γράφει
ο Βερβενιώτης Νομικός
Βασίλης Iωαν. Κούβαλης
.
Τα χέρια της κυρά-Δημήτρως...
Χέρια 85
χρονών, που ακόμα "γράφουν". Πολυδουλεμένα, με ...επιδερμίδα από το
"μανικιούρ", που έκανε καθημερινά, στο θέρο, στο μάζεμα της ελιάς,
στο ζύμωμα, στο πλύσιμο, στο χωράφι, στο σπίτι, στον αργαλειό, στο κουβάλημα
ξύλων, στο μεγάλωμά μας.
Χέρια τραχειάς δημιουργίας, χέρια επιβίωσης χέρια ταλαιπωρημένα και από
"τα κρατούντα" της εποχής, που ήθελαν τη γυναίκα σχεδόν υποζύγιο. ►1
Χέρια βρεφονηπιακής προστασίας και τρυφερών χαδιών, αλλά και χέρια
"τιμωροί" της παιδικής μας αταξίας. Είναι τα χέρια, που ακολουθώντας
τις συμβουλές της γιαγιάς έδερναν για σωφρονισμό. "Να το βαράς το παιδί,
αλλά στα κωλομέρια... ►2
Να προσέχεις κακομοίρα, μην "το πάρει καμμία"
σε καμμιά μέση και το κοψομεσιάσεις..."
Τα χέρια της
κυρά-Δημήτρως...
Χέρια, που
ζύμωσαν τόνους χωριάτικο καρβέλι, που "κάψανε" αμέτρητους φούρνους,
που άνοιξαν εκατοντάδες φύλλα για χυλοπίτες, που τυροκόμησαν, που φτιάξανε
χυλούς, τριφτάδες και τραχανόπιττες, που μαδήσανε κότες, που θρέψανε ζωντανά, χέρια
"για καλό" και ποτέ για "αναποδιά".
Χέρια
πεντακάθαρα!
Και κυρίως
χέρια, που και σήμερα είναι ζωντανά και δημιουργικά... Εδώ η κυρά Δημήτρω μας
φτιάχνει μακαρόνια σκαστά ή σκαντζιαστά...
Κι η καημένη
η βέρα... Μπήκε στο δεξί κάποτε και έκτοτε δεν ξαναβγήκε. Άσε που τώρα
φρακάρισε και δεν βγαίνει με τίποτα. Αλλά εκεί το σύμβολο της "ύπανδρης"
νοικοκυράς...
ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝ. Ι.Δ. Βλαχάκη.
►1 Οι γυναίκες της εποχής στα χωριά
μας είχαν κατακτήσει την ισότητα στην πράξη. Εκτός από τα χωράφια είχαν και τις
δουλειές του σπιτιού. Φανταστείτε μια νοικοκυρά χωρίς ψυγείο, τρεχούμενο νερό
και ηλεκτρισμό. Μετά ήρθαν τα αγαθά του πολιτισμού. Όσο για το μπάνιο στη σκαφίδα
με φτιαχτό σαπούνι ….έτσουζαν τα μάτια.
►2 Υπήρχε η κλαρούδα και η λουρίδα
του πατέρα που σε κάποιους τυχερούς δεν είχε βγει ποτέ. Η κλαρούδα και η βέργα έπεφτε
για να μην μας σακατέψουν. Τα χέρια τους ήταν δουλευμένα και δυνατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου