ΠΟΡΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ.

 

 

 

Γράφει 

Ο Παν. Ι. Δ. Βλαχάκης.

                                    

   Γενάρης του 1948.Τοποθεσία «Καβουκάς». Πρόβουνα του Πάρνωνα. Χωριό Αγιάννης Κυνουρίας – Αρκαδίας. Χιόνι κοντά στα δυο μέτρα. ομίχλη, υγρασία και το τρομερό αγιάζι του Μαλεβού. Στη Δημοσιά πορευόταν προς τα χωριά του Β Δ. Πάρνωνα ένας λόχος του αστικού στρατού υπό τον Ριμινίτη αξιωματικό.

   Είχαν επιτάξει πολλούς αγωγιάτες από τα γύρω χωριά. Γαμοσταύριζαν χαμηλόφωνα οι στρατιώτες την τύχη τους και τον σκληρό φασίστα αξιωματικό τους. Στο χέρι του κρατούσε το μαστίγιο και στη ζώνη κρεμόταν το 45^η …αυτά ήταν τα σύμβολα της εξουσίας του. Βλαστημούσαν βουβά οι επιταγμένοι αγωγιάτες. Πρόσεχαν τα μουλάρια που φρούμαζαν γιατί «κάτι έβλεπαν». Για να μην τους φύγουν τα κρατούσαν γερά το καπιστρόσχοινα. Κάποιος μεσήλικας αγωγιάτης είπε στον διπλανό του ότι αυτό δεν είναι καλό σημάδι και ότι θα γίνει μεγάλο κακό.

   Εδώ διασταυρώνεται το μονοπάτι « Η Παλιά Αγιοπετρίτικη στράτα» με τη «Δημοσιά». Απο ΄δώ περπατούσαν τα ζωντανά της φύσης και οι άνθρωποι.

                                             Ο Κώστας Ιωαν Μουτζούρης.

   Στις ακραίες καιρικές συνθήκες πορευόταν και η ομάδα του Κ.Π. που έλεγχε και καθοδηγούσε την περιοχή της Β. Κυνουρίας και τμήματα στην Μαντίνεια και Αργολίδα . Πεδίο δράσης όλη η σημερινή Β. Κυνουρία ο άξονας των σιδηροδρομικών γραμμών μέχρι Τρίπολη. Έφταναν μέχρι την Αργολίδα την πύλη της Βορ. Κυνουρίας το σταθμός της Ανδρίτσας και την γύρω περιοχή.

   Την ομάδα του Κ.Π. αποτελούσαν: Ο επικεφαλής ο Κώστας Μουτζούρης από τα Βέρβενα 38 ετών. Μέλη του ήταν ο Μπαμπής Σταυρόπουλος 27 ετών από τα Αγιωργίτικα, ο Μήτσος Καρτούνης 25 ετών Μαυρίκι και ο τότε δεκαεξάχρονος Βαγγελάκος Καλατζής από το Στόλο.

   Στις πορείες μπροστά πορευόταν ο Καρτούνης ή ο Μπάμπης που ήταν οπλισμένοι με αυτόματα. Ο Μουτζούρης ακολουθούσε πάντα τελευταίος. Δεν διέθετε την «δύναμη πυρός» είχε μόνο ένα μικρό «Μαρσίπ». Δεν φορούσε στολή αλλά καμπαρτίνα! Ηταν περισσότερο πολιτικός και θα τολμούσα να πω ότι ήταν αντιμιλιταριστής. Περιπατούσε πάντα πίσω τα δέκα χρόνια ποιο πάνω από τους δυο συντρόφους του στις πολύωρες πορείες έπαιζαν τον ρόλο τους.

                                       Οπλιταγωγά στο Παρ Άστρος.

   Ήταν η μόνη φορά που δεν είχαν πληροφορίες για την κίνηση του αστικού στρατού. Ο Μουτζούρης είχε δυσκολία να μαζεύει πληροφορίες από το Παρ Άστρος. Οι στρατιώτες αποβιβάστηκαν την νύχτα με αρματαγωγό συνήθως στο Παράλιο Άστρος έδενε το «ΑΞΙΟΣ ». Επέταξαν Αγιαννίτες, Βερβενιώτες Μελιγιώτες και άλλους αγωγιάτες με τα μουλάρια τους και προχώρησαν προς τον Πάρνωνα.

   Δεν έβλεπαν σχεδόν στο ένα μέτρο Ομίχλη πολύ ομίχλη στο σημείο. Ο προπολεμικός κομμουνιστής, ο δεσμώτης της Ακροναυπλίας, λαϊκός αγωνιστής Καρτσούνης έπεσε στην κυριολεξία πάνω στους προπορευόμενους στρατιώτες. Τον πυροβόλησαν απο κοντινή απόσταση και έπεσε νεκρός επί τόπου. Τον έθαψαν οι αγωγιάτες στο σημείο που έπεσε. Ο τάφος του ήταν εκεί μέχρι τη δεκαετία του 1980.

   Κάθε πρωτομαγιά στον τάφο του Καρτσούνη αντικρίζαμε με έκπληξη ένα ωραίο στεφάνι με κατακόκκινα τριαντάφυλλα, δίπλα πολλά ταπεινά αγριολούλουδα. Αργότερα έμαθα ότι κάποια παιδιά από τη« Μικρή Μόσχα», το Στόλο, κάθε πρωτομαγιά τιμούσαν τους ήρωες. Τα τότε παιδιά σήμερα είναι υπερήλικες .

    Τα κόκκαλα του Μήτσου του Καρτούνη την δεκαετία του 1980 τα μετέφερε στο νεκροταφείο του χωριού στο Μαυρίκι ένας αδελφός του που ήρθε από την Αυστραλία. Σήμερα το σημείο έχει αλλάξει από τα μπάζα που πέταξαν κάποιοι μάγκες στην εποχή της πλασματικής εποχής της ευμάρειας, ας είναι.

        Στην Φώτο των Μαυρικιωτών ο Μήτσος Καρτσούνης με το βέλος.

   Τον λεβέντη τον Μπάμπη τον λάβωσαν θανάσιμα. Έπεσε σε κώμα. Τον έβαλαν πάνω στου μουλάρι του Βερβενιώτη «γέρο Φουσκούνου » και τον μετέφεραν στη σφηκοφωλιά των ταγματασφαλιτών στο Καστρί - Άγιο Νικόλαο – τον πέταξαν στην κυριολεξία στο πάτωμα του δημοτικού σχολείου του χωριού. Για την εξέλιξη που είναι θλιβερή θα επανέλθω.

   Ο Μουτζούρης πρόλαβε και γύρισε πίσω προς τα Μαντικέικα. Μετά τον χαμό των δυο συντρόφων η ομάδα συμπληρώθηκε απο άλλους αντάρτες. Σημαντικός συνεργάτης του ήταν ο Λεωνίδας Φιλάρετος από τα Δολιανά της Κυνουρίας. Το Κ.Π. στην Β Κυνουρία δούλευε υπό τον Μουτζούρη μέχρι τον Γενάρη του 1949. Όπου στο χωριό Χάραδρος πήρε την πληροφορία για την ήττα στον Άγιο - Βασίλη της Κυνουρίας.

   Το Κ.Π. με επικεφαλής το Μουτζούρη συνέχισε τη δράση του στον άξονα των γραμμών του τρένου Μύλοι -Τρίπολη. Στις 13 Απριλίου 1949 εκτελέσθηκε ο Μουτζούρης χωρίς δίκη μετά από το τελευταίο του σαμποτάζ στην τοποθεσία «Κοτσιώνη». Τον έθαψαν μαζί με τέσσερις συντρόφους του δίπλα στις γραμμές του τρένου προς του «Σπηλιωτάκη». Η αγωνιστική δράση του Μουτζούρη ήταν σημαντική και θα μας απασχολήσει αργότερα.

                                    Ο Μπάμπης Σταυρόπουλος στο Α΄ Αντάρτικο.

   Ο μικρός Βαγγελάκος είχε μείνει στα χωριά για πληροφορίες. Ήταν ο μοναδικός από την ομάδα που επέζησε. Η μετέπειτα πορεία του και η κινηματογραφική έξοδος του στην τότε Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας- όπου σπούδασε γεωπόνος - αφήνουν πολλά ερωτηματικά. Επαναπατρίστηκε την δεκαετία του 1990 και ζούσε στην περιοχή της Αργολίδας. Πέθανε υπέργηρος το 2018.