ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ.

Γράφει ο Τάκης Λάτσης.       

Με τα καινούργια του βήματα στη βροχή
δεκανίκι λυγμός βουβός κι η σιωπή
χάδι και ράπισμα οι στάλες
ανάσα κομμένη στ' ανηφοριού το ζόρι.
Βγήκε τρέχοντας πίσω από την ψευδαίσθηση
οι βροχοσταλιές ειν' ότι έχασε νόμιζε
και φέρνουνε στ' αγγίγματά τους μνήμες
και σου ποτίζουνε το δέρμα φωτιά κι αγέρα.
Μιλούσε με τη βροχή κι αδερφώνονταν
μαζί εξατμίζονταν , συννεφόσμιγαν
και γύριζαν πίσω στάλες , πάλι μαζί
σ' αέναο κύκλο νερού , φλόγας κι αέρα.
Σ' ένα του βήμα πέρασε μες από κεραυνό
χαραμάδα στο χωροχρόνο απροσδόκητη
τοπίο πρωτόγνωρο , ανεξερεύνητο
σκηνικό στημένο μ' αίμα , πόνο και δάκρυ.
Όλ' η διαδρομή γοητευτικά βροχερή
της ψυχής τα φώτα το σκοτάδι οργώνουν
Άνοιξη να φυτρώσει στης βερικοκιάς τους ανθούς
η αδιαμφισβήτητη ηγεμονία της τρέλας.
Ονειρικοί εφιάλτες σε πλημμυρισμένο αδιέξοδο
σκιές καταδικασμένες σε υπέρβαση μοιραία
μύριες σκέψεις , μνήμες κι αισθήσεις η βροχή
τα καινούργια του βήματα θυμίζουν αυγή.

             

                        Βροχή, ομίχλη, σκέψεις, φλόγα, έρωτας, φυγή !!!!