Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΤΑΣ.

Γράφει η  Ελένη Τετώρου.  Ο ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΤΑΣ

΄Ησουν αμούστακο παιδί

Μ΄ ένα γυλιό στον ώμο,

Που στο βουνό ανηφόρισες

Να φτιάξεις νέο κόσμο.

Τον ήλιο είχες στη ματιά

Και στην καρδιά ελπίδα,

Να κτίσεις με τους σύντροφους

Μια δίκαιη πατρίδα.

Πάλεψες να χουνε ψωμί

Όλοι οι πεινασμένοι,

Δικαιοσύνη κι ανθρωπιά

Κι οι καταφρονεμένοι.

Για αυτά σου τα οράματα

Και την αγνή σου την ψυχή,

Σε σταύρωσαν οι δικαστές

Σε κλείσαν φυλακή.

Άντεξες  βάσανα πολλά

Πείνα, ξύλο στερήσεις,

Μα ήσουν πάντα ακλόνητος

Στις ίδιες πεποιθήσεις.

Το ΄65 σ΄ άφησαν

Έξω να βγείς και πάλι,

Στα πόδια σου εστάθηκες

Κι άρχισες βιοπάλη.

 Και σαν περάσαν δύσκολα

Της χούντας μαύρα χρόνια,

Πάλι ανασκουμπώθηκες

Κι άρχισες τον αγώνα.

Μαζί με άλλους έδινες

Το δίκαιο τον αγώνα,

Και πάνω απ΄ όλα έβαζες

Το Κ.Κ.Ε. το κόμμα.

Με την ψηλή σου τη θωριά

Πρώτος στις συγκεντρώσεις,

Φώναζες τα συνθήματα

Οργή , παλμό να δώσεις.

Και τώρα ήρθε η στιγμή

Στου σούρουπου το γέρμα,

Όλη αυτή η ωραία ζωή

Να φτάσει ως το τέρμα.

Πέθανες όπως ήθελες

Δέντρο στητό πανώριο,

Με τα μυαλά σου ξάστερα

Διάβηκες σ΄ άλλο κόσμο.

Κοιμήσου τώρα αγωνιστή

Κοιμήσου αναπάψου,

Στο χώμα της πατρίδας σου

Που θελες  να σε  θάψουν.

                                      

                                  Εξώφυλλο  του βιβλίου  εκδόσεις Σ.Ε 2006

Σχόλια. Παν. Ι.Δ. Βλαχάκη.

1) Tο ποίημα αυτό είπε η ανιψιά του Ελένη Τετώρου - κόρη της αδερφής του Ερασμίας, από τον Αγ. Αντρέα - στη σεμνή κηδεία του που έγινε στη γενέτειρά του τα Βούρβουρα της Κυνουρίας. 

2)  Το Γιώργη το Μαντά είχα την τύχη να τον γνωρίσω σε  κοινούς ταξικούς αγώνες φοιτητών και  οικοδομών το 1981. Τον θυμάμαι σε πολλές πορείες και εκδηλώσεις. Ήταν από τους συνεπείς και καθαρούς αγωνιστές του λαϊκού μας κινήματος. 

3) Σο βιβλίο του αναφέρει πολλά σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας. Η προσωπική συμβολή ενός απλού χωριατόπαιδου. Στη μνήμη του αναφέρω τα λόγια από ένα δημοτικό τραγούδι που του έλεγα συχνά όταν τον χαιρετούσα με μεγάλο σεβασμό !! << κουμπάροι ΄φάγαν το Μαντά κουμπάροι και το Ζαχαριά >> Προγονός του ηταν ο προεπαναστατικός κλέφτης…..μου έσκαγε ένα πλατύ χαμόγελο ….

4) Παραθέτω ένα μικρο τμήμα από το σημείωμα του έκδοτη:

<<…Το βιβλίο του Γιώργη Μαντά << 'Ο, τι θυμήθηκα από τη συμμετοχή μου στους αγώνες της γενιάς μου, 1942-2004 >> αποτελεί την προσωπική καταγραφή μιας υπερεξηντάχρονης πορείας του αγωνιστή. Μέσα από τις σελίδες του περνάει η ένταξή του στο κίνημα και το ΚΚΕ, η συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση, το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, την καταδίκη του από Στρατοδικείο, τις φυ­λακές, τα Γιούρα, την αποφυλάκισή του με όρους, την ένταξή του στην ΕΔΑ, τη διαδρομή του στην περίοδο της δικτατορίας 1967-1974, τη δράση του από τη μεταπολίτευση μέχρι το 2004.

Όπως ο ίδιος γράφει στην εισαγωγή, οδηγήθηκε στο γράψιμο αυτού του βι­βλίου έπειτα από παρότρυνση πολλών συμπολεμιστών, συγκρατούμενων, γνω­στών και συγγενών του.

Δίσταζε όμως μιας και δε θεωρούσε τον εαυτό του «γραφιά». Τελικά πήρε τη μεγάλη απόφαση να γράψει και ζητά προκαταβολικά όποιος διαβάσει το βι­βλίο του να τον κρίνει με επιείκεια. Όπως δηλώνει στις προθέσεις του δεν εί­ναι να ξύσει πληγές.

Προσπάθησε να πει τη δική του αλήθεια πάνω στα γεγονότα. Και όπως χα­ρακτηριστικά τονίζει: «Αν κάποιους αυτό τους πειράξει, δεν είναι στις προθέσεις μου. Η αλήθεια πολλές φορές πονάει Είναι όμως και επαναστατική.»

Το βιβλίο χωρίζεται σε 9 κεφάλαια.

Στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στο χωριό του Βούρβουρα Κυνουρίας,

στους συγγενείς του και την παιδική του ζωή ως το 1941…………...>>