγια υπάρχουν; Σώπα καλέ γέμισαν οι τσέπες τους με παράνομες επιδοτήσεις σε συνεργασία με αγροτοσυνδικαλιστές, γεωπόνους και υπαλλήλους του αρμόδιων υπηρεσιών.

Υπάρχουν και λειτουργοί λαμόγια; Σιγά παντού λαμόγια θα βρεις υπάρχουν γιατροί που σε αφήνουν να πεθάνεις γιατί δεν δίνεις φακελάκι. Υπάρχουν παπάδες λειτουργοί του υψίστου που δεν σε θάβουν γιατί δεν τούς δίνεις τα τυχερά παρ όλο που πληρώνονται από το κράτος.

Υπάρχουν «δάσκαλοι» που δεν κάνουν μάθημα για να είναι ξεκούραστοι να τρέξουν στα ιδιαιτέρα μαθήματα. «δάσκαλοι» που ψαρεύουν μαθητές τους και τους οδηγούν στο φροντιστήριο. Το χειρότερο είναι ότι όλοι αυτοί με τις πράξεις τους «διδάσκουν λαμογιές» στη νέα γενιά. Τίθεται το ερώτημα όλοι αυτοί θέλουν κρέμασμα; Προσωπικά λέω Ναι αλλά θα πει κάποιος που να βρεθούν τόσες κρεμάλες !!
 

 Γελοιογραφία από το διαδίκτυο..

Γιατί στοχοποιούμε τους άλλους και αφήνουμε τον εαυτό μας απέξω; Είμαστε οι αναμάρτητοι, οι οσιομάρτυρες, οι τίμιοι, οι αδέκαστοι; Σίγουρα υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι! 

Οι περισσότεροι κρύβουμε μέσα μας κάποιο λαμόγιο μικρό ή μεγάλο. Όλοι μας θέλουμε την καλοπέραση και φυσιολογικό είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Η σοφή παροιμία λέει: «Ο πισινός διακονιάρης βλέπει τα σακούλια του μπροστινού » τα δικά του δεν τα βλέπει γιατί τα έχει στην καμπούρα του ή δεν θέλει να τα δει.

Μπαίνει το μεγάλε ερώτημα; Θέλουμε να γλυτώσουμε από τα κάθε βαθμού και βεληνεκούς λαμόγια; Αν ναι; ποιος θα μας γλυτώσει από αυτούς;

Τι λες ρε αιθεροβάμονα αυτοί είναι ολόκληρη φυλή, έχουν ανθρώπους, έχουν μηχανισμούς, έχουν ρίζες, έχουν βάσεις, έχουν…

Ποιοι θα μας γλυτώσουν εμάς τους απλούς ανθρώπους, την κοινωνία και την πατρίδα από αυτή τη λαίλαπα;

Θα μας γλυτώσουν τα κορόιδα !!! Ναι τα κορόιδα! Μην γελάτε!
Θα μας γλυτώσει το κορόιδο ο εργάτης που παράγει τον πλούτο και αμείβεται με ψίχουλα.
Θα μας γλυτώσει ο εργατικός και έντιμος σκουπιδιάρης που μαζεύει τις βρωμιές που πετά το κακομαθημένο λαμόγιο.
Θα μας γλυτώσει ο πρωτοπόρος αγρότης που παράγει.
Θα μας γλυτώσει ο αδέκαστος δικαστής που δικάζει στηριζόμενος  τους νόμους και την συνείδηση του.
 Θα μας γλυτώσει ο έντιμος και ευσυνείδητος γιατρός που προσφέρει στον άνθρωπο.
Θα μας γλυτώσει ο αιθεροβάμον «Δάσκαλος» εκείνος που αγαπά τα παιδιά και τα διδάσκει εκτός από τα μαθήματα ήθος, τιμιότητα και εργατικότητα όχι με λόγια αλλά με τις πράξεις του.
Θα μας γλυτώσει ο εργατικός μαθητής.
 Θα μας γλυτώσουν οι φιλοπρόοδοι νέοι που διαβάζουν και μοχθούν παρ όλες τις αντίξοες συνθήκες που τους κληρονόμησε η προηγούμενη γενιά.

Τέλος θα μας γλυτώσει από τα βρωμερά λαμόγια και τις πράξεις τους η Παιδεία σε συνδυασμό με τον πολιτισμό!! Ναι η παιδεία σε όλα τα επίπεδα, σε συνδυασμό την εργατικότητα, την τιμιότητα, την ευσυνειδησία και άλλες αρετές που έχουν τα «Κορόιδα» και απαξιούν τα πονηρά λαμόγια…

Θα μας γλυτώσουν τα «Κορόιδα» …;;;

 Σημειώσεις- Σχόλια.

1  Έγινε ευρέως γνωστή το 2004.  Αργότερα στον αγώνα Παναθηναϊκού – Εργοτέλη στο ΟΑΚΑ στις (22/10/2011), αναρτήθηκε πανό, που έγραφε «Πολιτικοί λαμόγια, βουλή των βολεμένων. Θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων». Ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα, προκειμένου να κατέβασαν το πανό, με το σκεπτικό ότι προσβάλλει το φίλαθλο πνεύμα !!!!
►2 Πρώτος διδάξας ο πρώτος Πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Ιωάννης Κωλέττης ο Τουρκομαθημένος γιατρός του Μουχτάρ- πασά. Μάστορας στις  ραδιουργίες έφτασε μέχρι και τις δολοφονίες. Αυτός και οι συν αυτώ δόμησαν το νεοελληνικό κράτος …
3 Εννοεί τους ανθρώπους που ελίσσονται σε όλες τις καταστάσεις. Τα έχουν καλά με την εκάστοτε εξουσία και επιβιώνουν ένεκα του ραγιαδισμού τους.