Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΑΝΝΗ.


             Γράφει                         
 Ο Γιάννης Γρηγ. Κουρόγιωργας.
 Αγιαννίτης της διασποράς.

Στο κάτω μέρος του χωριού υπήρχε η μεγάλη πηγή του « Προδρόμου». ►1 που βγαίνει κάτω από την εκκλησία με άφθονο νερό που την νύκτα το νερό πήγαινε στη μεγάλη στέρνα και από κει στους τέσσερις νερόμυλους και στα περβόλια τους Μύλους ».►2 Την ημέρα στην άλλη κατεύθυνση στον Eλαγό για τα άλλα περβόλια στο κάτω μέρος του χωριού. "Οι ποτιστάδες "  ►3 κανόνιζαν ποιος θα πάρει το νερό με κάποια σειρά.
 Εδώ οι γυναίκες πλένανε τα χονδρικά ρούχα με τον κόπανο σχεδόν κάτω από την πλατάνα πριν την στέρνα και πολλοί με τα βαρέλια φορτωμένα στα γαϊδούρια έπαιρναν νερό για τις ανάγκες των σπιτιών, μόνο το νερό του προδρόμου ήταν λίγο "βαρύ" στο πιόσιμο και πολλοί προτιμούσαν για πιόσιμο άλλες πηγές.

                        Πηγές του Προδρόμου. 
Ο Πρόδρομος με τα νερά του που πότιζαν τα περβόλια όλου του χωριού έζησε χωρίς υπερβολή όλο το χωριό για πολλά χρόνια.
Λίγο πιο πάνω από τον Πρόδρομο, όχι σε μεγάλη απόσταση, υπήρχε μια άλλη πηγή το Πηγαδάκι που το νερό ήταν πολύ καλύτερο στο πιόσιμο αλλά πολύ λίγο. Έβγαινε από μια λεκάνη και υπάρχει μια επιγραφή στον τοίχο στα αραβικά από ένα τούρκο πασά που έλεγε ήταν τιμή του να δώσει αυτή την πηγή στο λαό τα χρόνια της τουρκοκρατίας. ».►4
Στη λεκάνη της βρύσης όμως πότιζαν και οι κάτοικοι τα μουλάρια τους και πολλές φορές έτρεχαν τα σάλια τους μέσα στη λεκάνη και όταν τελείωναν τα μουλάρια έπαιρναν νερό για να πιούνε και οι κάτοικοι. Αυτό τελείωσε γύρω στα 1960 ο θείος μου Κώστας Κουρόγιωργας, που ήταν γείτονας, με μια βαριά, όχι εύκολα, έσπασε την λεκάνη της βρύσης και έτσι όσοι ήθελαν να ποτίσουν τα μουλάρια τους έπρεπε να έχουν τέσες.
Εδώ πρέπει να θυμίσουμε ότι το κέντρο του χωριού πριν το 1821 ήταν εκεί γύρω στο Πρόδρομο και το Πηγαδάκι, με μεγάλα σπίτια για την εποχή εκείνη, μάλιστα σένα σπίτι πάνω από το πρόδρομο υπάρχει ακόμα και "ζεματιστρα" στον τοίχο δίπλα στις πολεμίστρες, που ρίχνανε καυτό νερό για να φύγουν οι τούρκοι.

Πρόδρομος δεκαετία του 1960. Ελένη Καμπύλη, Ευγενία Ρεβεζίκα, + Γιάννης Π. Κουτίβας – Πλαστήρας.

Λίγο πάρα πέρα υπήρχε και το Σουληνάρι με πολύ καλό νερό και την μεγάλη πλατάνα. Εδώ τα καλοκαίρια ερχόντουσαν από όλο το νότιο Χωριό. Το πίσω βόρειο Χωριό πήγαινε στο Πηγαδάκι και στον Πρόδρομο για νερό, πολλοί με κανάτες, τέσες, γαϊδούρια με βαρέλια, που υπομονετικά περίμεναν πολύ ώρα να έρθει η σειρά τους.
Πολλές γυναίκες όταν δεν είχαν δουλειά πήγαιναν για να μάθουν τα νέα του χωριού στο Σουληνάρι, εδώ πήγαινε το κουτσομπολιό σύννεφο.
 Ο μπάρμπα Θόδωρος Μαγκλής ή Γκιόσος και ο παππούς μου Γιάννης Κουρόγιωργας ή Φουρλίγγας είχαν δυο μικρές στέρνες που έπιαναν το νερό με σειρά που έτρεχε την νύκτα, όταν δεν το έπαιρνε ο κόσμος, και πότιζαν τα μικρά περβόλια τους.
Αργότερα είχαμε στην πάνω μεριά του χωριού την δεξαμενή από το Περδικονέρι►5, γύρω στο 1950, με δυο τρεις βρύσες σε όλο το Χωριό. Το 1969 ►6 φέρανε το νερό από την Λεπίδα με βρύσες σ΄ολο το χωριό. Από τότε και μετά με τους βόθρους που έγιναν τα νερά στο Σουληνάρι και Πηγαδάκι δεν είναι πιόσιμα.
Κορδονέικος Μύλος με την οικογένεια.  

Μέχρι εδώ ο ξενιτεμένος μας πατριώτης κάλυψε τις Κύριες πηγές του Χωριού μας. Ας μου επιτρέψει να αναφέρω μια σημαντική που παρ ολιγο να την ξεχνούσα και εγώ γιατί τώρα έχει ελάχιστο νερό και τρέχει ποταμάκι το χειμώνα.7 Εννοώ την πηγή του Κακολαίου !! Είναι πάνω από το Κουτρί. Όταν γυρο στο 1900 το Χωρίο «μεταφέρθηκε» από το κάτω μέρος προς τον Αγιώργη τότε οι κάτοικοι μετέφεραν το νερό - που είναι καλής ποιότητας - με τα ζά στα σπίτια τους.
ΣΧΟΛΙΑ Παν. Ι. Δ. Βλαχάκη. ©
►1 Υπάρχει η Αγιαννίτικη παράδοση για πως ανακαλύφθηκε η πηγή. Είναι θέμα για μια άλλη φορά.
►2 Από τα νερά του  Προδρόμου λειτουργούσαν τέσσερεις νερόμυλοι. Οι τρεις πρώτοι ήταν ιδιοκτησία του Τουρκοπαπάζογλου - αργότερα είχαν άλλους νοικοκύρηδες. Του Δικαίου – Μακαρούνα, του Παπούλια – Τουρή , του Γαρδικιώτη και ο Κορδονέικος . Υπήρχε εθιμικό δίκαιο που όριζε ότι το νερό το χρησιμοποιούσαν οι Μύλοι τη νύχτα. Εξυπακούεται ότι πότιζαν και τα περβόλια στους Μύλους- περιοχή . Το πρωί  γύριζαν την « Κόφτρα» και πότιζαν τα περβόλια προς τον Ελαγό και στα περβόλια προς το παλιό  Δημ Σχολείο…
►3 Θυμάμαι για χρόνια τον Γεώργιο Γαρδικιώτη ή Τσακουμάκη.
►4 Στο Πηγαδάκι υπάρχει επιγραφή με Παλαιοτουρκικούς χαρακτήρες – είδος αραβικής γραφής –. Η Μετάφραση από τον Παύλο Xιρίδιγλου ειδικό Αραβοτουρκομαθή υπάλληλο του Υπ Εξωτερικών – είναι η ποιο πλησιέστερη στο νόημα της επιγραφής. Αναγράφετε στο Βιβλίο << Από τις πήγες του λαού μας >> του Ι ΑΡΒΑΝΙΤΗ 1985 (σελ 462.)  Την μεταφέρω:. 
 
Η επιγραφή με Παλαιοτουρκικούς χαρακτήρες.

<< Ο Ρεΐζης( αξιωματικός) Χατζή Ιμπαραΐμ, φιλάνθρωπος και ειρηνόφιλος, αφήνει πηγή χάρη του κόσμου. Για το ζωογόνο έργο του να λέτε την Φετιχά- προσευχή από το κοράνιο - …13 Μαρτίου 1742 ….>>
Εικονίζεται ένα κυπαρίσσι κάτω αριστερά που συμβολίζει την αιωνιότητα. Το πουλί είναι σύμβολο των Μογγόλων και εκφράζει την ψυχοκρατία των τούρκων.
 Τώρα ο νεοαγιαννίτες την μόλυναν και κάνανε το νερό σαν τα μούτρα τους!!!!!!!!!
 ►5 α) Το νερό από το Περδικονέρι μετά τον πόλεμο το αποθήκευαν στην δεξαμενή που υπάρχει στην Λάκκα. Ο εθνικός εργολάβος της περιοχής μας κ Ζαραφέτας μου υποσχέθηκε τα σχέδια, την χωρητικότητα κ.α. Τροφοδοτούσε τρεις βρύσες μια στην Λάκκα, μια στον Αγιώργη και μια στο Κουτρί.
 β) . Οι χωριανοί -Νικολής Τζιβελόπουλος και ο Ηλίας Άρχοντας - το 1913 προσέφεραν χρήματα και έφεραν με κιούγκια το νερό στην Πλατεία του Αγιώργη από το Περδικονέρι. Λειτουργούσε μια βρύση στο πάνω μέρος της πελατείας.
►6 Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Παναγιώτα σύζυγος του Παναγιώτη Γιαννούκου ή Παγιού άφησε στη διαθήκη της σημαντικό μέρος της περιουσίας της για το έργο της μεταφοράς του νερού από τη Λεπίδα στο Χωριό.
►7 Μου τη θύμισαν τα εξής: α) Το νερό που τρέχει ποταμάκι το χειμώνα στην άσφαλτο του Νομαρχιακού δρόμου πάνω από το τυροκομειό.
β) Ο Σούλης ο Προπολεμικός που μου διηγήθηκε ότι εκεί στον Κακολαίο τον είχε κυνηγήσει ένα αρκετά μεγάλο φίδι. Εικάζω ότι μπορεί να ήταν σαΐτα ή νερόφιδο. Του είπα με κάποια μικρή κακία «Θανάση καλά σου έκανε γιατί ή πήγες να το κτυπήσεις με το λάστιχο- σφεντόνα! ή ήταν η δίκαιη τιμωρία σου γιατί σίγουρα θα ρήμαζες καμιά αχλαδιά! »
γ) Στο βιβλίο του + Νικ. Φλούδα « ΘΥΡΕΑΤΙΚΑ » Τομ Γ  ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ1983 στο κεφάλαιο ύδρευσις του Αγιάννη αναφέρει τον «Κακολαίο » σαν κύρια και μεγάλη πηγή. Είχαν όμως προβλήματα κατά τη μεταφορά το νερού με τα ζά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου