ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ ΤΕΙΧΗ

Τότε το λέγαμε Ληνικό

Kostas Iatridis         Επιμέλεια Σχόλια
Αγιαννίτης            Παν . Ι. Δ. Βλαχακης    
 ΔΑΣΚΑΛΟΣ       Δεκέμβρης 2012
                                            
  Ποιος ξέρει αν βοσκούσανε τα γιδοπρόβατα στις αρχές του 1900 στο Ληνικό. Ο παππούς του Κώστα Ιατρίδη ο γέρο Νικολός ο Καμπύλης και ο παππούς μου ο Πάνος ο Κολοβός. Οι Κολοβαίοι πήγαιναν εκεί, οι Καμπυλαίοι λίγο ποιο πέρα είχαν τα βοσκοτόπια τους. Αν είχανε τσακωθεί για τα λιβάδια, δεν θα μιλούσαν. Θα κοιτιόνταν σαν τα κοκόρια, θα ψάχνανε αφορμή να τσακωθούνε, να πλακωθούνε στο ξύλο με τις γκλίτσες και τα κοτρόνια. Έπαιζε και αυτό το σενάριο.

  Το ποιο πιθανόν ήταν φίλοι, γνωστοί, χωριανοί και συνάδελφοι . Ατενίζανε τα αρχαία λείψανα με δέος. Θα μιλάγανε , θα προσέχανε τα ζωντανά , θα θαυμάζανε τα Κυκλώπεια τείχη τις Στέρνες – αποθήκες. Ελεγε ο παππόυς οτι ψάχνανε κάτω στη γη να βρούνε κανένα αρχαίο νόμισμα, που έγραφε ΑΡΓΟΣ. Το έδιναν στις μανάδες τους και αυτές με τη σειρά τους τα παζαρεύανε με ένα αυγουλά από το Αργος του 1900. Ο εμποράκος, ο απατεώνας έδινε στις γυναίκες των ξωμάχων βαφές και νήματα !!!! Ποιος γνωρίζει σε τι χέρια βρίσκονται τα αρχαία νομίσματα. Μετά τη βροχή όλο και κάτι  βρίσκανε. 

    Ξεχαστήκανε τράβηξε η ώρα τα ζωντανά σκορπίσανε, πρέπει να τα μαζέψουν. Τα παταλιακά ακολουθούσαν αρχεγόνους κανόνες και δρόμους. Σκάρος, βοσκή, άρμεγμα, ύπνος ξανά τον ίδιο κύκλο , οι βοσκοί πάντα δίπλα τους, επί 24ωρου βάσεως !!!! 

   Ξύπνα αιθεροβάμονα στο 2012 είσαι!!! Δεν μου τηλεφώνησε ο Κώστας από τη Γερμανία, αλλά ξέρω ότι είναι καλά. Χθες είδα μήνυμα του στο ηλεκτρονικό περιστέρι το f.b .

                                          

Πελασγικά τείχη . Τειχιό, στο Ελληνικό της Θυρέας. Απο την παράδοση. Υπήρχαν λέει κάτι τεράστιοι άνθρωποι, πανύψηλοι, οι Πελασγοί. Αυτοί κτίσανε το τειχιό . Μετά ήρθαν οι κανονικοί σε ύψος άνθρωποι. Ένας κοντός άνθρωπος είπε κάτι στον Πελασγό. Αυτός θύμωσε και τον έβαλε στην τσέπη του !!! Η Μάννα του Πελασγού του είπε << άφησε τον κάτω παιδάκι μου αυτοί θα ζήσουνε και εμείς θα χαθούμε. Ο Παππούς ο Πάνος γεννημένος το 1894 το είχε ακούσει απο τους παλιούς το έλεγε και σε μένα. Οι Κολοβαίοι είχαν χωράφια στο Ελληνικό . Μια ζωή εκεί βοσκάνε τα γίδια μέχρι που δώσανε τα χωράφια προίκα στον Ευστράτιο Μπάρλα –Πουρνάρα ο οποίος είχε παντρευτεί την μικρότερη αδερφή τους τη Μαγδαληνή. Ο Πουρνάρας πάνω στη βάση του ναού στον Ανεμόμυλο έκτισε το καλύβι του . Ας βάλω τις δυο φωτογραφίες για να μνημονεύεται ο τόπος και οι πρόγονοι... Ν. Ιώνια 29 11 2012  Π Β

                                       

 Το ηλεκτρονικό περιστέρι έφερε από μακριά την άποψη του φίλου μου. Την παραθέτω .

   Kostas Iatridis Άλλη μια ωραία και ενδιαφέρουσα φωτογραφία

από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ, εκείνο το μέρος στο δεξιό του δρόμου από το Άστρος προς τον Άγιο Ιωάννη. Τότε το λέγαμε Ληνικό.΄Ηταν τα υπολείμματα , τα ερείπια ενός κάστρου και ενός οικισμού. Είχα πάει μια δυο φορές εκεί πάνω . Η θέα ήταν υπέροχη. Εμείς τα μικρά ζωάκια δεν ξέραμε τότε πολλά για αυτά τα υπέροχα έργα του ελληνικού μας παρελθόντος. Μα και τώρα ξέρω ελάχιστα. Ξέρω ότι υπάρχουν δύο βιβλία σχετικά. Πού να βρεθεί χρόνος; Όποιος ξέρει, τον παρακαλώ να τα καταγράψει περιληπτικά μερικά στοιχεία. Είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε τον τόπο μας. Με εντυπωσίασε κάποτε, πρέπει να ήταν το 1975, που σπούδαζα στο Nottigham. Χαζεύοντας με βιβλία στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, βρήκα ένα βιβλίο ενός άγγλου αρχαιολόγου στο οποίο περιέγραφε το χώρο και την ιστορία του. Αυτά τα ολίγα προς το παρόν.  2 Δεκεμβρίου στις 8:27 μ μ.