Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

ΒΟΙΩΜΑ ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ. ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ.



Επιμέλεια.
Παν. Ι.Δ.Βλαχάκης.
Μάρτης 2014.

              ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.    

               ΒOIΩΜΑ  ΚΑΙ ΜΕΡΑΚΙ.

 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ.
Ο Σταμάτης I. Μακρής γεννήθηκε στη Μυγδα­λιά της Γορτυνίας το 1936. Απόφοιτος της Παιδαγωγικής Ακαδη­μίας Τριπόλεως, μετεκ­παιδεύτηκε στα Μαράσ­λειο Διδασκαλείο. Δά­σκαλος, υπηρέτησε σε διάφορα σχολεία της χώρας και επί δεκαπε­νταετία στα Πρότυπα Δημοτικά Σχολεία της Ακαδημίας. Έκλεισε την σταδιοδρομία του Σχο­λικός Σύμβουλος στην περιφέρεια Γορτυνίας. Γνώστης και ερμηνευ­τής του παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού, έχει εμφανιστεί σε ανά­λογες εκπομπές του Ρα­διοφώνου και της Τη­λεόρασης. Παίζει κλα­ρίνο, φλογέρα, λαούτα, βιολί, ντέφι, τουμπελέκι, ακορντεόν.
                               

                      ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
 Οι λόγοι που αναφέρω στο προηγούμενο κεφάλαιο μ' έκαναν να τολμή­σω, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, την καταγραφή τριακοσίων, πε­ρίπου, δημοτικών τραγουδιών, με τη μουσική τους, σε είκοσι μία κασέτες και CD. Δεν διεκδικώ το «αλάθητο», αλλά πιστεύω ότι τα ερμηνεύω με σω­στό τρόπο, όπως τα άκουσα από τους μεγαλύτερούς μου. Οπωσδήποτε ό­μως έχουν και το προσωπικό μου στοιχείο - δεν γίνεται αλλιώς- και τη δι­κή μου «σφραγίδα». Είμαι βέβαιος όμως ότι είμαι κοντά στην παράδοση και εκφράζω αυθεντικότερα, απ' ό,τι οι «φίρμες», τα τραγούδια που ερμη­νεύω. Η βεβαιότητά μου αυτή προκύπτει και από τους εξής λόγους:

1. Είχα την τύχη από μικρό παιδάκι ν' αντλώ κάθε μέρα το δημοτικό μας τραγούδι από την πηγή του. Και πηγή αστείρευτη, πρώτα-πρώτα, ήταν για μένα ο μακαρίτης ο πατέρας μου, ο Γιάννης ο Μαλαπέρδας ή Μακρής.
                                     

                  Γιάννης  Μαλαπέρδας - Μακρής. Φωτ Γεώργιος  Παπαμήτρος.           
Ο πατέρας μου, λοιπόν, ήταν ένας παραδοσιακός ερμηνευτής πολύπλευ­ρος: τραγουδιστής με πάθος και με κέφι, κλαρινίστας με χρώμα και με γλύ­κα, λαουτιέρης με τέχνη και γλεντζές... 'Ηταν γνωστός σ' όλη τη Γορτυνία, στην Ηλεία και στα περισσότερα Καλαβρυτοχώρια…… ­ Έτσι, τα πρώτα μου ακούσματα ηταν γνήσια από έναν γνήσιο ερμηνευτή.
2. Έζησα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια στο χωριό μου, τη Μυγδα­λιά, τη Γλανιτσιά Γορτυνίας. Ένα χωριό που όλες οι γιορτές του χρόνου η­ταν πανηγύρια. Σ' αυτό συντελούσε η ντόπια ορχήστρα αποτελούμενη από τον Γιάννη Μαλαπέρδα - Μακρή, από τον Ανδρέα Γιαννόπουλο-Ντρούλια και από τον Γρηγόρη Πολυχρονόπουλο - Τζιντάνο. Αργότερα οι μουσικοί πλήθυναν. Στη δεκαετία του '50, με πρότυπα τους προηγούμενους, προ­στέθηκαν ο Μπρουκλόγιαννης, ο Μαρωγιώργης, ο Ζιολης, ο Ανάστος ο Ρόζης, πολύ αργότερα ο Γιώργης Ρόζης και για λίγο καιρό ο υποφαινόμε­νος. Εκείνη τη δεκαετία γίνονταν πολλά γλέντια. Όλη η δεκαετία του' 40 μέσα στην κατοχή και τον εμφύλιο ήταν χαροκαμένη. Πενήντα και παρα­πάνω άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Και τη μεγάλη μερίδα της συμφοράς την είχαν πολίτες του αριστερού χώρου. Ας είναι! Η δεκαετία του' 50 ήταν όμως δεκαετία του γλεντιού για όλη την Ελλάδα. Και της μετανάστευσης…….. Τό­τε, θυμάμαι, σχεδόν κάθε βράδυ, είχαμε γλέντια. Ο πόνος της ξενιτιάς ερέ­θιζε το συναίσθημα και ξεσπούσανε σε γλέντια. Εκεί άκουσα πολλά τραγούδια……
                   

                Ο Σταμάτης Μακρής - ο κιθαρίστας με το μουστάκι. Φώτο απο το βιβλίο του.
  3. Στο Γυμνάσιο που φοιτούσα, στα Λαγκάδια και στη Βυτίνα, επειδή μ'
άρεσαν τα γλέντια, έπαιζα λαούτο και μαντολίνο, συμμετείχα σε κάθε γλέ­ντι και έλεγα τα δικά μου τραγούδια, αλλά άκουγα και των άλλων. Το ίδιο έγινε και αργότερα στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως, αλλά και στο Μαράσλειο Διδασκαλείο, όπου μετεκπαιδεύτηκα ως δάσκαλος.
4. Υπηρέτησα ως δάσκαλος σε διάφορες περιοχές της χώρας - Αιγιαλεία, Πρέβεζα, Λεχαινά, Τρίπολη- και ως σχολικός σύμβουλος στη Γορτυνία και έζησα και ζώ περιοδικώς στην Κυνουρία, τη γενέτειρα της συζύγου μου.
Επομένως έχω μια πλούσια εμπειρία γύρω από το δημοτικό τραγούδι, που τόσο με ενδιαφέρει, και έχω γνωρίσει από πρώτο άκουσμα κάποιες ιδι­αιτερότητές του, κάποιες ομοιότητες και διαφορές.
5. Άσκησα το επάγγελμα του μουσικού για 2-3 χρόνια. Ήμουν βασικό στέλεχος της ορχήστρας με τραγούδι και λαούτο. Την ορχήστρα αποτελού­σαμε οι Γιάννης Μπρουκλόγιαννης-κλαρίνο, Σταμάτης Μακρής-τραγούδι……..
( σελ 26 - 27 ­)
 Δίνω τον λόγο στο Σταμάτη μέσα από τα βιβλίο του σελ 244-245.

                ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΩΙ.

Σηκώνομαι πολύ πρωί, τρείς ώρες πριν να φέξει
Παίρνω νερό και νίβομαι
Παίρνω νερό και νίβομαι και ζώνω τ' άρματά μου Και παίρνω δίπλα τα βουνά
Και παίρνω δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια Βρίσκω λημέρι ανταρτών
Βρίσκω λημέρι ανταρτών και κλαίγανε τον Κώστα Τον Κώστα μας τον αρχηγό
Τον Κώστα μας τον αρχηγό το πρώτο παλικάρι Σήκω, ρε Κώστα αρχηγέ
Σήκω, ρε Κώστα αρχηγέ, σήκω να πολεμήσεις Γιατί μας περικύκλωσαν
Γιατί μας περικύκλωσαν κι όλους θα μας πιάσουν Παιδιά, σας λέω δεν μπορώ
Παιδιά, σας λέω δεν μπορώ κι εσείς μου λέτε σήκω Για πιάστε με να σηκωθώ
Για πιάστε με να σηκωθώ, καθίστε με να κάτσω Και δώστε μου τ' αυτόματο
Και δώστε μου τ' αυτόματο, να το πικρολαλήσω Να κάνω τα βουνά να κλαίν '
Να κάνω τα βουνά να κλαίν " τα έλατα να τρίζουν Και οι κάμποι να μαραίνονται
Και οι κάμποι να μαραίνονται απ 'τα δικά μου βόλια Κι αν πάτε στη μανούλα μου
Κι αν πάτε στη μανούλα, στη δόλια αδερφή μου Μην πείτε πως σκοτώθηκα
Μην πείτε πως σκοτώθηκα, πως είμαι σκοτωμένος Μόν' πείτε πως παντρεύτηκα
Μόν' πείτε πως παντρεύτηκα, πως είμαι παντρεμένος Πήρα την Τζένα πεθερά
Πήρα την Τζένα πεθερά, το Βέρμιο γυναίκα
Και τις ψηλότερες κορφές
Και τις ψηλότερες κορφές αδέρφια και ξαδέρφια Μουστάκια μου καραμπογιά
Μουστάκια μου καραμπογιά, φρύδια μου γαϊτανάτα Που θα σας φάει η μαύρη γή
Που θα σας φάει η μαύρη γή, το δόλιο το σκοτάδι Έχετε γειά, ψηλά βουνά.
                                   

     Ο Γιώργης Κολίτζας Ξάδερφος του  Κώστα Κολίτζα Βιβλίο του Γιάννη Λέφα.( Δ.Σ. ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ)
 
Σχόλιο Σταμάτη Μακρή.

Το άκουσα μοναδική φορά το καλοκαίρι του 1946 στην Τρίπολη από τον ξάδερφό μου Γιώργο Ευαγγ. Παπαναστασίου, καθηγητή τώρα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ήταν τεσσάρων ετών τότε και είχαν έρθει από τη Μακεδονία, όπου υπηρετούσε ο θείος μου ο Βαγγέλης ως δάσκαλος, για να μας δούν. Μας το τραγούδαγε δέ πολύ σιγά, φοβισμένα, γιατί έξω κυκλοφορούσαν Χίτες. Το τραγούδι αναφέρεται, όπως μας λέγανε, στον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Κώστα Κολίτζα από τη Βλαχέρνα Μαντινείας, που σκοτώθηκε στη Δυτική Μακεδονία.

Σχόλιο Παν. Ι. Δ. Βλαχάκη.
                           
Μεγάλη εντύπωση μου έκαναν όλα τα τραγούδια του Σταμάτη Μακρή. Αρκετά από αυτά τα έχω ακριβά ακούσματα. Έχει ηχογραφήσει και αντάρτικα τραγούδια . Ένα από αυτά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Ένας φίλος από  Δυτ. Μακεδονία με είχε πει σε ανύποπτο χρόνο << Ένας Δάσκαλος  Κώστας Κολίτζας από μέρη σου ήταν μεγάλο παλικάρι σκοτώθηκε στο αντάρτικο..>> Ο Κώστας - Ντίνος Κολίτζας ήταν γιατρός εγκατεστημένος στην περιοχή της Ημαθιας. Δυστυχώς δεν γνωρίζω  περισσότερα για τη δράση του, ας παραθέσω το τραγούδι. Επειδή δεν έχω φωτογραφία του. Αναρτώ  μια φωτογραφία του ξάδερφου του  Γιώργη που τον έκαψαν ζωντανό οι Υπερέλληνες  στην Αρκαδία. Η οικογένεια από Βλαχέρνα Μαντινείας είχε δώσει πολλούς αγωνιστές και θύματα στο Α΄ και Β΄ Αντάρτικο.

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.




   

         Γράφει ο
   Παν. Ευαγ. Βέμμος
    Μάρτης  2014


                                     Επανάσταση, μύθοι και πραγματικότητα


Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου  αποτελεί εκπομπή της «δημόσιας τηλεόρασης» που αναφέρθηκε σε εκδηλώσεις μνήμης στα Καλάβρυτα για την έναρξη της επανάστασης και στο Λιμποβίσι στο σπίτι που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο στρατηγός του αγώνα Θ. Κολοκοτρώνης. Πρόκειται για ανιστόρητες αναφορές που δείχνουν αφενός τη συστηματική προσπάθεια αλλοίωσης της ουσίας της εθνικοαπελευθερωτικής εξέγερσης, αφετέρου αποδεικνύει το επίπεδο ιστορικής γνώσης που έχουν οι υπεύθυνοι ιστορικών εκπομπών. Επειδή «Εθνικόν είναι το αληθές», που φέρεται ότι είπε ο Διονύσιος Σολωμός, αυτό μας εξαναγκάζει να αναφέρουμε κάποια στοιχεία για τους μύθους που δημιουργήθηκαν και τη σχέση τους με τα πραγματικά γεγονότα.

Για τα γεγονότα στη μονή της Αγίας Λαύρας, ο επικεφαλής  σύμφωνα με τα λεγόμενα επίσκοπος Π.Π. Γερμανός φαίνεται πως «λησμόνησε» να τα αναφέρει στα απομνημονεύματά του που γράφτηκαν λίγο αργότερα πριν πεθάνει το 1826.

Για τον Θ. Κολοκοτρώνη είναι γνωστό τοις πάσι ότι γεννήθηκε στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας κάτω από ένα δένδρο στις 3 του Απρίλη 1770 μια βδομάδα μετά την καταστροφική για τους Έλληνες μάχη στα Τρίκορφα, που έκρινε την τύχη της τότε εξέγερσης.
                               
                                                                       Το σπίτι του Γέρου στο Λιμποβίσι.
Ο διακεκριμένος συντοπίτης μας αρχιτέκτονας Αργύρης Πετρονώτης έχει δημόσια εκφρασθεί ότι η ανακατασκευή που έγινε στο φερόμενο ως σπίτι του Κολοκοτρώνη δεν ανταποκρίνεται στα σπιτοκάλυβα της εποχής και ότι το κτίσμα είναι τυπικό δείγμα νεώτερης αρχιτεκτονικής. Το παρακείμενο στο ανακατασκευασθέν σπίτι ερείπιο δείχνει την πραγματική εικόνα των σπιτιών της εποχής εκείνης. Αναμφισβήτητα βέβαια το Λιμποβίσι είναι ο τόπος καταγωγής, όπως ο ίδιος ο στρατηγός ανέφερε στην δίκη του στ’ Ανάπλι, τότε που τον καταδίκασαν σε θάνατο.
Η επανάσταση στηρίχθηκε στις ιδεολογικές καταβολές του Ρήγα του Βελεστινλή, όπως ο ίδιος υπέγραφε, και όχι του Φεραίου που του προσήψαν καθαρευουσιάνοι φιλολογίζοντες αργότερα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση η Φιλική Εταιρεία οργάνωσε τους Έλληνες αλλά και άλλους Βαλκάνιους για να επιτύχει τον εθνικό σκοπό. Θα αναφέρω τον Σέρβο ηγέτη Καραγιώγη που επισκέφθηκε και τα Τρίκορφα στην αρχή της εξέγερσης, τον Βούλγαρο Χατζηχρήστο που ήταν ο ιδρυτής του ιππικού στα χρόνια της επανάστασης αλλά και του Αρναούτογλου τούρκο που προσχώρησε στο κίνημα και έκτοτε παρέμεινε στην Ελλάδα, η περιουσία του οποίου στου Θάνα δεν εθνικοποιήθηκε και οι κάτοικοι πλήρωναν ενοίκιο ως τις αρχές του 20ου αιώνα.              

                                   Tρίκορφα τμήμα στο δυτικό ταμπούρι του Γέρου.
Ως προς τα γεγονότα και όχι για να ευλογήσουμε τα γένια μας, η Αρκαδία υπήρξε το επίκεντρο του αγώνα. Αυτό το γεγονός διαπιστώνεται και στον «Ύμνο εις στην Ελευθερία» του Δ. Σολωμού που αφιερώνει 40 στροφές από τις 158 για τα γεγονότα της πολιορκίας και άλωσης της Τριπολιτσάς, όπου βέβαια δεν υπάρχει αναφορά στην Αγία Λαύρα ή άλλα τοπικής σημασίας γεγονότα.

Ο μύθος του «κρυφού σχολειού» δεν υφίσταται όταν είναι γνωστό ότι από τις αρχές του 18ου αιώνα στην Τριπολιτσά και σε πολλά χωριά της Αρκαδίας λειτουργούσαν απ’ τις κοινότητες σχολεία, εκεί που σήμερα δυστυχώς έχουν κλείσει. Το «κρυφό σχολειό» είναι αποκύημα της «μεγάλης ιδέας» που δεκάδες χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε για να δικαιολογήσει εφήμερες  πολιτικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης της πατρίδας μας.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχεί αποτελούν τα δάνεια του αγώνα. Το πρώτο το 1824 800.000 λιρών στερλινών που  έφθασαν στην τότε διοίκηση μόνο 298.700  λίρες και μάλιστα σε δόσεις! Το δεύτερο το 1825 2.000.000 λιρών που τελικά εκκαθαρίσθηκαν 816.000 λίρες και δόθηκε το μεγαλύτερο μέρος για παραγγελίες πολεμικών πλοίων και υλικών που πολλά απ’ αυτά δεν παραδόθηκαν. Τα δάνεια αυτά ενεργοποίησαν την εμφύλια διαμάχη, εδραίωσαν την αγγλοκίνητη παράταξη και υπήρξαν θεμελιώδεις συντελεστές της εξάρτησης (τα στοιχεία και τα συμπεράσματα αντλούνται από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους). Να σημειώσουμε ότι τα δάνεια αυτά αποπληρώθηκαν το 1988, ενώ είχαν γίνει τρεις πτωχεύσεις του ελληνικού κράτους και μια κατάλυσή του στην κατοχή και η Ελλάδα ήταν σύμμαχος των Άγγλων στους δύο παγκόσμιους πολέμους.

Η επανάσταση αναμφίβολα συνετέλεσε στη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους, όχι όμως πάνω στις αρχές τον Ρήγα, της Φιλικής Εταιρείας και των αγωνιστών της Επανάστασης. Το κράτος αυτό υπήρξε αποτέλεσμα συμβιβασμού και επιβολής όρων εξάρτησης από τις τότε μεγάλες δυνάμεις. Η πολίτικη και ιστορική κληρονομιά της Επανάστασης, έγινε έκτοτε ζήτημα αντιπαράθεσης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της ανεξαρτησίας και της εθνικής υποτέλειας. Το όραμα της Επανάστασης είναι σε αντίθεση με το προβαλλόμενο ως πολιτικά εφικτό και συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Οι ιστορικές μνήμες διαστρεβλώνονται για να υπηρετήσουν εφήμερες πολιτικές σκοπιμότητες. Τα μνημεία αυτής της περιόδου ή έχουν σχέση με τους πρωταγωνιστές της κατεδαφίζονται ή παραμένουν στην αφάνεια.
                 
 
Ο Παναγιώτης δείχνει την Τριπολιτσά απο τα λημέρια του Θ. Κολοκοτρώνη.

 Να θυμίσουμε στην Τρίπολη την τύχη των σπιτιών του Φωτάκου, του Απ. Κολοκοτρώνη, τα οθωμανικά λουτρά στην οδό Βάρβογλη αλλά και τα Ταμπούρια στα Τρίκορφα, τα οποία αναγνωρίσθηκαν μεν ως ιστορικός τόπος από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο δεν γίνεται, όμως, καμιά ενέργεια από Δήμο και Περιφέρεια για την πρόσβαση σ’ αυτά και την προβολή τους παρά τις συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν υποβληθεί. Αποτελεί δε όνειδος η αναφορά στον Επαναστατημένο Μοριά από το νεοναζιστικό μόρφωμα για να ξεκινήσει από εδώ το «ξεκαθάρισμα του τόπου». Αφού είναι  οι πολιτικοί απόγονοι και τιμητές των προδοτικών «Ταγμάτων Ασφαλείας της κατοχής που ώμνυαν στον Χίτλερ!

Ο Ελληνικός λαός που σήμερα ζει από τις πιο δύσκολες περιόδους της νεώτερης ιστορίας του, όταν καταπατείται η εθνική υπερηφάνεια και ανεξαρτησία, έχει πολλά να διδαχθεί από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των προγόνων του. Η ανάδειξη της πολιτιστικής και ιστορικής μας κληρονομιάς, ιδιαίτερα για την Αρκαδία η περίοδος της Επανάστασης δεν είναι μόνο παράγοντας οικονομικής προόδου αλλά κύρια θα συνεισφέρει στην εθνική πατριωτική και δημοκρατική διαπαιδαγώγηση των πολιτών που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα.

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

ΕΝΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ.



                                                  

Επιμέλεια .                                                                           
Παν. Ι.Δ. Βλαχάκης                                                                                                                         Mάρτης 2014.
     
Αυτός είναι ο Έλληνας που μαθαίνει την ελληνική γλώσσα σε ολόκληρο τον πλανήτη.
                                      14 Μαρ 2014 

Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί, αλλά ο Κώστας Δεδεγκίκας μαζί με μερικούς ακόμα νέους ανθρώπους κάνουν κάτι ξεχωριστό και πραγματικά σημαντικό για την διάδοση του….
 ελληνικού πολιτισμού. Μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα μέσω εφαρμογών του διαδικτύου στους Κινέζους και σε ολόκληρο τον πλανήτη. Με ποιό τρόπο ; Έφτιαξαν μια εφαρμογή και μια ιστοσελίδα στο διαδίκτυο. Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι είναι ήδη χρήστες και έχουν κατεβάσει την εφαρμογή.
Πως ξεκίνησε η ιδέα
Η ιδέα ξεκίνησε το 1996 όταν Έλληνες μετανάστες του Βανκούβερ δώρισαν μισό εκατομμύριο δολάρια για την δημιουργία του τμήματος ελληνικών σπουδών στο Simon Fraser University του Καναδά. Μερικά χρόνια αργότερα το 2004 με την βοήθεια του Ιδρύματος Νιάρχου δημιούργησαν στο Simon Fraser University το Τμήμα Ελληνικών Σπουδών «Σταύρος Νιάρχος»  όπου βασικός στόχος ήταν με την βοήθεια της τεχνολογίας να διδάξουν Ελληνικά σε όλο τον κόσμο.
Μέχρι στιγμής συνεργάζονται με το τμήμα 15 πανεπιστήμια της Kίνας ενώ οι φοιτητές που παρακολουθούν ελληνικές σπουδές έχουν ξεπεράσει τους 4.000
Το Νew Media Lab είναι η ομάδα τεχνολογίας του τμήματος Ελληνικών Σπουδών «Σταύρος Νιάρχος».
Το Odysseus project όπως ονομάζεται, έχει ως κύριο στόχο να μεταδοθεί ο ελληνικός πολιτισμός σε απλούς πολίτες που είχαν  δίψα για μάθηση!
               

             Ο Κώστας έφηβος με την αδελφή του σε διακοπές. Καθισμένος σε  θεωρείο αρχαίου θεάτρου.

Δημιούργησαν εφαρμογή που βοηθά τους τουρίστες να γνωρίσουν την Αθήνα.
Παράλληλα έφτιαξαν μια εφαρμογή που βοηθάει τους τουρίστες που επισκέπτονται την Αθήνα να κάνουν τις διακοπές τους πιο εύκολες, το Amazing  Athens που βρίσκεται υπό την αιγίδα του Ελληνικού Υπουργείου Τουρισμού.
Όπως αποκάλυψε ο Κώστας Δεδαγκίκας μιλώντας στο Newsit  «το νέο project σχετίζεται με τον Όλυμπο είναι μια παγκόσμια καινοτομία.  Όλοι ξέρουν τα ελληνικά νησιά, την Μύκονο, την Σαντορίνη, αλλά κάνεις δεν επισκέπτεται τα βουνά της Ελλάδας που έχουν μάλιστα και τεράστια ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά.»

Η εφαρμογή App Find Zeus δεν είναι απαραίτητο να είναι σε σύνδεση με το ίντερνετ, παρέχει πληροφορίες σχετικά με τα μονοπάτια του Ολύμπου και τις διαδρομές ενώ υπάρχει αναλυτικός χάρτης και μέσω GPS αποδίδει για κάθε σημείο του βουνού τα αντίστοιχα ιστορικά στοιχεία. Λειτουργεί παράλληλα δηλαδή ως ένας τουριστικός οδηγός.
Τέλος το Mount Olympus Eco-Project είναι ένα ντοκιμαντέρ και mobile app όπου έχει σαν στόχο την ανάπτυξη του οικοτουρισμού στον Όλυμπο. Μπορεί να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος μιας μεγαλύτερης καμπάνιας για τον οικοτουρισμό στα βουνά της Ελλάδας, κάτι που θα φέρει δουλειές σε περιοχές όπου οι τουρίστες δεν επισκέπτονται. Σκηνοθέτης και creative director του project είναι ο Γιώργος Πουλακίδας
                                                                                 ΠΗΓΗ   newsit.gr.

Σχόλιο ΠΑΝ ΒΛΑΧΑΚΗ .

Η μετανάστευση ρήμαξε τον τόπο μας. Η πατρίδα εδίωξε  τα καλύτερα παιδιά της. Από τον Αγιάννη της Κυνουρίας δυο χωριά ακόμα είναι στα ξένα. Στον Καναδά, και στις Η.Π.Α. και ένα άλλο κομμάτι στις άλλες χώρες. Δεν μιλώ για τους παλιούς μετανάστες του 1900 και ποιο πριν αυτοί αφομοιώθηκαν και κάποιοι ελάχιστοι απόγονοι τους γνωρίζουν τις ρίζες τους. Μιλώ για τους μετανάστες από το 1950 – 60 και μετά. Η Ελένη έφυγε το 1972-73 κρατά καλά μυαλό και στην ψύχη της τα Ελληνικά ήθη έθιμα γλώσσα παραδόσεις  και λατρεύει τον  πολιτισμό μας.
                                  
Η Ελένη του Αντρέα του Καμπύλη με μια συμμαθήτρια της το 1963 .Είναι στο προαύλιο του σχολείου μας στις προαγωγικές εξετάσεις.


Ζήτησα από την Ελένη δυο λόγια, σας τα παραθέτω.

Τώρα λίγα λόγια για τον Κώστα.

Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1974,στο Βανκούβερ της Βρετανικής Κολομβίας του Καναδά. Πρωτότοκος υιός του Ανδρέα Δεδεγκίκα και της Ελένης το γένος Ανδρέα Καμπύλη. Χαρούμενο και γελαστό παιδάκι άλλα και  πολύ ζωηρό. Παράλληλα με το σχολείο των Αγγλικών παρακολουθούσε και το Ελληνικό σχολείο δύο (02) ώρες (02) φορές την εβδομάδα.
 Οι Έλληνες δάσκαλοι ήταν λειτουργοί με μεγάλη αγάπη για ότι το ελληνικό. Γι αυτό το λόγο πολλά από τα παιδιά τελείωσαν και τρις 3 τάξεις Γυμνασίου. Όταν τελείωσε το 12ταξιο Αγγλικό Γυμνάσιο γράφτηκε και στο πανεπιστήμιο του Simon Fraser, το τοπικό Πανεπιστήμιο.
Στο πανεπιστήμιο αυτό κατόπιν ενεργειών των ελλήνων της τοπικής κοινωνίας αξιωθήκαμε να τοποθετήσουμε Έδρα Ελληνικών Σπουδών. Εκεί ο Κώστας είχε την τύχη να γνωριστεί με τον καθηγητή της Έδρας dr Γερολυμάτο. Ο Κώστας από μικρός είχε ταλέντο στη ζωγραφική και στην  Καλλιγραφία. Επίσης ασχολήθηκε από πολύ μικρός και με τα κομπιούτερ. Από την εποχή του atari.
  Ο πατέρας του  εμφύτεψε την αγάπη  για τα κομπιούτερ και η μάνα την αγάπη για την πατρίδα του. Τον πρωτοέμαθε να διαβάζει Ελληνικά. Τον έμαθα ελληνικά με το αλφαβητάριο Λόλα Έλλη Μίμης…
   Θέλω να πιστεύω ότι και οι διακοπές που είχαμε την τύχη να τις περνάμε στα πάτρια εδάφη πολλά καλοκαίρια τον βοήθησαν να αγαπάει την Ελλάδα την Ιστορία της και την γλώσσα μας.
  Με φίλους ίδρυσαν και μια μικρή εταιρία με τα κομπιούτερ… είναι αυτοδίδακτος……

Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014

O ΦΑΣΙΣΜΌΣ ΕΠΙΣΤΡΈΦΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΏΠΗ.



   
   



        Γράφει ο
  Παν. Ευαγ. Βέμμος
    Μάρτης  2014

                           Ο φασισμός επιστρέφει στην Ευρώπη

Αυτή η τραγική εξέλιξη συντελείται στην ήπειρό μας, αφού γρήγορα ξέχασε τις φοβερές συνέπειες δύο παγκοσμίων πολέμων. Οι ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών Δύσης και Ανατολής στο παρελθόν αλλά και τώρα, είναι αναμφισβήτητες. Δυστυχώς ελάχιστα διδάχθηκαν από την ιστορία, την οποία συστηματικά παραποιούν και προσαρμόζουν στις πρόσκαιρες επιδιώξεις τους, στην επέκταση των ζωνών επιρροής τους και στην αύξηση των ληστρικών κερδών των μονοπωλιακών υπερεθνικών επιχειρήσεων. Ιδιαίτερα ξεχνούν τις συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης του 1929-30 που οδήγησε στην άνοδο του ναζισμού και στην έκρηξη του 2ου παγκοσμίου πολέμου.
                                

                                                   χαρακτικό Β Κατράκη.

Είναι χρήσιμο να υπενθυμίσουμε κάποια γεγονότα που προηγήθηκαν του πολέμου. Οι μεγάλες τότε ευρωπαϊκές δυνάμεις Αγγλία και Γαλλία, επέτρεψαν τον επαναξοπλισμό της χιτλερικής Γερμανίας για να κυριαρχήσει στην Ευρώπη, εγκαθιδρύοντας φασιστικά-ρατσιστικά καθεστώτα. Ήταν σαφής η επιδίωξή τους να στρέψουν το ναζιστικό καθεστώς ενάντια στη Σοβιετική Ένωση (ΣΕ) και να καταλύσουν το σοσιαλιστικό εγχείρημα. Δεν πρέπει να λησμονούμε την πρόταση της κομμουνιστικής διεθνούς από το 1935 και της Σ.Ε. για την δημιουργία αντιφασιστικού μετώπου, που απέρριψε η Δύση και οδήγησε στο σύμφωνο Γερμανίας-Σ.Ε., διαμελισμό και κατοχή της Πολωνίας και των Βαλτικών χωρών. Μόνο μετά την επίθεση της Γερμανίας στη ΣΕ το 1941 έγινε δυνατή η συγκρότηση της αντιφασιστικής συμμαχίας που διακήρυξε το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αυτοδιάθεση των λαών στη μετακατοχική Ευρώπη. Οι λαοί πίστεψαν σ’ αυτές τις αρχές και ένα τεράστιο κίνημα αντίστασης αναπτύχθηκε απ’ άκρου σ’ άκρο της γηραιάς ηπείρου που συνέβαλε αποφασιστικά στη νίκη πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος και καταστροφής των υποδομών.
Οι διακηρύξεις, όμως, γρήγορα έμειναν κενό γράμμα από τις μεγάλες δυνάμεις και οι ζώνες επιρροής που αποφασίσθηκαν στις συμμαχικές συνδιασκέψεις καθόρισαν την τύχη των λαών που υπέστησαν τις συνέπειες αυτών ένθεν και ένθεν για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ήταν θετικό γεγονός η δημιουργία του ΟΗΕ και η αποφυγή γενικευμένου πολέμου. Όμως, σταδιακά αυτός ο διεθνής οργανισμός αποδυναμώθηκε ενώ αντίθετα ενισχύθηκαν οι στρατιωτικοί και οικονομικοί οργανισμοί που δημιουργήθηκαν στην περίοδο του ψυχρού πολέμου. Οι αλλαγές συνόρων, ο διαμελισμός χωρών, οι εμφύλιοι πόλεμοι, η καταπάτηση εθνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων και η δημιουργία προϋποθέσεων διευρυμένων περιφερειακών πολέμων είναι μια ζοφερή πραγματικότητα.
Δυστυχώς οι πολιτικές ηγεσίες της Δύσης ενισχύουν σε χώρες φασιστικά, νεοναζιστικά, ρατσιστικά κόμματα και οργανώσεις με στόχο την περικύκλωση της Ρωσίας, αποδυνάμωση δημοκρατικών και αριστερών οργανώσεων, που τίθενται σε πολλές περιπτώσεις εκτός νόμου. Απ’ την άλλη πλευρά η ηγεσία της πάλαι ποτέ κραταιάς Σ.Ε. λειτούργησε ως μεγάλη δύναμη και όχι ως σοσιαλιστική χώρα απεμπολώντας τις αρχές της αυτοδιάθεσης και συναδέλφωσης των λαών και της δημοκρατικής και κοινωνικής ανέλιξης τους.
                               

                                       200 της Καισαριανής χαρακτικό Τάσσου.

 Η κατάρρευση των χωρών του «υπαρκτού σοσιαλισμού» δεν είναι άσχετη με την μεταπολεμική πολιτική που ακολούθησαν. Την ουσία αυτής της πολιτικής, της μεγάλης δύναμης, ακολουθεί και τώρα η ηγεσία της Ρωσίας.
Σήμερα όχι μόνο στη περιφέρεια αλλά και στο κέντρο της Ευρώπης, ενισχύονται οι ακροδεξιές, φασιστικές και ρατσιστικές δυνάμεις προωθούν πολιτικές καταπάτησης των ανθρώπων, κοινωνικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Αποκρύπτουν την ληστρική εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο, υποστηρίζοντας ότι φταίνε οι ξένοι εργάτες για την ανεργία και την κατάλυση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Τα κροκοδείλια δάκρυα και οι δηλώσεις καταδίκης των φασιστικών και νεοναζιστικών αντιλήψεων από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πρακτική αξιοποίησή τους τόσο στο εσωτερικό για χειραγώγηση των κινημάτων όσο και στις εξωτερικές επιδιώξεις τους για αποδυνάμωση και ανατροπή καθεστώτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα γεγονότα που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ουκρανία. Η ενίσχυση ακόμα και με όπλα νεοναζιστικών και ακροδεξιών κομμάτων όξυνε την αντιπαράθεση με το διεφθαρμένο καθεστώς που οδηγεί σε εμφύλιο, διαμελισμό, αθώο αίμα και σοβαρό κίνδυνο για την ειρήνη. Η νέα φαζίσουσα κυβέρνηση που ανήλθε πραξικοπηματικά στην εξουσία και άμεσα στηρίζεται από τη Δύση αντί να αντιμετωπίσει τα ζωτικά προβλήματα επιβίωσης του λαού και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, πήρε αμέσως την απόφαση περιορισμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων με κατάργηση της διδασκαλίας της μητρικής τους γλώσσας. Το παραπάνω είναι έκφραση της φασιστικής-ρατσιστικής αντίληψης ότι «φταίνε οι ξένοι». Το ζήτημα αυτό έχει και ελληνική εθνική διάσταση, αφού στην Ουκρανία ζουν χιλιάδες ομογενείς, που έζησαν μάλιστα την άνοιξη της Οκτωβριανής επανάστασης, την επέμβαση της Δύσης με την συμμετοχή και της χώρας μας στον Εμφύλιο και τον χειμώνα της σταλινικής περιόδου. Η ελληνική κυβέρνηση αντί να καταδικάσει αυτή την απόφαση και να παρέμβει για απόσυρσή της, υποβαθμίζει το γεγονός στηρίζοντας τις επιδιώξεις των ηγετικών κύκλων της Δύσης.
                         

                                    Διωγμός των Ελλήνων Εβραίων στην Ήπειρο.   


Αυτή η πολιτική που οδηγεί σε κατάλυση της δημοκρατίας, στο φασισμό και δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την ειρήνη μπορεί να αντιμετωπισθεί με την ενότητα και πάλι των εργαζομένων. Η κοινή δράση των δημοκρατικών και αριστερών πολιτικών δυνάμεων με τη δημιουργία ενιαίων μετώπων σε τοπικό εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ζητούμενο, αν θέλουμε να ξεκολλήσουμε τον τροχό της ιστορίας από το βούρκο της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Η καπιταλιστική ενσωμάτωση, οι διαφορετικές αντιλήψεις και πρακτικές και οι «κόκκινες γραμμές» αριστερών κομμάτων και οργανώσεων στέκονται εμπόδιο σήμερα στην απελευθέρωση και δραστηριοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Με το διάλογο, την κοινή δράση σε όσα συμφωνούν και είναι πολλά, μπορούν να ξεπερασθούν τα εμπόδια αν πραγματικά επιδιώκεται η ανατροπή αυτής της πολιτικής και η αντιμετώπιση των φασιστικών και ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων, για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ειρήνης.