Β΄ Εθνική Συνέλευση του Άστρους.

         Επιμέλεια

   Παν. Ι. Δ. Βλαχάκης.

  

       ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΜΗΤΡΟΥ

    Κάθε « Παρασκευή του Πάσχα» το Άστρος γιορτάζει την Β Εθνοσυνέλευση .Παλιά παιζόταν και ένα δρώμενο του καθηγητού Ιωάννου Κακαβούλια εδώ το δίδαξε ο αείμνηστος Πάνος Καμπύλης. Ένα από τα παιδιά που έπαιζε τη μέρα αυτή έγινε πολίτης του « άλλου κόσμου» Χάσαμε τον Άνθρωπο τον Δάσκαλο τον πατριώτη τον φίλο τον αείμνηστο τώρα το Γιώργο Στυλ Παπαμήτρο.

   Ο Γιώργος εκτός από το λειτούργημα του Δασκάλου είχε κάνει πολλά ανιδιοτελώς για το Άστρος και την περιοχή. Αγαπούσε την ιδιαίτερη πατρίδα μας και κάναμε αρκετές συζητήσεις. Όταν το θέμα ήταν η Εθνοσυνέλευση μου έλεγε «Ο Κούλης μας δίδασκε ότι στον « Ιερό χώρο», ψηφίστηκαν δημοκρατικά Άρθρα πρωτοποριακά για την εποχή…. »

     Δρώμενο την ημέρα της Παρασκευής του Πάσχα ο Γιώργος με το βέλος.

   Απαντούσα ότι απλά επικύρωσαν άρθρα από την Α΄ Εθνοσυνέλευση αφού πρώτα τα κουτσούρεψαν. Ότι είναι ο χώρος μπήκαν οι Βάσεις για την δημιουργία του Α΄ Εμφυλίου Πολέμου μέσα στην επανάσταση. Έχω το δικαίωμα να μην τον θεωρώ Ιερό; Έχω το δικαίωμα να πιστεύω ότι δεν πρέπει να γιορτάζετε; κ.α.

   Η απάντηση του ήταν ευθεία σταράτη, έξυπνη και πάντα με το χαμόγελο. Η «θυρεατις γη »ανεβάζει μόνο φωτογραφίες και ασχολείται με τον πολιτισμό. Γράφεις… τα ψάχνεις αλλά μάζεψε το μυαλό και τα γραφτά σου και έκδωσε τα για το καλό του τόπου μας…

   Γιώργο σε κούρασε η αρρώστια, ας αναπαύεσαι εν Ειρήνη.

Οι εργασίες της συνέλευσης έλαβαν χώρα στο «Περιβολάκι των δασκάλων» το όποιο αργότερα κάποιοι απόγονοι των ολιγαρχικών το ονόμασα «Ιερό Χώρος» περιβολάκι των Δασκάλων της Σχόλης Καρυτσιώτη από 30 Μαρτίου έως 18 Απριλίου 1823. Η Κατάσταση στις επαρχίες ήταν έκρυθμη. Οι εξεγερμένοι ραγιάδες εν δυνάμει Έλληνες είχαν αρχίσει τις εσωτερικές συγκρούσεις.

Ας δούμε τι αναφέρει για την χρονική περίοδο ο Π. Πατρών στα απομνημόνευμα του. «Έγινε σχίσμα εις τα επαρχίας, και οι μεν ήθελον την Ο λ ι γ α ρ χ ι κ ή ν Διοίκησιν κλίνοντες εις την αρέσκειαν των Προκρίτων. Οι ήθελον να συγκροτηθή Εθνική Συνέλευσις, και να μορφωθή  « Δ ι ο ί κ η σ ι ς εις το Δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ώ τ ε ρ ο ν ….»►1

Οι πόλοι της επανάστασης ήταν αρκετοί. Οι κύριες παρατάξεις στο τρίτο έτος της Εθνεγερσίας του 1821 ήταν δυο .Οι ολιγαρχικοί που εξέφραζαν τα συμφέροντα των Προκρίτων και των άπληστων μεγαλοκαραβοκύρηδων της Ύδρας. Οι ολιγαρχικοί, οι τουρκοκοτζαμπάσηδες, οι τουρκολάτρες όπως τους έλεγε ο λαός είχαν περισσότερους αντιπροσώπους στην συνέλευση. Εδώ ήταν το μεγαλύτερο κόμμα. Εκτός από τα λαϊκά κοσμητικά επίθετα επίσημα ονομάζεται; Φίλοι της διοικήσεως, Κόμμα Πολιτικών, ή Προεστώτων ή Αρχόντων ή Ολιγαρχικών ή Προκρίτων ή« Καλαμαράδων» το έλεγαν και «Ξενικόν» κόμμα.►2

Ήταν ισχυρότεροι και είχαν μεγάλη πολιτική εμπειρία. Τουρκομαθημένοι με διάφορα τερτίπια – τεχνάσματα κατόρθωσαν να διασπάσουν τους στρατιωτικούς του Μοριά. Πήραν με το μέρος τους τον Παπαφλέσσα, τον Αναγνωσταρά, τους Πετιμεζαίους και τους Γιατράκους. Επιπρόσθετα τάζοντας αποζημιώσεις από το δάνειο που « θα έπαιρναν» και δίδοντας βαθμούς κατόρθωσαν να έχουν με το μέρος τους όλους σχεδόν τους καπεταναίους της Ρούμελης.

Δεν δίστασαν να δολοφονήσουν τον άρχοντα του Μυστρά τον Παν. Κρεββατά προκειμένου να αποδυναμώσουν την παράταξη του Κολοκοτρώνη. Όποιος καταφέρετε κατά του Γέρου, του Οδυσσέα Ανδρούτσου του αγαθού Υψηλάντη και του τίμιου πατριώτη Νικηταρά έπαιρνε βαθμούς και υποσχέσεις για χρήματα.

Οι Ολιγαρχικοί με πλαστές αναφορές κατηγόρησαν τον Κολοκοτρώνη για καταστροφές και καταχρήσεις στις επαρχίες. Ήταν μαθημένοι στο ψέμα και στην απατή. Για να πετύχουν τους σκοπούς τους εφάρμοζαν όλα τα τούρκικα τερτίπια.

Τρομοκρατούσαν τον λαό με φρούραρχο τον Γιατράκο -τον αρχιδολοφόνο του Κρεββατά και με 6000 στρατιώτες. Υποφρούραρχος ήταν ο αδελφός του Νικόλαος. Δεξί του χέρι είχε τον Παύλο Παρασκευά προσωρινό Γενικό αρμοστή της εν Ελλάδι Γενικής Αστυνομίας. Οι μέθοδοι του δεν ήταν πρωτόγνωρες για την εποχή αλλά ήταν αυταρχικές.

Ενδεικτικά αναφέρω μια από αυτές. Κάποιος Δολιανίτης Λιμπέρης του Παναγιώτη με την ομάδα του δεν πειθάρχησε στις οδηγίες του και έφυγε. Απείλησε τους εξωφύλακας … Ὁ Παρασκευάς σημειώνει « Περιμένω ὅμως τήν εὐκαιρίαν διά νά βάλω εἰς τό χέρι τόν ἄνω λιμπέρη, ἤ τινά ἀπό τούς συντρόφους του, νά τούς κάμω νά αἰσθανθοῦν τήν παρακοήν των. ►3

 Ο Αντιστράτηγος Παναγιώτης Ζαφειρόπουλος Άκουρος ο δικός μας ο Αγιαννίτης  και ο αδελφός του Κωνσταντίνος ήταν με το κόμμα των στρατιωτικών αλλά δεν είναι ξεκάθαρη η θέση γιατί ελάμβανε εντολές από τον Παρασκευά και βοηθούσε στην τήρηση της τάξεως. Οι προύχοντες του Αγιάννη και της επαρχίας Αγ Πέτρου ήταν με τους Ολιγαρχικούς. Στη συνέλευση του Άστρους έλαβαν μέρος δυο ντόπιοι παραστάτες. Ο Πάνος Σαρρηγιάννης  και ο Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος.

Εδώ είχαν μαζευτεί όλοι σχεδόν οι Τουρκοκοτζαμπάσηδες. Ενδεικτικά αναφέρω Αν Δεληγιάννης, Σωτ Χαραλάμπης, Αν Ζαΐμης, Αν Λόντος, Ν Πονηρόπουλος κ.α.

Οι ολιγαρχικοί εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Άστρος στα τότε «Αγιαννίτικα Καλύβια». Οι σύνεδροι βρήκαν καταλύματα στους κοιτώνες της Σχολής Καρυτσιώτη και στα δίπατα σπίτια των προυχόντων. Τα άλλα ήταν Καλύβια στην κυριολεξία.

Οι Δημοκρατικοί ή Κόμμα των Στρατιωτικών ή των Λαϊκών ή των Ντόπιων. Βρήκαν καταλύματα στα «Μελιγγιώτικα Καλύβια» την σημερινή Χειμερινή Μελιγού του δήμου Β. Κυνουρίας. Ήταν οι Καπεταναίοι και οι Φιλικοί με περίπου 600 στρατιώτες υπό τον Κολοκοτρώνη, τον Ανδρούτσο, τον Νικηταρά, τον αγαθό Υψηλάντη και άλλους στρατιωτικούς. Είχαν λιγότερους αντιπροσώπους. Τους χώριζε μια Πάρδουκα – ένα ξεροπόταμο που ήταν γεμάτο αθάνατους και το θυμήθηκα στις μέρες μου – η Πάρδουκα του Γιοτσαλίτη.►4 

                                                           Εξώφυλλο από το δρώμενο.

τρατιώτες και οι φίλοι του «Γέρου » έμαθαν τις συκοφαντίες και τις βρωμιές των ολιγαρχικών εξοργιστήκαν και ετοιμάστηκαν να περάσουν την Πάρδουκα και να πάνε στα Αγιαννίτικα στο «Περβόλι του Καρυτσιώτη» όπου γίνονται οι εργασίες της συνέλευσης. Σκοπός τους ήταν « Να καταλύσουν την Συνέλευσιν». Φυσικά οι άτακτοι στις συμπλοκές θα σκότωναν αρκετούς τους Ολιγαρχικούς, τουρκοκοτζαμπάσηδες. Τους εμπόδισε ο Υψηλάντης και ο «Γέρος» .

Ο Γέρος τους γλύτωσε για μια ακόμα φορά από τη λαϊκή οργή τους προσωπικούς εχθρούς του και εχθρούς του Έθνους τους Τουρκομαθημένους προεστούς. Την πρώτη φορά στα Βέρβενα, στη Ζαράκοβα, και τώρα στο Άστρος. Αναρωτιέμαι και λέω αν γιατί η ιστορία δεν γράφεται με αν, αν δεν παρενέβαινε ίσως είχε ξεβρομίσει ο τόπος;

Ας σταθούμε στη σύνθεση του προεδρείου της Συνέλευσης:©

·        Πρόεδρος: Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.

·        Αντιπρόεδρος: Ο Βρεσθένης Θεοδώρητος.

·        Αρχιγραμματέας: Ο Θεόδωρος Νέγρης.

·        Φρούραρχος: Ο Γιώργης Γιατράκος ο δολοφόνος του Κρεββατά. ►5

Όλο το προεδρείο ανήκε στο κόμμα των ολιγαρχικών. Εκτός από τους προαναφερόμενους στον «Ιερό Χώρο», έδρασε και ο Μινίστρος (ὑπουργός) εσωτερικών Ιωάννης Κωλέττης. Μετρ της δολοπλοκίας και της ίντριγκας. Αν και δεν είχε το θεό του και έκανε συνέχεια «κολωτούμπες » εδώ εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της κυβέρνησης των Ολιγαρχικών .

Το προεδρείο Εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της τάξης των Προυχόντων και όχι τα λαϊκά συμφέροντα. Αφού επέτυχαν τον πρώτο τους στόχο την αποδυνάμωση του Κολοκοτρώνη προχώρησαν ακάθεκτοι στον κύριο σκοπό τους που ήταν η εκποίηση των « Εθνικών Γαιών» προς όφελος τους. Πρόσχημα έφεραν ότι επειδή είχαν ξοδέψει πολλά  « προς εξόντωσιν των εναντίων ».

Ας δούμε τι ήταν οι « Εθνικές Γαίες». Μεγάλη ιδιοκτησία υπήρχε στον Ελλαδικό χώρο από την εποχή της « Βυζαντινής Αυτοκρατορίας» .Από τότε υπήρχε η δουλοπαροικία. Στην Τουρκοκρατία το καθεστώς έμεινε το ίδιο μόνο τα αφεντικά και το όνομα άλλαξαν. Τσιφλίκια τα έλεγαν τώρα. Τα κατείχαν οι Τούρκοι αξιωματούχοι ( Αγάδες, Μπέηδες, Πασάδες ) . Τα εκκλησιαστικά κτήματα τα είχαν τα μουσουλμανικά Βακούφια.

 Τα ορθόδοξα μοναστήρια είχαν πολλά μοναστηριακά κτήματα. Το μεγαλύτερο « μαγαζί » στην περιοχή μας ήταν η Λουκού. Έλεγχε τα μοναστήρια, τα μετόχια και τις περιούσιες όλων των μοναστηριών της σημερινής Β Κυνουρίας εκτός από αυτά της Τσακωνιάς. Ακολουθούσαν οι Προύχοντες, οι άνθρωποι των Τούρκων οι Τουρκοκοτζαμπάσηδες.

Ο Λαός ήταν « δουλοπάροικοι» σε όλους αυτούς. Δούλευαν σε συνθήκες σκλαβιάς. Το παράδοξο είναι ότι οι τούρκοι ήταν ποιο συνεπείς στις συναλλαγές τους. Έπαιρναν από τους κολλήγους μόνο τα συμφωνηθέντα ενώ οι άλλοι οι ομοεθνείς και ομόθρησκοι ήταν μεγάλοι αδικητές. Αυτό στα μέρη μας συνεχίστηκε μέχρι το μεσοπόλεμο, αλλά δεν είναι του παρόντος. Όλοι έπιναν το αίμα του αγρότη και του τσοπάνη που ήταν σκλάβος σε πολλούς.

Μετά τις μάχες και το διώξιμο των τούρκων έμειναν στους ραγιάδες , στους εν δυνάμει Έλληνες τεράστιες εκτάσεις που ήταν τούρκικες περιούσιες. Τα ονόμασαν «Εθνικές Γαίες». Τα Μοναστηριακά και τα κτήματα των προυχόντων δεν τα πείραξε κάνεις. Οι προύχοντες προσπάθησαν με πολλούς τρόπους από την αρχή του αγώνα να οικειοποιηθούν τις« Εθνικές Γαίες». Προσπάθησαν στις Κατλεζες πέρασαν κάποια ευνοϊκά άρθρα. Έφεραν το θέμα στην Α Συνέλευση της Πιάδας- Επιδαύρου. Εδώ ο φιλικός Αναγνωστόπουλος ξεσήκωσε το λαό και ματαίωσε τις προσπάθειες τους.

Τώρα στην Β Συνέλευση του Άστρους ένοιωσαν δυνατοί και έβαλαν εμπρός τα σχέδια τους. Στις 14 του Απρίλη οι πληρεξούσιοι έφεραν το θέμα στη συνέλευση. Ο Λαός ξεσηκώθηκε οι στρατιώτες από τα «Μελιγγιώτικα Καλύβια» πέρασαν την Πάρδουκα του Γιοτσαλίτη. Κατευθύνθηκαν με φωνές και πυροβολισμούς προς τον χώρο της συνέλευσης.

 Έγραψαν σε ένα τεράστιο χαρτί «Εκποίηση Γης» - κάτι σαν πανό της εποχής. Το κρέμασαν στις ελιές « Του Περιβολιού του Καρυτσιώτη » δίπλα από τον χώρο της συνέλευσης. Εδώ ενώθηκαν με τους λαϊκούς και τους στρατιώτες των Ολιγαρχικών και άρχισαν να το πυροβολούν με τα καρυοφύλλια τους! Φυσικά το χαρτί το έκαναν «Κόσκινο» με τους πυροβολισμούς κατέστρεψαν και δένδρα του μετέπειτα Αγροκηπίου. Φώναζαν «Εκποίηση Γης» και οι θερμόαιμοι ετοιμάζονταν για τα περεταίρω.

Ας να δώσω το λόγο στον αγωνιστή Φωτάκο που ήταν στα «Μελιγγιώτικα Καλύβια» και σίγουρα παρακολουθούσε τις εργασίες της συνέλευσης δεδομένου ότι ήταν υπασπιστής και γραμματικός του Κολοκοτρώνη: «Αποφάσισαν και την εκποίησιν των εθνικών κτημάτων, και εγένετο μάλιστα και το περί τούτου ψήφισμα, το οποίον αφού ηκούσθη έξω , έφερε μεγάλην ταραχήν, και οι στρατιώται όλοι και των δυο κομμάτων ανακατώθησαν, διότι δεν ήθελαν να πωληθούν τα δημόσια κτήματα » ►6

Όλοι τους ήθελαν να αποκτήσουν ένα κομμάτι γης για να θρέψουν τον εαυτό τους και τις φαμίλιες τους. Μπροστά στην « Λαϊκή Οργή » και για να μην πέσουν τα κεφάλια τους. Τα τσιράκια των προυχόντων έκαναν πίσω αλλά δεν παραιτήθηκαν από τα σχέδια τους. Αργότερα με άλλα τερτίπια « οικειοποιήθηκαν » τα Εθνικά κτήματα. Είναι τεράστιο το θέμα απλά αναφέρω ότι τα αποθήκευσαν στους Άγγλους Κεφαλαιοκράτες και μετά τα αγόραζαν σε εξευτελιστικές τιμές – κάτι μας θυμίζει αυτό; ©

                Παρασκευή του Πάσχα στο χώρο της συνέλευσης ο Γιώργος με το βέλος.

Η συνέλευση εξέτασε πολλά θέματα πάντα προς όφελος της φατρίας των Ολιγαρχικών. Τους Δημοκρατικούς τους είχαν στο περιθώριο και πολλές φορές δεν τους ενημέρωναν . Σκοπός τους ήταν οι αποζημιώσεις των Καραβοκύρηδων και η «Εκποίηση της Γης». Οι Ολιγαρχικοί αναδιπλώθηκαν και έπαιξαν τα πολιτικά τους παιχνίδια. Οριστικές η συνέλευση λύσεις έδωσε σε ελάχιστα ζητήματα απλά τα επεξεργαστήκαν και περίμεναν ποιο ευνοϊκές συγκύριες για να πραγματοποιήσουν τους σκοπούς τους. Αναφέρω ενδεικτικά τα σπουδαιότερα.

Ø Δημιούργησαν επιτροπές για να ανακοινώνουν τις αποφάσεις τους στο κόμμα των Δημοκρατικών .

Ø Ακάθεκτοι αφού είχαν το πάνω χέρι το πρώτο που έκαναν ήταν να αποκαθηλώσουν τον Κολοκοτρώνη από αρχιστράτηγο. Του ζήτησαν να παράδοση το Κάστρο του Αναπλιού, πράγμα που δεν έκανε. Τότε οι Ολιγαρχικοί διέταξαν τους στρατιώτες τους να κτυπήσουν τον Κολοκοτρώνη κι αυτοί αρνήθηκαν.

Ø Διέλυσαν τις τοπικές Γερουσίες και να συγκεντρώσουν όλοι την εξουσία στην Κεντρική Διοίκηση.

Ø Επικύρωσαν κάποια προοδευτικά άρθρα του Συντάγματος της Επιδαύρου. Ταχτοποίησε τις αποζημιώσεις των Νησιωτών.

Ø Θεώρησε τον « Υποθετικόν Λογαριασμόν » - Προϋπολογισμό. ►7

Ø Ασχολήθηκε και με άλλα θέματα στα οποία δεν έδωσε λύσεις. Μερικά από τα θέματα αυτά είναι : «Περί νόμων Πολεμικών » , « Περί εγκληματικού Κώδικος », « Περί Εκκλησιαστικής Κεφαλής εις την Ελλάδα» , « Περί Δανείου , Συνεισφοράς και εκδόσεως χάρτινου νομίσματος» κ.α.

Όπως άρχισε έτσι και έκλεισε τις εργασίες της η Συνέλευση. Νικητές βγήκαν οι Ολιγαρχικοί που οδήγησαν τον τόπο στον Α Εμφύλιο μέσα στον Κοινονικοαπελευθερωτικό αγώνα. Ψήφησαν ψεύτικο προϋπολογισμό με όλες τις συνέπειες. Τα θετικά ήταν ότι επικύρωσαν κάποιοι προοδευτικά άρθρα του συντάγματος και ανέβαλλαν προς το παρόν το ξεπούλημα των «Εθνικών Γαιών».

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ©

►1 Απομνημονεύματα Π Π Γερμανού.

►2 ΘΥΡΕΑΤΙΚΑ ΤΟΜ Β΄ Νικ Ιωα. Φλούδα . Επειδή ο Αρχηγός του ο Μαυροκορδάτος το Τσόγλανι ο τεσσερομάτης κατά τον Καραϊσκάκη είχε έρθει από τα ξένα. Καλαμαράδες έλεγαν μέχρι πριν λίγα χρόνια οι κάτοικοι των γύρω χωριών τους Αστρινούς απογόνους των πολιτικών τζακιών. Τότε στο σελάχι τους αντί για όπλα είχαν το μελανοδοχείο (Καλαμάρι

►3 ΘΥΡΕΑΤΙΚΑ ΤΟΜ Β΄ Νικ Ιωα. Φλούδα .

►4  Γιατί ο αρχηγός του  ο « Γέρος του Μοριά ο στρατηλάτης Θεωδ Κολοκοτρώνης ήταν ντόπιος. ΘΥΡΕΑΤΙΚΑ ΤΟΜ Β΄ Νικ Ιωα. Φλούδα.

►5  Ο Παν. Κρεββατάς ήταν προύχοντας της επαρχίας Μυστρά. Δεν είχε καμιά σχέση με τους τουρκοκοτζαμπάσηδες, τους ολιγαρχικούς παρ΄ όλο που ήταν πάμπλουτος. Είχε σπουδάσει στην Ιταλία και είχε ζήσει την Ευρώπη. Η σκέψη του ήταν ανοιχτή και προσέγγιζε τα θέματα επηρεασμένος από τις προοδευτικές ιδέες της εποχής. Ήταν αντίπαλος με τον Κολοκοτρώνη. Όταν ο Δράμαλης κατέβηκε στο Μοριά και κινδύνευε σοβαρά ο κοινονικοαπελευθερωτικός αγώνας τάχτηκε υπό τις διαταγές του «Γέρου». Οι δυο άντρες γνωρίστηκαν και εκτίμησε ο ένας τον άλλο. Δέθηκαν με όρκο να είναι πιστοί φώλοι. Τότε άνοιξε πίστωση για το στρατό της τάξεως του 1.000. 000 γροσίων τεράστιο ποσό για την εποχή. Έστειλε επιστολή στους τουρκοκοτζαμπάσηδες, και στους μεγαλοκαραβοκύρηδες που τους προέτρεπε να λάβουν μέρος στον αγώνα . Καυτηρίαζε τη στάση τους και τους απεκάλεσε δειλούς και συμφεροντολόγους. Στις 16 Νοέμβρη του 1822 οι Ολιγαρχικοί προσεταιρίστηκαν τον Γεωρ Γιατράκο ο οποίος έστειλε ανθρώπους του και δολοφόνησαν τον Παν Κρεββατά. Με την δολοφονία στέρησαν τον τόπο από έναν καλό πατριώτη και αποδυναμώσανε τον Κολοκοτρώνη γιατί η επαρχία του Μυστρά είχε πολλούς στρατιώτες. Δεν ήταν πρώτη φορά που οι τουρκομαθημένοι ολιγαρχικοί έφτασαν σε δολοφονίες. Εκτός από τον Κρεββατα δολοφόνησαν τον Αντώνη Οικονόμου και προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον «Γέρο του Μοριά »,τον Παπαφλέσσα και αργότερα τους Οδυσσέα Ανδρούτσο και το στρατηγό Γεωρ. Καραϊσκάκη.   

►6 Φωτάκος  τ Α σελ  και Σπηλιάδης τ. Α 

►7  Δες «Άπαντα τα σωζόμενα…». Τα έσοδα του « Κράτους» ήταν φανταστικά. Το 1823 ήταν 12.846.220 γρόσια που δεν υπήρχαν ούτε εισπράχτηκαν ποτέ. Οι Ολιγαρχικοί δεν έκαναν τον κόπο να βρουν τρόπους να τα εισπράξουν. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι ο λαός ήταν άφραγκος! Από πού θα τα έπαιρναν; Από τον εαυτό τους και από το ιερατείο; Τα συμπεράσματα δικά σας. Τα έξοδα όμως ήταν πραγματικά ανήρχοντο στο ποσόν των 38.616.00 γροσιών.