Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ














Επιμέλεια Από το προφίλ του  
Βασίλη Iωαν. Κούβαλη


"Θέλω να ευχαριστήσω τις κοπέλες που έκαναν άνω κάτω τη νεοελληνική υποκριτική και φοβική κοινωνία με έναν απλό κι «αλλόκοτο» χορό εν μέσω μαθητικής παρέλασης.

 Τις ευχαριστώ γιατί ανακάτεψαν με έναν πολύ δημιουργικό τρόπο την κατσαρόλα του νεοελληνικού κρυφοφασισμού, τάχα μου πατριωτισμού, αναδεικνύοντας πάλι την πολύ ευπρεπώς κρυμμένη μπόχα που υπάρχει στα μυαλά των νεοελλήνων.

Τις ευχαριστώ γιατί υπενθύμισαν ότι οι μαθητικές παρελάσεις ομαδοποιούν τους ανθρώπους-μαθητές, ξεχωρίζουν τους συμμετέχοντες βάσει ύψους και σωματικής δομής, με τους ψηλούς μπροστά και τους κοντούς πίσω, όπως ακριβώς έκανε κι ο Χίτλερ με την άρια φυλή του.

Τις ευχαριστώ γιατί υπενθύμισαν πόσο σεξιστική είναι η αντίληψη στις παρελάσεις αυτές, βάζοντας μπροστά τα αγόρια και πίσω τα κορίτσια, βάζοντας μπροστά τους άριστους και πίσω πίσω όσους δεν είχαν λεφτά για φροντιστήρια κι άρα θα μείνουν πάντα η εξάτμιση αυτής της κοινωνίας κι όχι ο περιποιημένος κινητήρας της.

 Τις ευχαριστώ γιατί ανέδειξαν πάλι ότι είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που βάζει τους μαθητές της να κάνουν παρέλαση με στρατιωτικό βήμα και χαιρετισμό, που τοποθετεί απέναντί τους επίσημους, τρανούς και τράγους για να τους κάνουμε υπόκλιση από μικρά παιδιά, την ίδια ώρα που η ίδια αυτή χώρα δεν έχει κάνει παρά τίποτα για να μεταλαμπαδεύσει την ουσιαστική ιστορική γνώση στα παιδιά της αλλά προτιμά να βαράει προσοχή κι ημιανάπαυση για να δείξει «σεβασμό» και «τουμπεκί» σε εκείνους που θυσιάστηκαν για την «ελεύθερη» ζωή μας.


                            Παρέλαση 28ης  Οκτωβρίου 2019 Ν. Φιλαδέλφεια.
 Τόσο ελεύθερη ζωή που προτιμάμε να βλέπουμε αεροπλάνα να κάνουν επίδειξη και οχτάρια στον ουρανό με καύσιμα το κόστος των οποίων θα μπορούσαν να θρέψουν δεκάδες άπορες οικογένειες για πολλά χρόνια, αλλά, όχι, έτσι γουστάρουμε εμείς να τιμάμε τους ήρωες του Έθνους, με μόστρα, με επιφάνεια, με φτωχά γεροντάκια που κάθονται και χειροκροτάνε τα F16 να πετάνε πάνω από τα καυλωμένα τους κεφάλια την ίδια ώρα που δεν έχουνε ψωμί να φάνε όταν η σεμνή αυτή τελετή λήξει κι η εθνική στύση πέσει.

 Τις ευχαριστώ γιατί ανέδειξαν την αμορφωσιά όλων αυτών που φυσικά ακούνε Μόντι Πάιθον και νομίζουν ότι είναι απεσταλμένοι τού Σατανά, ακόμα κι ηθοποιοί και τάχα άνθρωποι της τέχνης (Βούρος) αποδεικνύουν ότι άλλο να είσαι καλλιτέχνης στο όνομα κι άλλο στην πράξη.

 Τις ευχαριστώ γιατί έφεραν μπροστά πάλι όλους εκείνους που λένε «άμα δε σας αρέσει έτσι, καθίστε σπίτια σας», την ίδια ώρα ακριβώς που όταν πάνε Ρομά να παρελάσουν ή έγχρωμοι μετανάστες να κρατήσουν τη σημαία βγάζουν σπυριά για το καθάριο το αίμα το ελληνικό που αλλοιώνεται και δεν είναι για όλους παρά μόνο για τους αρεστούς τους.

 Τις ευχαριστώ γιατί τόνισαν πάλι με τον τρόπο τους το βαθύ συντηρητισμό αυτής της σάπιας κοινωνίας που απαιτεί τιμωρία και λιθοβολισμό μαθητών σκεπτόμενων, που το πήγαν ένα βήμα παρακάτω ως προς τη στάση τους, ενώ την ίδια ώρα δε βγαίνει ΚΙΧ όταν Μακεδονομάχοι με τον κώλο έξω και τη σημαία για περιβολή κάνουν τους υπερπατριώτες, όταν παιδάκια φωνάζουν κι ωρύονται για τον κάθε Κατσιφά, όταν τότε δεν υπάρχει κανένα δηλαδή θέμα προσβολής των ηρώων μας παρά μόνο όπως μας βολεύει και σύμφωνα πάντα με τα όσα ο Μεταξάς κι οι όμοιοί του επέβαλαν σε αυτόν τον τόπο ως «φυσιολογικό».

 Τις ευχαριστώ γιατί επανέφεραν πάλι την ανάγκη να σκεφτούμε για τα αληθινά αίτια των πολέμων και την προβληματική γύρω από τα δεινά που προκαλεί η μετατροπή των ανθρώπων σε εν δυνάμει πολεμιστές, γιατί έβαλαν ψηλά τη συζήτηση για το αν η πατρίς-θρησκεία-οικογένεια ενδιαφέρεται να πλάσει πρώτα ανθρωπιστές ή εν δυνάμει στρατιώτες.

ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΑΝ ΟΤΙ ΜΑΧΟΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΧΘΡΟ ΜΕ ΤΟ 1940: ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ.

Χαίρετε."

Βασ Κούβαλης. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ (Δημοκρίτειο Συνάδελφο) ΠΑΝΟ ΜΟΥΧΤΕΡΟ....

Σχόλια Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη. 

Σπάνια τα τελευταία χρόνια συμφωνώ σε όλα σχεδόν τα σημεία με το κείμενο. Ευχαριστώ τον συντάκτη του και τον φίλο μου Βασίλη που μου το εμπιστεύτηκε. Θόρυβος, Κουρνιαχτός σηκώθηκε στην πατρίδα μας από μια πρότυπη διαμαρτυρία νέων ανθρώπων και συγκεκριμένα από το δρώμενο μιας ομάδας κοριτσιών στην επέτειο της Εθνικής μας γιορτής και της Εθνικής Αντίστασης- Αυτό το παραβλέπουν κάποιοι. Οι αχυράνθρωποι του συστήματος καλό θα είναι να ενισχύσουν την παιδεία και τον πολιτισμό. Ας επισκευάσουν και ας φτιάξουν σύγχρονα σχολεία και προγράμματα σπουδών. Ας ενισχύσουν τα καλλιτεχνικά μαθήματα για να καταλαβαίνει ο κόσμος το διαφορετικό. Οι δε Ελληναράδες ας μείνουν στα σκοτάδια του μυαλού τους.



Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Εθνική αντίσταση στα Δολιανά.




     


Επιμέλεια. 
Παν. Ευαγ. Βέμμος.
                          Η υπόσχεση που όφειλα.
Τριάντα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τη φασιστική - ναζιστική Κατοχή, με τη μεταπολίτευση (1974), σταμάτησαν οι διώξεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Η κρατική αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης το 1982 και η άρση των συνεπειών του Εμφυλίου πολέμου το 1989 ομαλοποίησαν την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Τα γεγονότα αυτά δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για την καταγραφή και μελέτη της ιστορίας της σκληρής και συνάμα τραυματικής δεκαετίας του 1940.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Άνοιξη 1944, στο γεφύρι των Κάτω Δολιανών, εκεί που είναι το προσκυνητάρι της Αγίας Παρασκευής. Όρθιοι (από αριστερά):1. Λαλιώτης Γεώργιος 2.Αγνωστος 3.Χριστοφίλης Νίκος (Γκούρας),4.Φιλάρετος Στέλιος 5.Βεκιάρης Κώστας (Κατσικόπουλος). 6. Φιλάρετος Λεωνίδας.7. Κυρίμης Σαράντος 8. Κρίγκας Γιάννης (Σοφός 9. Κωτσιαρίδης Χριστόφορος (Τόκλης)10. Άγνωστος 11.Αγνωστος.
Καθιστοί (από αριστερά): 1. Βεκιάρης Ερωτόκριτος 2. Ζαχαριάς Παναγιώτης (Τάκης) 3. Κώστας Καραγιάννης (Τσούχλος) 4. Γκίτζιας Νίκος (Σαραβαλιάς) 5. Μπουτσιάνης Σωτήρης (Τριμπούνης) 6. Παπαγεωργίου Άγγελος (Παπανικολής) 7. Βεκιάρης Βαγγέλης και η σκιά μπροστά είναι του φωτογράφου Χρήστου Δαβαρούκα.Η φωτογραφία προέρχεται από τη Μαρία Καρζή, κόρη του Παπαργύρη και σύζυγο του Κωστή Καραμήτρου. Τη φωτογραφία την πήρα από το αρχείο Δαβαρούκα, μαζί με σημείωμα με τα ονόματα των αναγνωρισμένων προσώπων, έκτος από τον Κώστα Καραγιάννη (Τσούχλο), που αναγνωρίσθηκε από τους Κώστα Ανδριανίδη και Αγγελή Αγγελίδη. Ερωτηματικό υπάρχει για όσα άτομα δεν αναγνωρίσθηκαν.
Έτσι πολλοί απ' τους αγωνιστές της Αντίστασης και του Εμφυλίου άφησαν αφηγήσεις, μαρτυρίες και άλλα στοιχεία απ' αυτή την περίοδο. Σ' αυτό το πνεύμα μια ομάδα αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης από τα Δολιανά αποφάσισαν συλλογικά να διασώσουν πώς ξεκίνησε η Αντίσταση στο χωριό, πώς οργανώθηκε και ποιοι πήραν μέρος.
Το κείμενο αυτό, παρά τον υποκειμενικό του χαρακτήρα, αποτελεί σημαντική πρωτογενή ιστορική πηγή. Έχει δε ιδιαίτερη σημασία, γιατί το προσυπογράφουν τρεις γνωστοί διοικητές λόχων του 8ου συντάγματος του ΕΛΑΣ Πάρνωνα, όπου είχαν εθελοντικά καταταγεί δεκάδες Δολιανίτες.
 Πρόθεσή τους ήταν να διασώσουν την ιστορική μνήμη και να αποφύγουν να «ξύσουν πληγές». Για το λόγο αυτό δεν έδωσαν το κείμενο στη δημοσιότητα τότε που συντάχθηκε(1990) αλλά το άφησαν σε μένα, με εντολή να δημοσιευθεί μετά το θάνατο όλων.
Έτσι, τριάντα σχεδόν χρόνια μετά, αφού έχει εκπληρωθεί η βούληση των συντακτών του κειμένου, έκρινα σκόπιμο να δημοσιευθεί αυτούσιο, εμπλουτίζοντάς το μόνο με κάποιες ανέκδοτες φωτογραφίες. Αναμφίβολα η αναφορά αυτή δεν καλύπτει όλες τις πλευρές των δράσεων της Εθνικής Αντίστασης στα Δολιανά ούτε περιλαμβάνει όλες τις απόψεις, μπορεί όμως να αποτελέσει κίνητρο για την αναζήτηση στοιχείων προφορικών ή γραπτών ώστε η δημοσιοποίησή τους να συμβάλει στη διάσωση και γνώση της ιστορίας του χωριού.
  Παναγιώτης Βέμμος Δολιανά Μάρτιος 2019.
<< Σαν αγωνιστές της Εθνικής αντίστασης αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια επιτροπή από επιζώντες πρωτοπόρους συνειδητούς- που δε λύγισαν παρά τους διωγμούς- τα βασανιστήρια, τις δυσκολίες του εμφυλίου και της μετεμφυλιακής περιόδου και την προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων, και παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά της αντίστασης.
 Έχουμε καθήκον να γράψουμε για τη μικρή ή μεγάλη δράση των αντιστασιακών στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς και για την ιστορία του χωριού μας, τα Δολιανά. Θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση να αφήσουμε στα παιδιά μας- στα εγγόνια μας, στο μέλοντα ιστορικό και γενικά στις επερχόμενες γενιές την πραγματική ιστορία του Ε.Α.Μ. - Ε.Λ.Α.Σ., και να μείνει στην κοινότητα μνημείο της δοξασμένης Εθνικής αντίστασης, και όχι όπως θέλησαν να την παρουσιάσουν οι απόντες- οι προσκυνημένοι, παραποιημένα και συκοφαντημένα για να προβάλλουν ή να αυτοπροβάλλονται άτομα με εξαγορά συνειδήσεων, που έπειτα έγιναν διώκτες και βασανιστές στα Μακρονήσια, με βρώμικες ομιλίες στην αγορά ενάντια στην Εθνική αντίσταση, όπως ο δάσκαλος Χριστόφορος Θεμ. Κωτσιαρίδης, πρώην υπεύθυνος της Ε.Π.Ο.Ν.
Στα αυθεντικά ατά ντοκουμέντα θα αναφέρουμε συνοπτικά, ανεπηρέαστα, τίμια, με ειλικρίνεια και χωρίς πάθος πώς ξεκίνησε η Εθνική αντίσταση στα Δολιανά και τί πρόσφερε η οργάνωση στο μεγάλο αυτό αγώνα παρά την οργανωμένη αντίδραση των καιροσκόπων, που ήταν η αιτία να χυθεί πολύ αίμα. Επίσης, τί πρόσφερε λαϊκή ασφάλεια, δικαιοσύνη, περιφρούρηση της σοδιάς από τους πλιατσικολόγους, λαϊκό δικαστήριο, αυτοδιοίκηση και άλλα. Παρακάτω θα αναφέρουμε πόσοι έλαβαν μέρος στα διάφορα πόστα της Αντίστασης- πόσοι έχυσαν το αίμα τους- και ακόμη πόσοι πρόδωσαν τον αγώνα και έγιναν συνεργάτες των κατακτητών. Από εδώ ξεκίνησαν οι πρωτοπόροι του ένοπλου αγώνα του ΕΛΑΣ.
Το παρόν συντάχθηκε από την επιτροπή, την οποία αποτέλεσαν οι: Κώστας Ι. Βεκιάρης, Βασίλης Γ. Σάγγας- Βαγγέλης Ι. Βέμμος, Παναγιώτης Κ. Ζαχαριάς, Κώστας Γ. Λυμπεράκης και Αλέκος Χριστοφύλης. 


     Από τα μέλη της επιτροπής έχω φώτο του  Κώστα Γεω Λυμπεράκη.
Για τη γνησιότητά του εγκρίνουν και προσυπογράφουν οι επιζώντες δοξασμένοι αξιωματικοί του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ: Βαγγέλης Μαχαίρας, Γιώργης Κονταλώνης, Γιάννης Γραμματικάκης ή Αστραπόγιαννης σαν διοικητές Λόχου όλοι οι ΕΛΑΣίτες Δολιανίτες που υπηρέτησαν κάτω από τις διαταγές τους, εκτός από το Γιάννη Γ. Σάγγα ή Νικηταρά, καπετάνιο Λόχου, που υπηρέτησε στο 11ο Σύνταγμα στο τάγμα Βάσου Τσεκούρα.
Η συγκρότηση της πρώτης οργάνωσης του Ε.Α.Μ. έγινε στα επάνω Δολιανά το Γενάρη του 1942 στου Κούβλι, στο Λινό του Παναγιωτόπουλου από τους: Παναγιώτη Καβάσαλη, Κώστα Γ. Λυμπεράκη, Κώστα Ι. Βεκιάρη, Αριστείδη Γ. Λυμπεράκη και Αλέκο Χριστοφύλη ή Γκούρα, όλα στελέχη και μέλη από τον παράνομο από τη βασιλομεταξική δικτατορία οργανισμό του ΚΚΕ. Αποφασίστηκε η συγκρότηση του πρώτου γραφείου του ΕΑΜ. Γενικός υπεύθυνος ορίστηκε ο Παναγιώτης Καβάσαλης, πολιτικός καθοδηγητής ο Κώστας Λυμπεράκης, μέλη ο γραμματέας της ακτιδικής επιτροπής του Κ.Κ.Ε., Κώστας Ι. Βεκιάρης, υπεύθυνοι τύπου και οικονομικού τομέα ο Αριστείδης Λυμπεράκης και Αλέκος Χριστοφύλης. Το Κούβλι ήταν ένα κέντρο οργάνωσης του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, επεκτάθηκε και στα γύρω χωριά, που από εκεί συνδέθηκαν με την Ανδρίτσα, που ήταν η μοναδική συγκοινωνία που εξυπηρετούσε τη Βόρεια Κυνουρία και εκεί είχε οργανωθεί ο πρώτος ΕΑΜικός πυρήνας από τους: σταθμάρχη Τρύφωνα Δ. Καραμήτρο, Τάσο Σ. Λομβαρδιά, Βαγγέλη Ι. Βέμμο, Αγγελή Α Μύλη και Σαράντο Β. Σπυράκη από την Πλατάνα.
                        Μετείχαν στην πολιτική οργάνωση του Ε.Α.Μ.
1)Παναγιώτης Καβάσαλης, υπεύθυνος Κ.Κ.Ε.2) Κώστας Ι. Βεκιάρης, γραμματέας Ακτιδικής επιτροπής Κ.Κ.Ε. 3) Κώστας Γ. Λυμπεράκης, υπεύθυνος Λαϊκής αστυνομίας Κ.Κ.Ε. 4) Αριστείδης Γεωργ. Λυμπεράκης, υπεύθυνος τύπου και διαφώτισης Κ.Κ.Ε. 5) Αλέκος Χριστοφύλης, υπεύθυνος οικονομικού τομέα Κ.Κ.Ε. 6) Γεωρ. Κ, Πουλημένος ή Μπερούκας, φρούραρχος Κ.Κ.Ε.7) Αντώνης Π. Λυμπερόπουλος, στρατιωτικός διοικητής εφεδρ. Λόχου Κ.Κ.Ε. 8) Παναγιώτης Ι. Οικονόμου, διαφωτιστής Κ.Κ.Ε. 9)Ιωαν. Δ. Πουλημενόπουλος ή Γιόκας, Λαϊκή αστυνομία Κ.Κ.Ε. 10) Βασίλειος Π. Τσιαμούλος, Ε.Λ.Α.Σ Ε.Α.Μ.11) Ιωαν. Γ. Φουρτούνης, Ε.Λ.Α.Σ. Ε.ΑΜ. 12) Ηλίας Π. Κολοστούμπης, μέλος Ε.ΑΜ., τον εκτέλεσαν Γερμανοί Κ.Κ.Ε.13) Παναγιώτης Γ. Κόκορης, μέλος Ε.ΑΜ., τον εκτέλεσαν ταγματασφαλήτες14) Αποστόλης Ι. Βλαχάκης, τον εκτέλεσαν Γερμανοί αφού τον κατέδωσε ο Κώστας Γ. Μητρομάρας Κ.Κ.Ε.15) Γεωργ. Ν. Φούφας Ε.ΑΜ.16) Δημ. Κ, Κοσκινάς ή Μπιτσικόρδας Κ.Κ.Ε. 17)Ηλίας Κ, Κοσκινάς, Ε.Λ.Α.Σ.  Ε.Α.Μ. 17) Βασίλειος Γ. Καρπουλώνης, αυτοδιοίκηση Ε.Α.Μ. 18) Κώστας Φυλάρετος Κ.Κ.Ε. 19)Βασίλειος Γ. Μεγγλής Ε.Α.Μ. 20) Αδαμάντιος Γ. Μεγγλής Κ.Κ.Ε. 21) Γρηγόριος Θ. Χουτόπουλος Ε.Α.Μ.22) Σωτήρης Ν. Μπουτσιάvης Ε.Α.Μ. 23) Νικόλαος Κ. Πουλημένος ή Φουφουvάκος, τροφοδότης σύνδεσμος Κ.Κ.Ε.24)Γεωργ. Ι. Σάγγας, πατέρας των Σαγγαίωv, τον δολοφόνησαν παρακρατικοί Κ.Κ.Ε.
                                                          Ε.Τ.Α.
1) Παναγιώτης Α. Λυμπερόπουλος Κ.Κ.Ε. 2) Νικόλαος Δ. Καραμήτρος Κ.Κ.Ε.
                                             Πρωτοπόροι στον ΕΛΑΣ
1) Βαγγέλης Ι. Βέμμος Κ.Κ.Ε. καπετάνιος Λόχου. 2)Γιάννης Γ. Σάγγας – Νικηταράς- Κ.Κ.Ε. καπετάνιος Λόχου. 3)Αριστείδης Γ. Λυμπεράκης διαφωτιστής Κ.Κ.Ε.4) Γεωργ. Ν. Λαλιώτης Ε.Α.Μ.


Ευάγγελος Ι. Βέμμος (1917-1997) Από τους πρωτοπόρους αντάρτες. Ανέκδοτη φωτογραφία του χειμώνα του 1944, πίσω από το σχολείο των Κάτω Δολιανών.
                                             Παναγιώτης Βέμμος Δολιανά Μάρτιος 2019.

 Οι παρακάτω κατετάγησαν από τον Οκτώμβρη του 1943 μέχρι το Μάη του 1944:
1) Γεωργ. Π. Καρμπουλώνης καπετάνιος Λόχου Ε.Α.Μ. 2) Ανδρέας Π. Λυμπερόπουλος, ιατρός χειρουργός .Κ.Κ.Ε. 3)Γεωργ. Δ. Πουλημένος Κ.Κ.Ε. 4)Ιωάννης Δ. Κρίγγας Ε.Α.Μ. 5)Βασίλειος Π. Τσιρόπουλος Κ.Κ.Ε. 6) Σωτήρης Ι. Ρόρης Κ.Κ.Ε. 7)Στρατής Μίγας Κ.Κ.Ε. 8) Βασίλειος Γ. Σάγγας Κ.Κ.Ε. 9) Μιλτιάδης Γ. Σάγγας Κ.Κ.Ε. 10) Ανδρέας Γ. Σάγγας Κ.Κ.Ε. 11) Παναγ. Γ. Σάγγας Κ.Κ.Ε. 12) Αντώνης Γ. Καραμαντζάνης ή Κουλουράς 13) Παναγ. Κ. Ζαχαριάς Κ.Κ.Ε. 14) Νικόλαος Χριστοφύλης ή Γκούρας Κ.Κ.Ε. 15) Ιωάννης Ν. Καραμήτρος Κ.Κ.Ε. 16) Γεωργ. Η. Κοντογιανόπουλος Ε.Α.Μ 17) Ιωάννης Η. Δούλος Ε.Α.Μ. 18) Λυμπέρης Χ. Κοντογιανόπουλος Ε.Α.Μ. 19) Ιωάννης Π. Ψόφιος Κ.Κ.Ε. 20) Ηλίας Π. Ψόφιος Ε.Α.Μ. 21)Ιωάννης Γ. Φούφας Ε.Α.Μ. 22) Ηλίας Γκούτης Ε.Α.Μ. 23) Ερωτόκριτος Ι. Βεκιάρης, στέλεχος στο Δημοκρατικό Στρατό, σκοτώθηκε Κ.Κ.Ε. 24)Ευάγγελος Ι. Βεκιάρης Κ.Κ.Ε. 25) Ιωάννης Α. Λυμπεράκης Κ.Κ.Ε.26) Γεωργ. Τουρούτσικας, τραυματίας στο Μυστρά Ε.Α.Μ. 27) Ιωάννης Τσιρόπουλος ή Σιώρης 28) Σαράντος Ν. Κυρήμης Ε.Α.Μ. 29) Κώστας Ι. Ρόρης, τον δολοφόνησαν παρακρατικοί Κ.Κ.Ε. 30) Άγγελος Παπαγεωργίου 31) Γεώργ. Οδ. Κοράλης Ε.Α.Μ. 32) Αγησίλαος Α. Βούλγαρης Ε.Α.Μ. 33) Ιωάννης Κ. Βούλγαρης Ε.Α.Μ. 34) Γεωργ. Ν. Τσιαμπάσης Κ.Κ.Ε. 35) Σπύρος Παυσ. Παπαντώνης Ε.Α.Μ. 36) Βασ. Χ. Κωλέτης Ε.Α.Μ.
37) Ιωάννης Γ. Οικονόμου Ε.Α.Μ.38) Κων/νος Γ. Κοντογιανόπουλος ή Λύρας Ε.Α.Μ.39) Αποστόλης Γ. Κοντογιανόπουλος ή Λύρας Ε.Α.Μ.40) Σωτήρης Β. Μπουτσιάνης ή Τριμπούνης Κ.Κ.Ε.
                                                             ΕΠΟΝ
1) Κασιανή Α. Καρζή, οδοντίατρος, δασκάλα, περιφερειακή υπεύθυνη ΕΠΟΝ K.Κ.Ε. 2)Χριστόφορος Θεμ. Κωτσιαρίδης, δάσκαλος, υπεύθυνος τοπικής ΕΠΟΝ. 3) Δημ. Κ. Καραγιάννης, σύνδεσμος Κ.Κ.Ε. 4) Λεωνίδας Κ. Φυλάρετος, σκοτώθηκε στο Δημοκρατικό Στρατό K.Κ.Ε. 5) Στέλιος Κ. Φυλάρετος K.Κ.Ε. 6) Σταματίνα Κ. Φυλάρετου Κ.Κ.Ε. 7) Ειρήνη Αικ. Χουτοπούλου Κ.Κ.Ε. 8 &9) Γεωργία και Κική Δ. Πατσιά, αδελφές Ε.Α.Μ. 10&11) Ιουλία και Ελπίδα Η. Δούλου, αδελφές Ε.Α.Μ.
                                                Εθνική Αλληλεγγύη.
1) Γεωργ. Π. Λυμπεροπούλου Κ.Κ.Ε. 2) Παναγιώτα Κ. Ζαχαριά Κ.Κ.Ε.
3) Κατίνα Ν. Φούφα Ε.Α.Μ. 4) Ιουλία Ν. Τσιαμπάση Ε.Α.Μ. 5&6) Βασιλική και Αγγελική Η. Δούλου, αδελφές Ε.Α.Μ. 7) Αμαλία Ι. Βεκιάρη Κ.Κ.Ε. 8) Ελένη Ι. Βεκιάρη Κ.Κ.Ε. 9&10) Μαρίκα και Κούλα Π. Καβάσαλη Κ.Κ.Ε. 11) Αθηνά Γ. Κόκορη Ε.Α.Μ. 12&13) Στέλα και Ελένη Θεμ. Κωτσιαρίδη Ε.Α.Μ. 14&15) Κωνσταντίνα και Αλίκη Α. Λυμπεράκη Κ.Κ.Ε. 16) Γεωργ. Α. Κωλέτη Ε.Α.Μ. 17,18& 19) Ειρήνη, Στέλα και Πίτσα Γ. Σάγγα, αδελφές Κ.Κ.Ε. 18) Βασιλική Γ. Σάγγα, μάνα των Σαγγέων Κ.Κ.Ε.
            Θύματα που εκτελέστηκαν από Γερμανούς και Ταγματασφαλήτες
1)Ιωάννης Α. Καρζής Κ.Κ.Ε. 2)Δημ. Θεμ. Κωτσιαρίδης Ε.Α.Μ.
3) Γεωργ. Π. Λυμπερόπουλος Κ.Κ.Ε. 4) Αποστόλης Ι. Βλαχάκης Κ.Κ.Ε. 5)Ηλίας Π. Κολοστούμπης Κ.Κ.Ε. 6) Στράτος Μίγας Κ.Κ-Ε. 7) Κων/νος Ι. Ρόρης Κ.Κ.Ε. 8)Σωτήρης Δ. Σιαπάτης Κ.Κ.Ε. 9) Χρήστος Ν. Κοσκινάς Κ.Κ.Ε. 10) Τρύφων κ- Τσιρόπουλος ή Σιώρης Ε.Α.Μ. 11) Ιωάννης Ευθ. Φούφας Ε.Α.Μ. 12) Στέλιος Κ. Τσιαμούλος Ε.Α.Μ.
13) Αριστείδης Ι. Δουρόπουλος, πολιτικός μηχανικός, βασανίστηκε στη Μακρόνησο και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, μέλος του Ε.Α.Μ. και Κ-Κ-Ε.
         Οι παρακάτω υπηρέτησαν στα προδοτικά τάγματα ασφαλείας.
1&2)Δημήτριος και Σπύρος Κ. Ιατρίδης. 3) Δημήτριος Α. Αγγελίδης.
4) Ηλίας Κ. Βέμμος 5,6 &7) Ηλίας, Γεώργιος και Θεόδωρος Ν. Καρζής 8) Χρήστος Αθ. Ρούννης ή Ντέκος Ιωάννης 9) Αθ. Ρούννης ή Ντέκος 10) Νικόλαος Κ. Οικονόμου 11) Ιωάννης Ν. Κυρήμης 12)Ηλίας Δ. Πουλημένος                   Δολιανά 1990

                                                  Η επιτροπή.
 1) Κων/νος Βεκιάρης 2) Βασίλειος Γ. Σάγγας 3) Ευαγγ. Ιωαν. Βέμμος 4) Παναγ. Κ. Ζαχαριάς 5) Κων/νος Γ. Λυμπεράκης 6) Αλέκος Χριστοφύλης


                                  Οι αξιωματικοί του ΕΛΑΣ.
 1) Ευαγγ. Μαχαίρας 2) Γεώργιος Κονταλώνης 3) Ιωαν. Γραμματικάκης ή Αστραπόγιαννης
  
Κατόπιν μακροχρονίου και έπισταμένης έρευνας, διεπιστώθη Ότι Όλα Όσα αναφέρονται είς το ανωτέρω ιστορικόν της Εθνικής Αντίστασης της Περιφέρειας Δολιανά Κυνουρίας τυγχάνουν απολύτως ακριβή.
Τρίπολης 1/12/93 Νομαρχιακή Επιτροπή Ό Πρόεδρος (Νικ. Πασπάτης) ΠΕΑΕΑ Αρκαδίας
Σ.Σ.: Στη σελίδα 9 του πρωτοτύπου υπάρχουν οι υπογραφές των μελών της επιτροπής, των αξιωματικών του ΕΛΑΣ και του Προέδρου της ΠΕΑΕΑ Αρκαδίας, ενώ η φωτογραφία των υπογραφών βρίσκεται στη σελίδα 12 του παρόντος.
Εκτός του προλόγου, ό, τι ακολουθεί είναι αυτούσιο το πρωτότυπο. Ακόμη και η ορθογραφία και η στίξη παρέμειναν αναλλοίωτες.
Η κομματική ή εαμική ένδειξη δίπλα στα ονόματα έχει την έννοια είτε του κομματικού μέλους είτε της συνεισφοράς σε δραστηριότητες του παράνομου κομματικού ή εαμικού μηχανισμού (μεταφορά μηνυμάτων, τροφοδοσία, πληροφορίες, βοήθεια στην απόκρυψη διωκομένων κ.ά.).
Ο Νίκος Γκίτζιας (Σαραβαλιάς), που απεικονίζεται στη φωτογραφία, ήταν αντιστασιακός, κάτοικος όμως Ψηλής Βρύσης (Μάνεσι). Το χειμώνα διέμενε στα Κάτω Δολιανά (Σπηλιές) και γι' αυτό το λόγο πιθανόν δεν αναφέρεται στον κατάλογο των Δολιανιτών, όπως και ο Κώστας Καραγιάννης (Τσούχλος), ο οποίος παντρεύτηκε και διέμενε στον Άγιο Πέτρο και ίσως διέφυγε της μνήμης των συντακτών.
Μαρτυρία Α. Π. Πετρονώτη (1924 - ...), αρχιτέκτονα μηχανικού - αρχαιολόγου, τέως καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης:
«Το 1942 ήμουν υποψήφιος για το ΕΜΠ και προετοιμαζόμουν στο φροντιστήριο του Κανέλλου. Εκεί γνώρισα τον Αριστείδη Δουρόπουλο, με καταγωγή από τα Δολιανά, και ήμασταν οργανωμένοι στην ίδια εαμική τριάδα».
                         Σχόλια Παν Ι.Δ. Βλαχάκη.
 Επειδή το κείμενο είναι μεγάλο 11 σελ. Για τεχνικούς λόγους το τοποθετώ με αυτό τον τρόπο. Ευχαριστώ τον συνάδελφο Παν Ευγ Βέμμο για την εμπιστοσύνη να μου εμπιστευτεί το ιστορικό ντοκουμέντο της περιοχής μας. 
Είχα την τιμή να γνωρίζω ένα από τα μέλη της επιτροπής τον Κώστα Γεω Λυμπεράκη.
Στα χέρια μου έχω αντίγραφα από κάποια γραπτά του. Δούλευε την ιδέα καταγραφής της ιστορίας από το 1982 που τον γνώρισα. Με έχει «φορτώσει » να γράψω για τον Βερβενιώτη αγωνιστή Γιώργη Δημ Κοδέλα- τον θρυλικό ταγματάρχη του Δ.Σ.Ε στην Κρήτη. Όταν ο Γιώργης πολεμούσε στα χώματα μας ήταν φίλοι συναγωνιστές και σύντροφοι δεδομένου ότι ήταν κομμουνιστές. 
Τιμή και δόξα στους ανθρώπους του Δημοκρατικού χωριού της Κυνουρίας. 
 Όσον αφορά τα ονόματα των Ταγματαλητών που αμαύρωσαν την ιστορία του Δημοκρατικού Χωριού έχω να προσθέσω τα εξής: Οι δυο είναι «Φερτοί» από άλλο χωριό και άλλοι δυο από Δολιανίτικο οικισμό. Στην ουσία τα άτομα από τα Δολιανά ήταν μόνο (08) οκτώ. Το ποσοστό είναι το μικρότερο από κάθε άλλο μεγάλο χωριό της περιοχής μας.
Παραβιάζω την απόφαση μου να μην δημοσιεύω ονόματα προδοτών - συνεργατών των εχθρών της πατρίδας μας αλλά για να μην αλλοιώσω το ντοκουμέντο κατ εξαίρεση αναφέρω τα ονόματα τους.
Τα παιδιά στο Καμινάρι τα σκότωσε ο αρχιταγματασφαλίτης της περιοχής μας με το ασκέρι του και τους γερμανούς.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2019

ΤΟ ΡΟΛΟ΄Ι








     
  Γράφει
ο Παν.Ι.Δ. Βλαχάκης.

 
Γλυκό φθινόπωρο στα υδροποτισμένα χώματα μας. Ο Φθινοπωρινός ήλιος ζωηρός και παιχνιδιάρης με τα σύννεφα φώτιζε και ζέσταινε τα πάντα ανθρώπους, ζωντανά, δένδρα, χορτάρια και το χώμα χαρίζοντας τους ζωή.
Δυο νέοι άνδρες με ένα ζευγάρι μουλάρια όργωναν και έσπερναν σιτάρι στην Πλατάνα του Καστιανού, στο Καλογεροβούνι δίπλα στα Αστραπάλωνα.
Εδώ ο μέγιστος των ζωοκλεφτών είχε φτιάξει μια καλατζιούκα και ένα πρωτόγονο υδραυλικό σύστημα. Έφερνε το νερό από μια πηγούλα και είχε τρυπήσει την πλατάνα με μια μικρή σε διατομή σωλήνα. Το νερό έτρεχε συνέχεια έδινε ζωή στο δένδρο στα ζωντανά, στον ίδιο και στην γριά του. Εδώ έζησαν με ηρεμία τελευταία καλοκαίρια της ζωής τους.
Το χωράφι ήταν <<προικώων>> μιας από τις εγγονές του της Τασίας. Ο ένας από τους ζευγολάτες ήταν ο άντρας της ο Βαγγέλης. Ο άλλος ήταν ο γαμπρός του ο Γιάννης. Παιδιά της Κατοχής, το χειρότερο ορφανά από μητέρα παιδικοί φίλοι που έγιναν συγγενείς. Ήταν για χρόνια σέμπρου και δούλευαν αρμονικά τη γη η οποία τους έδινε τα προ το ζην.
Όταν είχαν διαφωνίες στην εργασία το κουβέντιαζαν και έβγαζαν αποφάσεις. Μια από αυτές ήταν ότι στη σπορά ο Βαγγέλης έριχνε πυκνά τον σπόρο και έκανε οικονομία στο λίπασμα το πυκνό την αμμωνία στην άνοιξη την έριχνε ενισχυμένη. Ο Γιάννης έριχνε το σπόρο κάπως ποιο αραιά για να παίρνει αέρα και έριχνε λίγο ποιο πάνω λίπασμα και στις δυο περιόδους με μέτρο. Έτσι συμφώνησαν ο καθένας να σπέρνει στο χωράφι του και ο άλλος να κάνει ζευγάρι – να οργώνει.
Ο Ήρωας Ψαρής τράβαγε απέξω τον άλλο ψαρή του Βαγγέλη ένα χοντρό τεμπέλικο μουλάρι το οποίο δεν « πήγαινε καλά στο ζευγάρι » και το έδιωξαν την άλλη χρονιά στο Πανηγύρι της Τεγέας. Το δίφτερο, μονόχειρο αλέτρι με το ατσαλωμένο υνί του στο Γύφτικο του Ταλαρούγκα έσκιζε το χώμα το οποίο ανάβλυζε την τρομερή ζωογόνο αύρα της γης.
Τα πράσινα μάτια του έμπειρου και προσεκτικού ζευγολάτη «διαβάζανε» την γη πίσω από τα παλάτζα και λίγο μπροστά από το υνί. Οι «κόντρες » καιροφυλακτούσαν να κάνουν ζημιά στον ίδιο, στα αγαπημένα τους ζά του και στο πολύτιμο εργαλείο τους το αλέτρι. 
         
 
                                                                    Το Ρολόι
Ξαφνικά «πέταξε » το αλέτρι έξω από την αυλακιά, τράβηξε δυνατά τις δερμάτινες λουρίδες και φωνάζοντας στον Ψαρή να σταθεί. Το ανθρωπονόητο μουλάρι σταμάτησε παρασύροντας και τον έτερο ψαρή τον χοντρομουνταλά που άλλο που δεν ήθελε να σταματήσει για να τεμπελιάσει. Έσκυψε και σήκωσε ένα ρολόι που άστραφτε στον Φθινοπωρινό λαμπερό Ήλιο.
Το ρολόι έγινε «Μήλο της Έριδας» όσον αφορά την κυριότητα. «Στο δικό μου χωράφι το βρήκες, άρα μου ανήκει» είπε ο νοικοκύρης του χωραφιού. « Εξ άλλου εσύ έχεις το Venus από το 1951 τότε που εμείς δεν είχαμε…»
Η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «Με τον γρήγορο αλλά απρόσεκτο τρόπο που κάνεις ζευγάρι σιγά μην το έβλεπες » Τέλος, εγώ το βρήκα και δεν στο δίνω. Το έβαλε στην τσέπη του εφαρμόζοντας το ότι όποιος έχει την καραμπίνα έχει και δίκιο!
Ο νοικοκύρης του χωραφιού δυσανασχέτησε αλλά δεν είπε τίποτα και συνέχισαν τις εργασίες τους. Στις αναβολές ο Γιάννης είχε συνήθειο να ξεκουράζει λίγο τα ζά και να καθαρίζει με το ξιόνι το αλέτρι. Τότε του ανακοίνωσε ότι την κυριότητα του ρολογιού θα το λύσουν στο κολατσιό.
Όταν ήρθε η ώρα του κολατσιού σκούπισαν τα ζά, τους έριξαν τις κουβέρτες τους και τους έβαλαν τους τουρβάδες τους με το χρυσό κριθάρι. Έλυσαν τις πετσέτες και άρχισαν να τρώνε το λιτό φαγητό τους συνοδευόμενο με ένα μπουκαλάκι Αγιαννίτικο νέκταρ.
«Σε βλέπω που στεναχωρήθηκες για το ρολόι. Αλήθεια ποιανού να είναι; Κυνηγός ή Βοσκός πρέπει να το έχασε γιατί το λουράκι είναι κομμένο» Δες το δούλευε. Το κούρδισε λίγο και του το έδειξε. Δεν θα μαλώσουμε για ένα ρολόι αλλά δεν σου το δίνω. Έχουμε και οι δυο ρολόγια και δεν μας χρειάζεται. Πρόταση να το δώσουμε στον Τάκη το μεγάλο που τον αγαπάς όπως το γιό σου και καλύτερα αν και τον δικαιολογείς στις σκανδαλιές του και τον κακομαθαίνεις!
Χωρίς δεύτερη σκέψη ο νοικοκύρης του χωραφιού συμφώνησε. Έτσι το αδύνατο – δεκαπέντε οκάδες με τα κόκαλα ήταν - το αναποδιασμένο που τότε πήγαινε στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού απέκτησε ρολόι που δεν είχε άλλο παιδί. Χτύπαγαν την καμπάνα για να πάνε σχολείο. Όταν τον έστελνε η θεία του δασκάλα στον Αγιώργη να κτυπήσει την καμπάνα κράταγε το χρόνο και την χτύπαγε ακριβώς στο λεπτό!
Το πρόσεχε, το κούρδιζε με προσοχή. Δεν έκανε πότε επίδειξη στα παιδιά. Τους έλεγε κρυφά την ώρα και όταν βαριόταν στο μάθημα το κρυφοκοίταζε. Έλα όμως που του μπήκε η ιδέα να του φορέσει μπρασελέ. Ο πατέρας του αρνήθηκε κάθετα λόγο χρημάτων. Ηρέμησε γιατί στο παίρνω πίσω. Ο θείος ήθελε να του το αγοράσει αλλά; Το Νοέμβρη που κατέβηκαν στα χειμαδιά στο Γιαλό – στο Άστρος πήγε στο ρολογάδικο του μπάρμπα Λιά.

                                          Αγιοπετρίτης Ζευγολάτης στη Λεπίδα
Ο καλός αυτός τεχνίτης και άνθρωπος προϋπάντησε το παιδί με χαμόγελο. Του είπε πως είναι καλό με το λουράκι και δεν του πολυπάει το μπρασελέ αλλά αν επιμένεις το πόσο είναι τόσες δρχ. Θα σου το περάσω στο ρολόι εφόσον συμφωνήσει ο πατέρας σου.
Τζίφος! Το αναποδιασμένο άρχισε να μαζεύει χαμολόγια από τις ελιές τους. Μάζευε και από κάποια παρατημένα κτήματα ρισκάροντας τις φωνές και το ξύλο από τη μάννα του. Τις πουλούσε στου Φούφα ή στου Μπιλιμέ και μάζευε τα χρήματα. Είπε τα κάλαντα σε όλο το χωριό μαζί με ένα μεγάλο παιδί από την Απάνω Γειτονιά και μάζεψε με το παραπάνω το ποσό.
Μάζευαν ελιές στον Πύργο. Ήταν γείτονες με το δάσκαλο το Λεωνίδα. Παρακάλεσε το δάσκαλο να πει καλά λόγια στον πατέρα για την απόδοση και το ήθος του. Ο Δάσκαλος γελώντας τον ρώτησε γιατί. Φυσικά του είπε το λόγο. Ο καλός Δάσκαλος χαμογέλασε με νόημα. Όταν ρωτήθηκε από τον πατέρα του είπε ότι ήταν καλός αλλά αν προσέξει θα γίνει άριστος.
Έτσι πήρε το πράσινο φως. Το αντικείμενο του πόθου δεν επιβάρυνε τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Μετά τις διακοπές λάνσαρε το ρολόι με τον μπρασελέ. Το κράτησε μέχρι που τέλειωσε το στρατό. Όταν απολύθηκε το έβαλε στο συρτάρι. Κατά καιρούς το κουρδίζει και δουλεύει θαυμάσια.
Στην πορεία το αναποδιασμένο απέκτησε κάποια ρολόγια πάντα με μπρασελέ! Έχει μανία με τον χρόνο. Όταν στο εργαστήριο μετρά με τον παλμογράφο μικρές υποδιαιρέσεις του χρόνου σε κυματομορφές. Λέει στους μαθητές του: « Παιδιά μου δεν μπορώ να χωρέσω στο μυαλό μου πόσος είναι ο χρόνος που μετράμε! Ένα τακ ίσον με ένα δευτερόλεπτο 1 (sec) για φανταστείτε πόσο είναι το 1μsec αφού το τακ το διαιρείς με ...;
Φυσικά του απαντούν και κάποιοι σκέπτονται με θαυμασμό το μεγαλείο του χρόνου. Παιδιά στην ουσία χρόνος δεν υπάρχει! Είναι ανθρώπινο δημιούργημα αλλά αυτό είναι φιλοσοφικό πρόβλημα… Ο άνθρωπος από ανάγκη τον έφτιαξε έτσι είμαστε αναγκασμένοι να τον μετράμε. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τον παγώσουμε….
Χαμογελά και σκέπτεται τα χρόνια που μόνος του μάθαινε να μετρά το χρόνο από το επιτραπέζιο ξυπνητήρι με το φωσφόρο που τον φόβιζε τη νύχτα.