ΠΑΡΝΩΝΙΤΕΣ

ΠΑΛΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ XΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ  ΤΟ 1943

 

Παν . Ι. & Δ. Βλαχάκης     

ΟΚΤΩΒΡΗΣ  2012            

ΠΑΡΑΔΟΣΗ  – ΙΣΤΟΡΙΑ                

    Σκαρφαλωμένο  στο βράχο το μοναστήρι του Προδρόμου απέναντι απο το Τσερβάσι - Περδικόβρυση. Εδώ στη σκιά των βράχων  εκτός απο τον θεό λατρέψανε πολλές φορές την λευτεριά. Ο Πρόδρομος (ο Καστρίτης  έτσι τον λέγαμε για να τον ξεχωρίζουμε απο τον δικό μας στο Χωριό ) είναι μια απο τις λίγες γωνίες της μικρής πατρίδας μας που δεν πάτησε πόδι ο Μραίμης. Ήταν άπαρτο κάστρο της λευτεριάς.1Τριπλή Κατοχή Μαύρα χρόνια για την πατρίδα μας, Ιταλοί, Γερμανοί και Βούλγαροι κατέλαβαν τη χώρα μας μετά απο σκληρούς αγώνες. Τώρα όλα τα σκιάζε η φοβέρα. Είχαν συνεπικουρία τους  Κουϊσλινγ , τους Παοτζίδες , τους ταγματαλήτες. Κάποιοι άλλοι όμως δεν έδωσαν γη και ύδωρ αντιστάθηκαν. Στο μοναστήρι έγινε μια πράξη προσωπικής αντίστασης. O αντίκτυπος της στην ψυχή του κόσμου της περιοχής ηταν μεγάλος. Έγινε μύθος, η λαϊκή φαντασία μπλέκετε με την Ιστορία .

   << Πέσε Διαμαντάκο θα καεί το Μοναστήρι >> 2 << Πέσε κάτω Διάκο θα καεί το μοναστήρι , θα χαθούμε όλοι >> 3  << Πέσε κάτω Διαμαντάκο θα μας φάνε ούλους >>.4

  Τρις εκδοχές για την εντολή που έδινε στον τότε Διάκο και μετέπειτα ηγούμενο του Μοναστηριού τον πασίγνωστο σε όλη την περιοχή Χριστόφορο Διαμαντάκο. Κάποιοι   ισχυρίζονται ότι ο παπα - Κούτσελας τα έλεγε υπό μορφή ψαλμοδίας!!!

     Τον Δεκέμβρη του 1943 κοντά στα Χριστούγεννα ανεβήκανε καμμιά δεκαριά Γερμανοί στρατιώτες του στρατού κατοχής, στο Μοναστήρι του Πρόδρομου. Πρόφαση ο έλεγχος για κρυμμένους αντάρτες. Απώτερος σκοπός το αγαπημένο σπορ το πλιάτσικο. Δεν πιστεύω μαζί τους να ηταν οι γνωστοί στην περιοχή μας υπερπατριώτες των Ταγμάτων ασφάλειας. Οι καλοί αυτοί πατριώτες και άνθρωποι στον Αγιαννη κλέβανε απο τους φτωχούς και πεινασμένους ακόμα και τις πλεξούδες με τα κρεμμύδια!! Τα πουλάκια είχαν κελαιδίσει στα αυτάκια των ομοϊδεατών τους Ούννων. Ότι στην περιοχή κρύβονται λίγα παιδαρέλια του εφεδρικού ΕΛΑΣ, ηταν σε άλλο σημείο του Ξεροκαμπιού. Δεν παρέλειψαν να δώσουν πολύ  καλή πληροφόρηση για το περιεχόμενο των αποθηκών του Μοναστηριού .  

   Οι πολιτισμένοι Γερμανοί στρατιώτες κρατούσαν γκαζοντενεκέδες για το λάδι και τσουβάλια για τα δημητριακά !!! Σφάξανε τις κότες, στρώσανε τραπέζι και μεθοκοπάγανε με το κρασί του Μοναστηριού !!!

    Ο Δεκαοκτάχρονος τότε Διάκος σίγουρα θα καθότανε σε αναμμένα κάρβουνα. Το μοναστήρι βλέπεις ηταν το σπίτι του εκεί τον έταξε παιδάκι η μάννα του.

                                           Επεξεργασμένη  απο το διαδίκτυο.

   Πρόσεξε την λεβέντικη κορμοστασιά του ένας γεροδεμένος Γερμανός, θρυλείτε ότι ηταν παλαιστής, τον προκάλεσε να παλέψουν. Όταν ο Λεβέντης νεαρός πέταξε το ράσο του από Διάκος αυτόματα έγινε ο ανυπότακτος Χριστόφορος. Δεν τον κράταγε τίποτα, δυο (02)φορές βρόντηξε τον Ούννο στην πλακόστρωτη αυλή. << Χιμάει απάνου μου, αρπαζόμαστε και σε μια γυροβολιά τον τίναξα σα σακούλα με φουσκιά >> 5

   Ο τότε ηγούμενος ο παπα Κούτσελας του φώναζε τις παραπάνω φράσεις, σίγουρα μέσα στον πανικό και στην αγωνία του θα έλεγε προσευχές και ψαλμωδίες.

  Θα τον έριχνε και τρίτη ‘ή κατ άλλους τον έριξε κάτω στην παλιά πλακόστρωτη αυλή. Κάποιοι είπαν ότι έψαχνε τρόπο να τους πετάξει έναν - έναν απο το βράχο!!!! Το λαϊκό αίτημα αυτό ηταν, ετσι θα ηταν ικανοποιημένο το λαϊκό αίσθημα. Δεν γίνονται όμως αυτά στην πραγματικότητα. Στην παράδοση υπάρχουν οι υπερβολές. Όταν οι Ούννοι, οι πολιτισμένοι, οι παλικαράδες τα θρασύδειλα δίποδα, οι εκλεκτοί της Αρείας φυλής καταλάβανε ότι ο Αρειος ηττήθηκε. Καταφύγανε στη δύναμη των όπλων. Τραβήξανε τα περίφημα Λούγκερ και Παραμπέλουμ, σύνεργα της άνομης εξουσίας τους, αγριέψανε. Διαφαινόταν στον ορίζοντα μεγάλο κακό. Ποιος ξέρει μέσα στην παραζάλη της μάχης πως λειτούργησε η << Υπακοή>> του Διάκου στο γέροντα του. Ο Αγέρωχος πολεμιστής άφησε το θρασύδειλο υποκείμενο να τον ρίξει κάτω για να μην καεί το Μοναστήρι.  

  Δεν εκεί οι αετοί του Μαλεβου να τους τρέψουν σε φυγή. Εδώ τους αντιπάλεψε, τους νίκησε, τους ταπείνωσε, και τους  έδωσε το μήνυμα της προσωπικής αντίστασης, ένα δεκαοκτάχρονο παιδί. Ο Διάκος ο Χριστόφορος Διαμαντάκος. Ικανοποιημένα πλέον τα δίποδα που νόμισαν ότι ανέβηκε το Γερμανικό γόητρο τους τσακίστηκαν και φύγανε χωρίς να πάρουν τίποτα.

   Τον ιερωμένο αυτό όταν τον έβλεπα τον παραλλήλιζα στο νου μου με τον Παπαφλέσσα. Εκρηκτικά ταμπεραμέντα δυναμικές προσωπικότητες και οι δυο. Τερτίπια, λεβέντικα φερσίματα, πάθη. Ο Παπαφλέσσας όταν τον όρκισαν στην Πόλη στο μυστικό της Φιλικής Εταιρίας έβγαλε μαχαίρι και είπε στον κατηχητή του. << Εγώ θέλω να ξέρω την ανώτερη αρχή ... θα δώσω τα πάντα για την λευτεριά >>. Στάθηκε βράχος, άναψε τη φωτιά του ξεσηκωμού σε όλο το Μοριά. Του προσήπταν την κατηγόρια ότι γλένταγε με γυναίκες. Το ιδιο λέγανε για τον δικό μας. Σίγουρα ηταν λάτρης του ωραίου φύλλου, ο παπάς με το γαρίφαλο στο χέρι να κάνει βόλτες στην αγορά στο Καστρί. Δημιούργησε ένα μύθο γύρο απο το όνομα του στην περιοχή. Κάποιοι τον συκοφαντούσαν είτε γιατί τον ζηλεύανε είτε γιατί δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους. Δεν έγδερνε βλέπεις τους φτωχούς για να κάνει ένα μυστήριο. Οι αναφορές έπεφταν βροχή στην ανώτερη εκκλησιαστική αρχή. Ένας παλιός Δεσπότης τόλμησε να τον προειδοποιήσει με τιμωρία – Αργία. Άχνα, τσιμουδιά ο Ηγούμενος. Θρυλείτε ότι στην διάρκεια θρησκευτικής τελετής του απάντησε ως εξής: <<  Ευλόγισον Δέσποτα >> επιδεικνύοντας του προκλητικά και με νόημα το κουμπούρι.

   Οι Ισχυρές προσωπικότητες τα έχουν όλα. Οποίοι τον γνώρισαν έχουν να θυμούνται πολλά. Αν και η κατατρόπωση του Γερμανού ηταν προσωπική αντίσταση, τολμώ να τοποθετήσω την πράξη του δίπλα στις πράξεις των Ιεραρχών και Ιερέων που τίμησαν το σχήμα και την πατρίδα στη ζοφερή περίοδο της τριπλής Κατοχής.

   Του παπα - Ανυπόμονου, (Γεωρ. Δημάκος απο το Αγρίδη της Γορτυνίας), του παπα - Οικονομόπουλου  απο τον Αγιοβασίλη της Κυνουρίας, του παπα - Κοντοράβδη απο το Λεβίδη , του πάπα - Μπενέκου απο τη Λακωνία ( όλη η οικογένεια του έλαβε μέρος στην Αντίσταση)  και  άλλων ανώνυμων ιερέων πατριωτών και ποιμεναρχών.

   Εξαίρω την πρόσφορα του τότε Αρχιεπίσκοπου Αθηνών πάσης Ελλάδος Χρύσανθου - Χαρ Φιλιππίδη. Σερβίων & Κοζάνης  Ιωακείμ - Ιωακ. Αποστολίδη ,   Αντώνιου Ηλείας -  Αντ Πολίτης.

    Θα ηταν παράληψη να μην αναφέρω την πατριωτική στάση του τότε μητροπολίτη Μεσσηνίας Πολύκαρπου Συνοδινού. Κατακεραύνωσε δημοσία στην Καλαμάτα το 1942 τους Ιταλούς στο κινηματοθέατρο << Τριανόν >>. Ο υπέργηρος ιερωμένος απάντησε με φλογερά πατριωτικά λόγια στις απειλείς και τους κομπασμούς του Ιταλού διοικητή της περιοχής. Οι Ιταλοί παγώσανε, ο αλαζόνας διοικητής τους κατάπιε την γλώσσα του. Τότε ο άξιος αυτός Μητροπολίτης προκλητικά και περήφανα αποχώρησε απο τη φιέστα των Ιταλών κατακτητών. Αυτό εμψύχωσε τους σκλαβωμένους Έλληνες της Καλαμάτας και όχι μονο.6

           Πηγές :

►1 Παλιά κείμενα του κ. Χρ. Κυρκιντάνου.

►2 Παράδοση στην περιοχή μας.

►3 Από τις πηγές του λαού μας ..ΤΟΜ Α σελ 429 –431  Ιωαν. Μ. Αρβανίτης αυτοέκδοση 1985 

►4 Οδοιπορικό στα Καστριτοχώρια ΤΑΝΙΑ οδος (Γιαν Χάγια  Ηλ. Χαλκιά   σελ 130 )

►5 Στην  πηγή  3

►6  Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ Κων. Μπρούσαλη 2^η εκδ 1997